5 marca 1940 roku Politbiuro Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego podjęło decyzję o wymordowaniu polskich jeńców wojennych, a także „członków różnych kontrrewolucyjnych organizacji”.
W październiku 1939 roku Rosjanie rozpoczęli prace nad utworzeniem dwóch obozów jenieckich dla oficerów w Starobielsku i Kozielsku, a także obozu w Ostaszkowie, w którym osadzeni mieli być funkcjonariusze KOP, więziennictwa i policji. 2 marca Ławrientij Beria w nocie do Stalina podkreślał, że Polacy to „zadeklarowani i nie rokujący nadziei poprawy” wrogowie komunistów i należy ich rozstrzelać bez żadnej zwłoki. 5 marca Biuro Polityczne jednogłośnie podjęło taką właśnie decyzję.
Wesprzyj nas już teraz!
Pod decyzją znalazły się podpisy Józefa Stalina, Wiaczesława Mołotowa, Ławrentija Berii, Anastasa Mikojana i Klimenta Woroszyłowa. Na dokumencie istniał dopisek protokolanta wskazujący na poparcie także ze strony Kalinina i Kaganowicza.
14 marca rozkaz został przekazany dowódcom NKWD w obwodach smoleńskich, kalinińskim i charkowskim. 22 marca Beria wydał kolejny tajny rozkaz „O rozładowaniu więzień NKWD USRR i BSRR”. 3 kwietnia do Katynia ruszył pierwszy transport do Katynia.
Źródło: prawy.pl
mat
