Credo, które wszyscy katolicy odmawiają w świątyniach w każdą niedzielę jest streszczeniem katolickiego nauczania o historii zbawienia. Co ciekawe, słowa o Kościele zawarte w Credo są dość lakoniczne. Niosą jednak za sobą bogatą treść, a znaczenie czterech cech, którymi opisany jest Kościół jest bardzo głębokie.
„Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół” – powtarza każdy katolik na większości mszy świętych, w których uczestniczy w swoim życiu. To słowa o ogromnym znaczeniu – są to zarówno drogowskazy pozostawione przez Boga dla tych, którzy poszukują prawdziwego Kościoła, jak i wskazania dla samego Kościoła, którego celem jest coraz silniejsze odzwierciedlanie tych znamion.
Wesprzyj nas już teraz!
W interpretowaniu czterech znamion Kościoła znanych z Credo należy bowiem pamiętać o podstawowej zasadzie, którą teologowie określają jako swego rodzaju napięcie, jako „tensją eschatologiczną” – Kościół ze swojej natury realizuje wszystkie cztery znamiona, ale ich pełnię może osiągnąć dopiero w przyszłym świecie, po ponownym przyjściu swojego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
W praktyce oznacza to, że Kościół jest święty zarówno ze swojej natury, jak i dzięki boskiemu pochodzeniu, jednak dopóki żyje w tym świecie, nigdy nie będzie całkowicie wolny od błędnych i grzesznych mechanizmów oraz konsekwencji złego postępowania poszczególnych jego członków. Pełną świętość osiągnie zatem po Paruzji, ponownym nadejściu Jezusa Chrystusa. Podobnie ma się sprawa z pozostałymi znamionami Kościoła.
Kościół jest jeden. Jezus Chrystus nie mówił o mnogości różnorodnych wspólnot, ale kiedy składał obietnicę Piotrowi, powiedział do niego: „Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16, 18). Jeden jest Bóg, a zatem i Kościół jest jeden, zbudowany na jednej skale – Piotrze i jego następcach. Oblubienica Chrystusa może być bowiem tylko jedna.
Kościół jest święty, ponieważ jego założycielem jest Syn Boży i to On złożył w nim wszystkie środki zbawcze, to On ustanowił go drogą do zbawienia i to On sprawił, że jest to wspólnota, która uświęca swoich członków. Kościół pochodzi od Boga i jest przeznaczony dla Boga – a Jemu oddaje się to, co doskonałe i święte.
Oczywiście mnogość grzechów popełnianych przez ludzi Kościoła zdaje się zaprzeczać powyższej prawdzie, a przynajmniej czyni ją dla niektórych trudną do przyjęcia. Należy jednak pamiętać, że Bóg, który osądzi grzeszników hańbiących Kościół, jest również Bogiem, który pozwolił Kościołowi wydać tysiące wspaniałych, świętych ludzi kochających Boga i bliźniego bezwarunkowo i heroicznie.
Kościół jest powszechny, czyli katolicki. Oznacza to tyle, że jest on posłany do wszystkich ludzi każdej epoki i że nie jest on zamknięty na nikogo. Wręcz przeciwnie: celem Kościoła jest zdobycie dla Chrystusa wszystkich ludzi, aby otworzyć im drogę do zbawczej relacji z Bogiem. Znamię to w charakterystyczny sposób koresponduje z cechą jedności – Kościół jest powszechny, dlatego nie dzieli się na mniejsze Kościoły, a wszystkie jego lokalne i partykularne wspólnoty tworzą w nim jedno powszechne ciało.
Kościół jest apostolski. Znaczy to, że jest on założony na fundamencie apostołów i że powstał dzięki ich przepowiadaniu, do którego uzdolnił ich Duch Święty. Kościół apostolski jest również prowadzony przez biskupów, którzy są następcami uczniów Chrystusa. Co więcej, Kościół jest zobowiązany głosić niezmienioną naukę Jezusa, którą przez jego apostołów przekazał kolejnym pokoleniom. A zatem określenie „apostolski” ukazuje nam również prawdę o Kościele, który jest depozytariuszem nauczania, a nie jego właścicielem. To apostołowie na ręce Kościoła złożyli nauczanie Syna Bożego, a Kościół zobowiązany jest strzec go na chwałę Bożą i dla dobra ludzi wszystkich czasów.
Przy bardziej wnikliwej analizie okazuje się zatem, że często bezwiednie wypowiadane słowa wyznania wiary niosą za sobą całe bogactwo znaczeń i teologiczną głębię. Warto przyglądać się temu niepozornemu opisowi i pozwolić Bożemu natchnieniu odsłonić przed nami tajemnicę jego zbawczego zamysłu, do którego realizacji pozostawił nam Kościół.
TTA
