Rodzina jest instytucją Bożą, zbudowaną na małżeństwie mężczyzny i kobiety, otwartych na dar życia, powołaną być obrazem Boga Jedynego w trzech Osobach, który jest miłością. Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i niewiastę, a błogosławieństwo, którym obdarzył pierwszą rodzinę ludzką, było błogosławieństwo życiem – czytamy w liście biskupów Rzymskokatolickiej Konferencji Episkopatu Ukrainy skierowanym do wiernych z okazji święta Świętej Rodziny.
Biskupi przypominając biblijną prawdę dotyczącą rodziny, podkreślili, że zdecydowanie odrzucają to wszystko, „co sprzeciwia się tej prawdzie, to wszystko, co uderza w sedno małżeństwa i rodziny, zwłaszcza ideologię gender oraz jakiekolwiek próby jej legalizacji prawnej”.
Wesprzyj nas już teraz!
Poniżej pełna treść listu
***
List Biskupów Rzymsko-Katolickiego Kościoła w Ukrainie z okazji Święta Świętej Rodziny
27 grudnia 2020 roku
Umiłowani Bracia i Siostry!
Przeżywając święto Najświętszej Rodziny, kierujemy nasze spojrzenie ku maleńkiemu miasteczku w Galilei, gdzie w ciszy i pokorze, w rodzinie ludzkiej, wzrasta Syn Boga.
Właśnie tam, do domu Najświętszej Rodziny, prowadzi ukryte korzenie Kościoła, który zanurzając się w klimat Nazaretu, wzrasta i rozwija się, stając się Kościołem ubogim, pokornym, Kościołem rodzinnym, Kościołem nazaretańskim. W rodzinie ludzkiej, w domu Dziewicy Maryi i prostego robotnika Józefa zaczyna się Nowe Przymierze Boga z całą ludzkością. Bóg wybrał rodzinę dla swego największego objawienia, dla objawienia swojej największej miłości. Od tego czasu rodzina jest miejscem Teofanii! Przeżywając tę Tajemnicę, w duchu pasterskiej troski i miłości, pragniemy przypomnieć to powołanie i tę wzniosłą misję!
1. Rodzina jest instytucją Bożą, zbudowaną na małżeństwie mężczyzny i kobiety, otwartych na dar życia, powołaną być obrazem Boga Jedynego w trzech Osobach, który jest miłością. Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i niewiastę, a błogosławieństwo, którym obdarzył pierwszą rodzinę ludzką, było błogosławieństwo życiem: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się” (Rdz 1,27-28). To, co czyni z człowieka prawdziwy obraz Trójcy Przenajświętszej, jest MIŁOŚĆ! Miłość, która wyraża się w bezinteresownym darze osobowym i całkowitym zaakceptowaniu tego daru. Mąż i żona, tworzący małżeństwo, nie obdarzają się żadnymi rzeczami materialnymi, ani usługami, a dają sobie nawzajem całą swoja osobę i całe swoje życie. Taki dar jest możliwy dzięki łasce sakramentu małżeństwa, w którym dokonuje się Tajemnica Paschalna – śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa! Mąż umiera dla siebie samego, by żyć w swojej żonie, i odwrotnie, żona umiera dla siebie, by żyć w swoim mężu.
W związku z tą biblijna prawdą dotyczącej rodziny, którą Pan objawił w swoim Słowie, my zdecydowanie odrzucamy to wszystko, co sprzeciwia się tej prawdzie, to wszystko, co uderza w sedno małżeństwa i rodziny, zwłaszcza ideologię gender oraz jakiekolwiek próby jej legalizacji prawnej. Zachęcamy także wszystkich małżonków do dbania o jedność, która wyraża się w byciu razem. To wspólne przebywanie w dobie globalnych procesów i migracji jest szczególnie narażone na niebezpieczeństwo, lecz łaska małżeństwa i potrzeba fizycznej obecności rodziców dla normalnego wychowania dzieci warte są tego, by o nie walczyć.
2. Rodzina jest Kościołem domowym. Postrzeganie rodziny jako „domowego Kościoła” jest głęboko zakorzenione w tradycji biblijnej. Jeszcze w Starym Testamencie rodzina była fundamentalnym miejscem przekazywania wiary, a ojciec rodziny przewodniczył największemu świętu Izraela, którym była Pascha. Podczas wieczerzy paschalnej opowiadał historię Wyjścia oraz potwierdzał, że Pan również teraz wyprowadza z niewoli do wolności, ze śmierci do życia. Takie rozumienie rodziny jak wspólnoty liturgicznej jest kontynuowane i nabiera nowego znaczenia w świetle Tajemnicy paschalnej – śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Wyrażenie „domowy Kościół” po raz pierwszy użył Święty Paweł Apostoł. W taki sposób on opisuje wspólnotę, gromadzącą się w domu Akwili i Pryscylli (1 Kor 16,19), Nimfasa (Kol 4,15), Filemona (Flm 1,2) і Gajusa (Rz 16,23). Dom rodzinny był dla pierwszych chrześcijan miejscem modlitwy, psalmodii oraz sprawowania Eucharystii. Myśl Pawła apostoła podjęli Ojcowie Kościoła. Święty Jan Chryzostom nazywa rodzinę „małym Kościołem” (ecclesiola), wskazując jej obowiązki: modlitwa i nauczanie w Kościele nie wystarczą, muszą nam towarzyszyć także w domu, ponieważ dom jest małym Kościołem. Święty Klemens Aleksandryjski określa małżeństwo jako małe królestwo (mikrobasilea) i „dom Pański”. W tym Kościele domowym, zdaniem Świętego Augustyna, ojcowie rodzin są BISKUPAMI i mają szczególnie dbać o wzrost wiary swojej rodziny.
