Kiedy Nasza Pani zwróciła się ze swoim przesłaniem do trzech pastuszków w 1917 r., już od kilku wieków nosiła tytuł Królowej Portugalii – wskazuje Courtney Crogan na łamach Catholic News Agency.
Historia niezwykłej pobożności maryjnej Portugalczyków nie ogranicza się jedynie do Fatimy. Courtney Cogan w swoim artykule wskazuje na wiele wydarzeń z historii iberyjskiego kraju, które dowodzą szczególnego umiłowania Maryi przez mieszkańców Portugalii.
Wesprzyj nas już teraz!
Uroczyste ogłoszenie Maryi jako „Królowej Portugalii” miało miejsce w 1646 r. przez króla João IV. Od tego czasu żaden przyszły władca nie zdecydował się na noszenie korony – ten przywilej zarezerwowany był jedynie dla Cudownej Pani.
Miasteczko Nazaré, które dzisiaj jest znanym nadmorskim kurortem swoją nazwę zawdzięcza figurze Dziewicy Maryi, która według podań miała zostać przywieziona z Nazaretu przez mnicha w VIII w. Jako popularne miejsce pielgrzymkowe, Nazaré funkcjonowało od 1182 r. kiedy powstała mała kapliczka jako wotum wdzięczności za uratowanie życia jednego z portugalskich rycerzy. W 1377 r. wybudowano tam wielki kościół i ośrodek pielgrzymkowy.
W 1385 r. król João I w podzięce za zwycięstwo odniesione nad Hiszpanami wybudował Klasztor Batalha, do którego sprowadził Dominikanów mających nieustannie odmawiać różaniec w intencji opieki nad Portugalią. W pobliskim Alcobaca znajduje się cysterski klasztor postawiony ponad osiem wieków temu. Król w 1153 r. ofiarował klasztor św. Bernardowi z Clervaux, wybitnemu teologowi i mariologowi, który zamieszkał tam na krótko przed swoją śmiercią. Papież Benedykt XVI określił św. Bernarda mianem „doktora Mariologii” gdyż „doskonale rozumiał jej rolę w życiu Kościoła, zarówno w odniesieniu do życia monastycznego jak i świeckiego”.
Na krótko przed fatimskimi objawieniami, Portugalscy katolicy zmagali się z prześladowaniami podczas okresu Pierwszej Republiki. Rządzący rewolucjoniści pragnęli usunąć ze społeczeństwa przywiązanie do katolickiej wiary ze szczególnym umiłowaniem kultu maryjnego. Sytuacja Portugalii była tak dramatyczna, że głos w sprawie zabrał w swojej encyklice św. Pius X: „Jesteśmy świadkami zawziętych prób dążących do sekularyzacji absolutnie każdej instytucji, tak by wyplenić każdy ślad religii z codziennego życia. Składają się na nie; wyłączenie świąt katolickich z politycznego kalendarza, zniesienie religijnych przysiąg czy też pospieszne wprowadzenie praw rozwodowych oraz wyrzucenie nauczania religii ze szkół.”
Następca świętego papieża, Benedykt XV napisał list do wszystkich biskupów świata, by 5 maja 1917 r. odmówili różaniec w celu wyproszenia u Maryi Dziewicy łaski przywrócenia pokoju w świecie pogrążonym w I wojnie światowej. W tym samym liście wskazał by dodać do Litanii Loretańskiej hasło: „Królowej Pokoju”. Maryja ukazała się w Fatimie kilka dni później, gdzie wezwała do odmawiania różańca: „codziennie módlcie się na różańcu w intencji zakończenia wojny i nastania pokoju”.
Źródło: catholicnewsagency.com
PR
