Katarzyna była córką księcia Ulfa Gudmarsona i świętej Brygidy, która była spokrewniona ze szwedzką rodziną królewską. Obdarzona nadzwyczajnymi znakami działania Bożego od dzieciństwa, jak podaje tradycja, przejawiała niezwykłe wyczucie grzechu ludzkiego i wstręt do występków przeciwko Bogu – już bowiem jako małe dziecko rozpaczała i nie dawała się karmić mamce, która, jak wiedziano, prowadziła grzeszne życie, chętnie równocześnie przyjmując pokarm od matki i innych cnotliwych kobiet. W późniejszym wieku podobnie jak matka miewała nadprzyrodzone wizje. Za młodu oddano ją na wychowanie do sióstr cysterek w Riseberg. Wykazywała niezwyczajną dla swego wieku powagę i obyczajność.
Doszedłszy do odpowiedniego wieku, została przez ojca wydana za mąż za rycerza Egarda Lyderssona von Syren. Godząc się na to z posłuszeństwa, a pragnąc jednocześnie zachować czystość panieńską, przekonała męża do uczynienia wspólnie tej ofiary i ślubowania dozgonnej czystości w życiu małżeńskim. Wiedli więc żywot umartwiony i pozbawiony nawet dozwolonych przyjemności dowolnie ofiarowanych Panu Bogu, ale za to obfity w Boże błogosławieństwo i owoce łaski. Zdając sobie sprawę, z jaką reakcją spotkałoby się ich zachowanie w kręgach dworskich, ale też ogólnie wśród ludzi światowych i nierozumiejących nadzwyczajnych przejawów życia chrześcijańskiego, taili przed ludźmi swoje wyrzeczenia i praktyki pokutne, chcąc zachować ich korzyść dla przyszłego żywota.
W roku 1350 wyruszyła wraz z matką na pielgrzymkę do Rzymu. Tam prowadziły życie oddane modlitwie i pełnieniu dobrych uczynków, a Katarzyna pomimo młodego wieku zyskała sobie pochwałę papieża Urbana VI ze względu na swą wiedzę religijną i pobożność, w czym podobna była do swej matki, już wówczas słynącej swą świątobliwością. Podczas pobytu w Wiecznym Mieście niewiasty odebrały wiadomość o śmierci męża Katarzyny. Święta, nie mając przeszkód w oddawaniu się pobożnemu życiu u boku matki, czego obie gorąco pragnęły, przeżywała jednak bardzo silne pokusy skłaniające ją do powrotu do Szwecji. Kusiła ją perspektywa większej wolności, jakiej by zażywała w ojczyźnie, ogarniało zniechęcenie do posłuszeństwa matce i poświęcania tak dużej ilości czasu życiu religijnemu i praktykom miłosiernym.
Wesprzyj nas już teraz!
Uroda i powab świętej Katarzyny również nie sprzyjały wypełnianiu jej postanowień. Wśród różnych młodzieńców nią zainteresowanych znalazł się pewien włoski hrabia, który zamierzał porwać córkę świątobliwej matrony Brygidy. Porażony jednak nagłą ślepotą, uznał w tym rękę Bożą, udał się za niewiastami do kościoła i tam prosił o ich modlitwę dla odjęcia jego dolegliwości, co też się stało. Katarzyna, broniąc się wewnętrznym i zewnętrznym pokusom, a idąc za radą samej Matki Bożej odebraną we śnie, obrała za swego patrona św. Sebastiana. Odtąd wstawiennictwo tego dzielnego żołnierza, który poniósł śmierć męczeńską za ukrzyżowanego Chrystusa, broniło jej w sposób cudowny przed różnymi perypetiami.
Święta Brygida zmarła w roku 1373 tuż po pielgrzymce do Ziemi Świętej. Katarzyna wzięła odpowiedzialność za przewiezienie jej relikwii do Szwecji. Jadąc przez Pomorze miała podobno strofować okupujących te ziemie Krzyżaków. Potem święta udała się do klasztoru Najświętszego Zbawiciela założonego przez jej matkę w szwedzkiej Vadstenie, gdzie przez krótki czas była przełożoną. Wkrótce jednak powróciła do Rzymu, aby starać się o zatwierdzenie reguły brygidek i kanonizację matki. Reguła została zatwierdzona, zaś wyniesienie świętej Brygidy na ołtarze nastąpiło niedługo po śmierci Katarzyny.
Otrzymawszy błogosławieństwo Ojca Świętego, udała się święta Katarzyna z powrotem do podupadającego wskutek braku dobrych rządów klasztoru w Vadstenie i tam, zmożona chorobą, dokonała żywota. Została pochowana w kościele w Vadstenie. Gdy w XVI w. rewolucja religijna dotknęła Szwecję, kościół ten został zniszczony przez protestantów uderzających we wszelkie formy katolickiego kultu, a relikwie świętej zostały zbezczeszczone. Święta Katarzyna jest patronką Szwecji i osób dotkniętych niepowodzeniami.
Kościół wspomina św. Katarzynę Szwedzką 24 marca.
FO