W warunkach kwarantanny, której doświadczamy już prawie rok, kiedy wielu wierzących ma trudności z uczestnictwem w Eucharystii, RODZINA stała się miejscem, gdzie w sposób szczególny uobecnia się Sakrament Kościoła. Dlatego gorąco zachęcamy wszystkich do modlitwy rodzinnej, do czytania Słowa Bożego i katechezy w rodzinnym kręgu. Wiele dobrych, interesujących konferencji i nauk można znaleźć w mediach katolickich, takich jak Radio Maryja, EWTN, Credo, Rodzina, Katolickie Media Centrum…
Ważną rzeczywistością rodziny jako „domowego Kościoła” jest to, co Nowy Testament nazywa greckim słowem koinonia. To wyrażenie możemy przetłumaczyć jako wspólnota, jedność, ale oznacza też KOMUNIKACJĘ. W świecie cyfrowym, a zwłaszcza teraz, gdy kwarantanna ogranicza naszą działalność, bardzo ważna jest walka o jakościowe, żywe rozmowy w naszych rodzinach! Niech będzie czas w ciągu dnia, który spędzacie razem, bez Internetu, bez smartfonów, bez sieci społecznościowych, czas rzeczywisty, a nie wirtualny. Na początku może to być trudne, jednak z czasem, a jesteśmy w tym przekonani, doświadczycie dobrych owoców takiej praktyki.
3. Rodzina to misja. Zadaniem rodziny chrześcijańskiej jest głoszenie z radością i przekonaniem Dobrej Nowiny o rodzinie, jak nauczał Święty Jan Paweł II. To głoszenie jest przede wszystkim świadectwem miłości i jedności, znakiem, który pociąga do wiary tych, którzy jeszcze nie poznali Jezusa Chrystusa i Jego miłości. Jednak, aby stać się takim znakiem, nasze rodziny muszą być głęboko zanurzone w formacji chrześcijańskiej, w życiu Kościoła, czerpiąc ze skarbów, które on jako Kochająca Matka daje swoim dzieciom. Rodzina, głęboko dotknięta miłością Boga w Chrystusie Jezusie, sama staje się widzialną Ewangelią, żywą homilią i zaproszeniem do wspólnoty radości, którą może obdarzyć tylko Pan.
„Rodzina znajduje się pośrodku tego wielkiego zmagania pomiędzy dobrem a złem, między życiem a śmiercią, między miłością a wszystkim, co jest jej przeciwieństwem. Rodzinom powierzone jest zadanie walki przede wszystkim o to, ażeby wyzwolić siły dobra, których źródło znajduje się w Chrystusie Odkupicielu człowieka, aby te siły uczynić własnością wszystkich rodzin” (Jan Paweł II, List do rodzin 23).
4. Rodzina pod opieką Świętego Józefa. W trudnych czasach dla Kościoła Lud Boży w sposób szczególny zwracał się o pomoc do Świętego Józefa. Tak samo czynili Biskupi Rzymu, kierując owczarnią Pana w momentach przełomowych. Możemy wspomnieć Leona XIII, Piusa XI czy Świętego Jana Pawła II. Jakie są przyczyny tak wielkiej ufności? Leon XIII wyjaśnia je następująco: „należy się Świętemu Józefowi przed wszystkimi innymi, aby teraz swą niebieską potęgą strzegł i bronił Kościoła Chrystusowego tak, jak ongiś najsumienniej strzegł Rodziny z Nazaretu, gdzie było tego potrzeba”.
Konferencja Biskupów Kościoła Rzymskokatolickiego w Ukrainie ogłosiła rok 2021 Rokiem Świętego Józefa – Patrona Kościoła. Ten rok już się rozpoczął, ponieważ Ojciec Święty Franciszek postanowił zaprosić Kościół Powszechny do przeżywania Roku Świętego Józefa od 8 grudnia 2020 roku. W epoce, w której jest kwestionowane ojcostwo, przywilej rodzicielski w wychowywaniu swoich dzieci, w dobie wielkiego kryzysu ojcostwa, w czasach, gdy życie Jezusa i Jego obecność w naszych rodzinach jest zagrożone, chcemy prosić o pomoc tego, u kogo sam Chrystus znalazł niezawodną obronę. Jemu zawierzamy nasze rodziny i prosimy o wstawiennictwo.
Biskupi
Rzymskokatolickiej Konferencji Episkopatu Ukrainy
