Specjalny ekspert ONZ ds. promocji tzw. „praw mniejszości seksualnych”, wezwał rządy państw członkowskich do „podjęcia zdecydowanych działań” przeciwko duchownym i przywódcom religijnym, którzy naruszają „prawa osób LGBT”. Precyzuje, że chodzi o stosowanie tzw. „mowy nienawiści” wobec homoseksualistów i zwolenników tej ideologii.
Podczas debaty w Radzie Praw Człowieka ONZ w Genewie, przedstawiciele państw członkowskich zajmowali się tzw. „prawami seksualnymi” homoseksualistów. Wielkim promotorem tęczowej agendy okazała się Brazylia. Jej przedstawiciele w Genewie z roku na rok proponowali wprowadzenie do dokumentów oenzetowskich określeń „orientacja seksualna i tożsamość płciową”, tworząc jednocześnie nowe kategorie, ze względu na które niedopuszczalna jest dyskryminacja.
Wesprzyj nas już teraz!
W 2016 r. Brazylijczykom udało się doprowadzić do przyjęcia rezolucji, wzywającej do raportowania na temat wszelkiej „przemocy” wobec homoseksualistów. Wezwano do powołania „niezależnego eksperta”, który będzie podróżował po całym świecie, zbierając informacje i raportując na temat wszelkich przejawów niedyskryminacji względem tzw. mniejszości seksualnych.
W ostatnich latach obawy przeciwników utworzenia nowego stanowiska i powołania na nie kostarykańskiego prawnika, Victora Madrigala-Borloza jako „niezależnego eksperta”, okazały się słuszne. Madrigala-Borloza wykroczył bowiem daleko poza swoje kompetencje. W związku z obecną pandemią skarżył się, że izolacja może stanowić większe wyzwanie dla tych, którzy zajmują się m.in. prostytucją i innymi usługami.
Raport jego biura z 2019 r. na temat „tożsamości płciowej” wskazywał, że „istnienie normy płciowej, z której wywodzą się pewne tożsamości, opiera się na szeregu uprzedzeń, które należy zakwestionować, aby cała ludzkość mogła się cieszyć prawami człowieka”. Jednym z nieporozumień, daniem autorów raportu, jest to, że przyjmuje się, iż „naturę ludzką należy klasyfikować w odniesieniu do męskiego i żeńskiego układu binarnego na podstawie płci przypisanej przy urodzeniu”. Madrigal uważa, że „samookreślona płeć jest kamieniem węgielnym tożsamości osoby”.
W raporcie rocznym Madrigala skarżył się na reakcję „grup ultrakonserwatywnych i ultranacjonalistycznych, odzyskujących tożsamość kosztem mniejszości seksualnych i mniejszości płciowych”. „W ostatnich latach grupy te rozwinęły dyskursy, które naruszają prawa dotyczące płci i seksualności oraz zbudowały nowe strategiczne sojusze i zwiększyły lub poparły wysiłki na arenie międzynarodowej w nadziei, że już osiągnięty postęp zostanie cofnięty” – mówił.
Madrigal narzekał na organizacje pro-life i prorodzinne pracujące w siedzibie ONZ w Nowym Jorku i Genewie. Specjalista domaga się tego, aby przywódcy polityczni wraz ze światem korporacyjnym i mediami ukarali tych, którzy nie zgadzają się z jego planem promocji ideologii LGBT.
Przeciwnicy proponowanego raportu rocznego ostrzegali, że nowe biuro wykracza daleko poza zwykłe przedstawianie dowodów ewentualnej przemocy wobec homoseksualistów i będzie dążyć do uczynienia z „orientacji seksualnej i „tożsamości płciowej” nowych kategorii prawnych niedyskryminacji.
Najnowsze raporty i wypowiedzi Madrigala to potwierdzają. „Ekspert” wezwał rządy do „podjęcia zdecydowanych działań wobec przywódców religijnych i organizacji, naruszających „prawa” osób LGBT poprzez „przemoc i dyskryminację, w tym mowę nienawiści”. Mowa nienawiści obejmowałaby każdego, kto nie zgadza się z programem mniejszości seksualnych i działa utrudniając w jakikolwiek sposób jego realizację. Dotyczy to także księży katolickich.
W raporcie dla Zgromadzenia Ogólnego ONZ, Victor Madrigal-Borloz napisał: „Państwa powinny podjąć zdecydowane działania, gdy władze religijne, przywódcy lub ich przedstawiciele naruszają prawa osób LGBT poprzez przemoc i dyskryminację, w tym mowę nienawiści”.
Zadaniem oenzetowskiego urzędnika jest „podnoszenie świadomości, prowadzenie dialogu ze wszystkimi odpowiednimi zainteresowanymi stronami oraz świadczenie usług doradczych, pomocy technicznej, budowanie zdolności w celu przeciwdziałania przemocy i dyskryminacji osób ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową”.
