„Pan mój i Bóg mój” – to jedno najpiękniejszych wyznań wiary, wyszło z ust św. Tomasza Apostoła, który gorliwie głosząc Ewangelię zginął w dalekich Indiach. Apostoł z wykształcenia był architektem, który na zachodnim brzegu Malabaru zbudował i założył 7 kościołów.
1. Didymos znaczy bliźniak
Tomasz Apostoł posiada w Ewangelii przydomek Didymos, co w języku greckim oznacza – bliźniak. Do dziś nie wiadomo jednak czyim bliźniakiem był św. Tomasz. Według jednych tradycji miał siostrę bliźniaczkę Lizję, według innej – brata bliźniaka, Eleazara.
Wesprzyj nas już teraz!
2. Niewiara Tomasza wielu nawróciła
Św. Tomasz Apostoł jest dziś najbardziej znany z jednej ewangelicznej sceny, w której wyraża niewiarę w Zmartwychwstanie Pańskie, mówiąc: „Dopóki nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”. Stąd pokutujące do dziś powiedzenie „niewierny Tomasz”. Wiemy jak Chrystus tej niewierze Tomaszowej zaradził. A słowa, które wówczas Tomasz wypowiedział: „Pan mój i Bóg mój” to jedno z najpiękniejszych wyznań wiary w historii chrześcijaństwa. Poruszyło ono i porusza wiele serc. Św. Grzegorz Wielki powiedział „Więcej pomaga naszej wierze niewiara Tomasza niż wiara apostołów”.
3. Choć w Ewangelii jest o nim niewiele, wiele o nim wiadomo
Tomasz jest wspominany w siedmiu miejscach Ewangelii i raz w Dziejach Apostolskich. Osobą św. Tomasza Apostoła wyjątkowo mocno zainteresowała się tradycja chrześcijańska. Piszą o nim wiele: pierwszy historyk Kościoła Euzebiusz z Cezarei, Rufin z Akwilei, św. Grzegorz z Nazjanzu, św. Ambroży, św. Hieronim i św. Paulin z Noli. O zainteresowaniu osobą św. Tomasza Apostoła świadczą także liczne apokryfy: Historia Abgara, Apokalipsa Tomasza, Dzieje Tomasza i Ewangelia Tomasza. Apokryf Ewangelia Tomasza zawiera opis życia lat dziecięcych Pana Jezusa. Z tego właśnie apokryfu wzięły się średniowieczne legendy o ptaszkach, klejonych z gliny i ożywianych przez Pana Jezusa w zabawie z rówieśnikami.
4. „Niewierny” Tomasz był szczery i kochał Mistrza
Tomasz był gotów oddać życie za Jezusa. Kiedy Jezus przed wskrzeszeniem Łazarza był w ostrym sporze z Żydami, którzy chcieli Go zabić, wtedy Tomasz powiedział do pozostałych apostołów „Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć”, co czytamy w Ewangelii wg św. Jana. Didymos był też szczery. Podczas Ostatniej Wieczerzy, Jezus, mówi apostołom, że niebawem wróci do Ojca, a jednocześnie zapewnia ich o tym, że i dla nich są tam przygotowywane wspaniałe mieszkania. Apostołowie zupełnie nie rozumieli, o czym prawi ich mistrz, ale nie mieli odwagi zapytać. Jedynie Tomasz miał taką śmiałość, i zapytał „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?”. To pytanie Tomasza było okazją do tego, aby Jezus wypowiedział niezwykle ważne dla nas słowa: że to On jest naszą „drogą, prawdą i życiem”.
5. Patron Indii
Z apokryfu „Dzieje Tomasza”, który powstał w wieku IV, dowiadujemy się, iż z kraju Partów (dzisiejszy Iran) gdzie po zesłaniu Ducha Świętego ewangelizował apostoł Tomasz, udał się on do Indii, tym razem w roli architekta. Przybył tam na zaproszenie indyjskiego króla Gondafora. Zamiast jednak budować pałac królewski Tomasz głosił Ewangelię, a pieniądze przeznaczone na budowę pałacu wydawał na ubogich. Na skutek jego nauk i cudów nawrócił się król i jego rodzina. W 67 roku na terenie Indii wybuchło prześladowanie chrześcijan, którego ofiarą padł również św. Tomasz. Zamordowano go na przedmieściach dzisiejszego Madrasu, zwanego wówczas Kalaminą. Do dziś znajduje się tam sanktuarium Apostoła, choć jego szczątki zabrano stamtąd już w III w. najpierw do Edessy, potem na wyspę Chios, aż wreszcie w 1258 do Ortony we Włoszech. Katolickie Indie do dziś czczą św. Tomasza jako swojego Apostoła.
6. Wieloraki patron
Św. Tomasz jest patronem Indii, Portugalii, Urbino, Parmy, Rygi, Zamościa; architektów, budowniczych, cieśli, geodetów, kamieniarzy, murarzy, stolarzy, małżeństw i teologów.
Adam Białous
