Arcybiskup Carlo Maria Viganò zaapelował w niedzielę do wszystkich duchownych Kościoła katolickiego, by „nie chowali się za milczeniem”, lecz wypowiedzieli się przeciwko „wilkom” i „światowym mocom”, które zagrażają trzodzie Chrystusowej.
Oświadczenie byłego Nuncjusza apostolskiego w USA zatytułowane „Braterska korekta”, napisane 6 października, w liturgiczne wspomnienie św. Brunona, założyciela Zakonu Kartuzów, ujrzało światło dzienne w dniu oficjalnego otwarcia synodu amazońskiego, który rozpoczął się w Watykanie i potrwa trzy tygodnie.
Wesprzyj nas już teraz!
Przywołując „Księgę Reguły Pasterskiej” św. Grzegorza Wielkiego, patrystyczny tekst z VI wieku, który szczegółowo wyszczególnia obowiązki duchowieństwa dotyczące formacji duchowej ich „trzody”, arcybiskup Viganò zaprasza kapłanów, biskupów, kardynałów, a „zwłaszcza Papieża, aby zbadali swoje serca, by dostosować je do nadprzyrodzonego światła”.
Hierarcha w krótkim oświadczeniu napisał:
Dzisiaj, 6 października, w 27. niedzielę po Pięćdziesiątnicy i we wspomnienie św. Brunona, Brewiarz oferuje pasterzom do medytacji następujący fragment „Reguły duszpasterskiej” św. Grzegorza Wielkiego, papieża (Księga 2, 4; PL77, 331):
„Pasterz niech będzie roztropny w milczeniu, a pożyteczny w mówieniu; nie powinien rozgłaszać tego, o czym należałoby milczeć, ani zamilczać tego, co się powinno powiedzieć. Albowiem podobnie jak nierozważne słowo wprowadza w błąd, tak nieroztropne milczenie pozostawia w błędzie tych, którzy mogliby poznać prawdę.
A tymczasem nierozważni pasterze w obawie przed utratą ludzkich względów często powstrzymują się od otwartego głoszenia tego, co słuszne. Nie strzegą owczarni – powiada Prawda – z gorliwością dobrych pasterzy, ale postępują jak najemnicy, uciekając w obliczu nadchodzącego wilka i zasłaniając się milczeniem.
Dlatego Pan karci ich przez proroka, mówiąc: „To nieme psy, niezdolne, by zaszczekać”. Dlatego też uskarża się dalej w słowach: „Nie stanęliście naprzeciw ani nie budowaliście murów wokół domu Izraela, by się ostać w walce w dniu Pana”. Stanąć naprzeciw oznacza odważnym słowem stanąć w obronie owczarni przeciw władcom tego świata. Ostać się w walce w dzień Pana oznacza stawić czoła wojującym bezbożnym ze względu na umiłowanie sprawiedliwości.
Czymże jest dla pasterza lęk przed mówieniem prawdy, jeśli nie ucieczką w milczenie? Kto zaś staje w obronie owczarni, ten wznosi przeciwko nieprzyjaciołom mur wokół domu Izraela. Dlatego powiedziano popadającemu w grzechy ludowi: „Prorocy twoi miewali dla ciebie widzenia próżne i bezsensowne; nie odsłaniali twej nieprawości, by cię nakłonić do nawrócenia”. W Piśmie Świętym proroków nazywa się niekiedy nauczycielami, którzy przez ujawnienie przemijalności rzeczy obecnych ukazują przyszłe. Słowo Boże wyrzuca im fałszywe widzenia, bo lękając się wystąpić przeciwko złu, tchórzliwie schlebiają grzesznikom, obiecując bezpieczeństwo. Nie odsłaniają nieprawości grzeszników, ponieważ powstrzymują się od karcenia”.
Każdy kapłan – konkluduje arcybiskup Viganò – „musi uważnie zbadać siebie, by dostosować swoje postępowanie do nadprzyrodzonego światła tej Reguły duszpasterskiej św. Grzegorza Wielkiego, w tym kardynałowie, biskupi, a zwłaszcza papież Bergoglio S.J.!”.
Źródło: lifesitenews.com
AS