Prawnik z Kostaryki jest związany z Harvard Law School’s Human Rights Program. Wcześniej, do czerwca 2019 r., Madrigal-Borloz pełnił funkcję Sekretarza Generalnego Międzynarodowej Rady Rehabilitacji dla Ofiar Tortur, globalnej sieci ponad 150 ośrodków rehabilitacyjnych. Był też członkiem podkomisji ONZ ds. zapobiegania torturom, sprawozdawcą ds. represji, a także nadzorował projekt polityki dotyczącej tortur oraz złego traktowania „osób LGBT”. Wcześniej kierował pracami technicznymi nad licznymi sprawami w Międzyamerykańskiej Komisji Praw Człowieka, a także pracował w Duńskim Instytucie Praw Człowieka i Międzyamerykańskim Trybunale Praw Człowieka.
W swoim raporcie Madrigal-Borloz uznaje wszelkie wypowiedzi religijne lub polityczne, które nie popierają „praw” lesbijek, gejów, biseksualistów i transseksualistów za „podżeganie do przemocy”.
„Istnieje wiele informacji na temat rozpowszechniania przez przedstawicieli kościołów i grup wyznaniowych wyrażeń stanowiących mowę nienawiści i to podżeganie często prowadzi do działań naruszających inne prawa, w tym prawo do integralności osobistej” – napisał Madrigal-Borloz w swoim raporcie.
Dodał, że „podżeganie i rzeczywista przemoc jest możliwa lub prowadzona przez przywódców religijnych czy przedstawicieli różnych wyznań na wiele sposobów. W niektórych kontekstach, to religia służy jako wytłumaczenie nałożenia kar, które obejmują karę śmierci za homoseksualizm”.
Raport wskazuje na jeden przypadek tego, co charakteryzuje jako podżeganie religijne do przemocy wobec osób identyfikujących się jako LGBT. W 2013 r. W Tiblisi w Gruzji nie powiodła się homoseksualna parada po tym, jak prawosławny patriarcha poprosił władze o jej zablokowanie. Gdy rząd nie odwołał wydarzenia, tysiące protestujących wyszło na ulice.
Raport ONZ obwinia kościół prawosławny za nawoływanie do konfrontacji, która miała miejsce podczas tego wydarzenia i doprowadziła do obrażeń u 17 osób, w tym trzech policjantów i dwóch dziennikarzy.
Raport Madrigala-Borloza wskazuje także na „wyrażenia kulturowe”, „które mogą prowadzić do zwiększonego cierpienia psychicznego osób LGBT”. Wytknął, że jamajska „dancehall music” „często mówi o biciu i strzelaniu do gejów” i „wydaje się odgrywać rolę w promowaniu przemocy antygejowskiej”.
Ogólnym tematem raportu jest „włączenie społeczne” – tak chętnie używane słowo talizman we wszystkich programach oenzetowskich, promujących „zrównoważony rozwój”. Specjalny „ekspert” ONZ wzywa państwa do przyjęcia szeregu przepisów i polityki w celu zapobiegania dyskryminacji osób, które identyfikują się jako LGBT w różnych kontekstach, w tym w edukacji, opiece zdrowotnej, w ośrodkach dla uchodźców itp.
Raport na przykład zaleca włączenie do obozów dla uchodźców toalet i łazienek „neutralnych pod względem płci”. Zaleca przyjęcie „kompleksowej edukacji seksualnej”, która wzywa dzieci do nauki masturbacji i promuje homoseksualizm od najmłodszych lat. Raport wzywa również do prawnego uznania tzw. „małżeństw osób tej samej płci”. Wnosi wreszcie o zadośćuczynienie za „patologizację, kryminalizację lub inne stygmatyzujące procesy”.
Powołanie nowej komórki w ramach ONZ, na czele której stanął Madrigala-Borloza, to efekt kontrowersyjnego głosowania w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ. „Orientacja seksualna” i „tożsamość płciowa” nigdy nie były kategoriami chronionymi w prawie międzynarodowym. Ustanowienie mandatu specjalnego „eksperta” w tych kwestiach ma to formalnie umożliwić.
Madrigala-Borloza wzywa rządy państw do przeglądu i reformy prawa, przyjęcia ustawodawstwa ustanawiającego środki antydyskryminacyjne z wyraźnym ukierunkowaniem na osoby LGBT, wdrożenia polityki, uwzględniającej obawy homoseksualistów w zakresie zdrowia, edukacji, zatrudnienia, mieszkalnictwa oraz ograniczenia ubóstwa, zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego i dostępu do wymiaru sprawiedliwości.
„Ekspert” chce, by zwiększyć udział osób LGBT w polityce, by miały one wpływ na wszystkie procesy decyzyjne. Chce wreszcie promocji dostępu do wymiaru sprawiedliwości i zwalczania bezkarności naruszeń praw człowieka, pielęgnowania partnerstwa z podmiotami niepaństwowymi, „uznania potrzeby promowania zmian społecznych i kulturowych oraz zaangażowania publicznego w kampanie uświadamiające i uwrażliwiające”, by w pozytywny sposób przedstawiać ruch LGBT, „transów” i inne tzw. mniejszości seksualne.
Źródło: c-fam.org, PCh24.pl
AS/WMa
