Obywatelka Norwegii uciekająca przed nieuprawnioną interwencją urzędu ds. dzieci Barnevernet, znalazła schronienie w Polsce. Prawnicy Instytutu Ordo Iuris złożyli w jej imieniu wniosek o azyl, wskazując naruszenie przepisów prawa międzynarodowego przez Barnevernet. Teraz przyszłość rodziny zależy wyłącznie od decyzji polskich władz.
Do Instytutu Ordo Iuris zgłosiła się obywatelka Norwegii Silje Garmo, która wraz ze swą 8-miesięczną córeczką uciekła do Polski po kilku miesiącach inwigilacji przez cieszący się złą sławą norweski urząd ds. dzieci (Barnevernet). Groził on kobiecie odebraniem dziecka jeszcze przed jego narodzeniem. Powodem interwencji był zarzucany matce „zespół przewlekłego zmęczenia” oraz nadużywanie paracetamolu. Zarzuty urzędników nie były poparte dowodami.
Wesprzyj nas już teraz!
Po przyjeździe do Polski Silje Garmo zwróciła się o pomoc do Instytutu Ordo Iuris, który wcześniej wspierał polskie rodziny w walce z nadużyciami Barnevernet. Po zbadaniu sprawy, również na miejscu w Norwegii, prawnicy przygotowali w imieniu matki i jej córki wniosek o azyl. Trafił on w ostatnim dniu sierpnia do szefa Urzędu ds. Cudzoziemców w Warszawie. W piśmie polscy adwokaci uzasadnili, że zgodna na udzielenie azylu jest konieczna dla zapewnienia poszkodowanym represjami przestrzegania ich podstawowych praw gwarantowanych normami międzynarodowymi.
Udzielenie ochrony dziecku i matce przed arbitralną i sprzeczną z międzynarodowymi standardami interwencją w życie rodzinne, jest realizacją norm Konstytucji RP i interesu Rzeczypospolitej stojących na straży rodziny, rodzicielstwa i dobra dziecka wyrażającego się w prawie do wychowania przez biologicznych rodziców – podkreśla Ordo Iuris. W opinii prawników, działania administracji norweskiej wobec Silje Garmo oraz jej córki naruszyły m.in. art. 8 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (gwarantuje on poszanowanie życia rodzinnego i prywatnego), a także art. 9 Konwencji o Prawach Dziecka, zobowiązujący państwo do poszanowania prawa dziecka do pozostania i wychowania przez biologicznych rodziców.
– Do Ordo Iuris dociera coraz więcej sygnałów o norweskich rodzinach szukających w Polsce schronienia. Wniosek o azyl Silje Garmo jest precedensem i wielu Norwegów czeka na decyzję polskich władz, licząc że to właśnie w Polsce odnajdą sprawiedliwość – powiedział mec. Jerzy Kwaśniewski, wiceprezes Instytutu.
Norweski system ingerencji w rodziny, w tym urząd ds. dzieci, są przedmiotem ośmiu postępowań toczących się przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, w których zrozpaczeni rodzice skarżą nieludzkie praktyki urzędu odbierającego dzieci. Powody zabierania dzieci są zazwyczaj błahe: „przewlekłe zmęczenie” matki, złe warunki materialne, konflikty rodzicielskie. Czasem Barnevernet otwarcie podważa prawo rodziców do wychowania, tak jak w głośnej sprawie rumuńskich rodziców, oskarżonych o „radykalne chrześcijaństwo i ideologiczną indoktrynację”, tylko dlatego, że córka zaśpiewała w szkole chrześcijańską piosenkę.
Ofiarami norweskiego urzędu padają często dzieci polskich emigrantów. Odebrane, trafiają do opiekunów, którzy nie znają języka polskiego, a często przejawiają wrogość wobec kultywowania tradycji narodowych lub religijnych dziecka. Ratyfikowana w 2016 roku przez Norwegię konwencja haska o jurysdykcji z 1996 roku powinna pomóc polskim rodzinom, które postanawiają wrócić do Polski po wszczęciu postępowań i odebraniu dzieci przez Barnevernet. Jednak do dzisiaj strona norweska nie wykonuje swoich zobowiązań do współpracy w tym zakresie.
Instytut Ordo Iuris przedstawi sprawę Silije Garmo w środę 20 września podczas konferencji OBWE w Warszawie, wskazując na mechanizm funkcjonowania norweskiego urzędu ds. dzieci Barnevernet jako przykład systemowego łamania prawa do poszanowania życia rodzinnego oraz prawa do sprawiedliwego procesu i praw dziecka.
Silje Garmo oraz jej córkę w imieniu Instytutu reprezentują: mec. Jerzy Kwaśniewski i mec. Filip Wołoszczak.
Instytut udostępnił analizę mec. Jerzego Kwaśniewskiego na temat funkcjonowania Barnevernet w Norwegii.
Źródło: Ordo Iuris
RoM
