Kapłan, podając nam po Chrzcie św. świecę, symbol rozpalonego w naszej duszy światła, powiedział: „Przyjmij tę świecę zapaloną i zachowaj nienaruszenie łaskę Chrztu św.! Zachowaj przykazania Boże, abyś mógł wyjść ze wszystkimi Świętymi dworu niebieskiego na spotkanie Pana, kiedy przyjdzie cię wzywać na gody niebieskie i abyś mógł żyć wiecznie”. Słowa te wyrażają jasno, że wiara ma być przewodniczką na drodze do wiecznego celu, że powinna życie nasze urabiać według świętej woli Bożej.
Kierować się światłem wiary, to znaczy urabiać swoje poglądy i zasady życiowe zgodnie z wiarą. Przede wszystkim, na podstawie Ewangelii, takiej jak ją Pan Jezus głosił słowem i życiem.
Wiele prawd wiary odnosi się bezpośrednio do życia praktycznego. Na przykład Dziesięć Przykazań Bożych, Kazanie na Górze i wiele innych zdań z Ewangelii świętej: o niesieniu krzyża, o dobrowolnym ubóstwie lub bezżeństwie dla Królestwa Bożego. Inne prawdy wiary mają charakter teoretyczny, poznawczy. Pozwalają spojrzeć w tajemnicze życie Boga w Trójcy Jedynego, w Jego działanie, potęgę, mądrość i miłość; uchylają zasłony z przyszłości, która nas czeka. Ale i te prawdy nie są bez znaczenia dla życia praktycznego. Kształtują nasze spojrzenie na sprawy Boże i zdarzenia dziejowe w czasie. Uczą właściwej postawy wobec Kościoła i środków zbawienia, wobec spraw doczesnych, zagadnień cnoty i grzechu, radości i cierpienia itp.
Bóg chce, by człowiek kierował się światłem wiary. „Jeśli Bogu nie wierzymy – pisze św. Ambroży – to komuż mamy wierzyć?” Na to dał nam Bóg Objawienie, byśmy nie błądzili w ciemności, ale kierowali się jego światłem. Byśmy znali Boże obietnice i umieli do nich dążyć. Byśmy umieli ocenić Jego łaskę i miłość, a także bezprawie i bezsens grzechu. Byśmy rozumieli wartość ubóstwa, posłuszeństwa, samozaparcia i miłości krzyża. Jeśli nie przyswoimy sobie prawideł Ewangelii, cóż nam z wiary w Ewangelię? Podobni będziemy do człowieka, który w jasny dzień zamyka oczy: idzie w ciemności. Kiedy jednak swe zasady życiowe kształtujemy według nauki i przykładu Pana Jezusa, stosują się do nas słowa: „Kto za mną idzie, nie chodzi w ciemnościach, ale będzie miał światłość życia” (J 8, 12).
O. Bernardyn Goebel OFMCap. Przed Bogiem. Rozmyślania na wszystkie dni roku, t. II, Wyd. O.O. Karmelitów Bosych, Kraków 1965, s.190-191.
