Dane personalne około 8,5 tys. esesmanów, którzy brali udział w eksterminacji więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz, opublikował w poniedziałek IPN na specjalnej stronie internetowej www.truthaboutcamps.eu/zalogass.
-Ten dzień jest historyczny, ponieważ to jest dopiero początek – tą bazą rozpoczynamy realizację dużego projektu. Zaczynamy od KL Auschwitz ale w dalszych planach mamy rozwinięcie tej bazy również o inne niemieckie, nazistowskie obozy koncentracyjne – powiedział na poniedziałkowej konferencji prasowej w Krakowie prezes IPN Jarosław Szarek. Szef IPN podkreślił, że publikowanie nazwisk funkcjonariuszy SS, którzy dokonywali aktów ludobójstwa w obozach zagłady jest odpowiedzią IPN na falę szkalujących Polskę publikacji zagranicznych, głównie niemieckich mediów, gdzie używa się fałszującego historię sformułowania „polskie obozy koncentracyjne”.
Wesprzyj nas już teraz!
Oprócz imion i nazwisk esesmanów na stronie internetowej ukazuje się ich zdjęcia i często wyroki jakie otrzymali oni za swoją zbrodniczą działalność. Wszystkie osoby z listy, która jest pierwszym takim opublikowanym spisem na świecie, to Niemcy. Dane personalne esesmanów jest wynikiem kwerendy polskich archiwów. IPN apeluje również do osób czy instytucji zagranicznych, które posiadają nazwiska kolejnych obozowych katów i wyroków na nich, żeby nadsyłali je do Instytutu. Opublikowana dziś lista powstała dzięki pracy prof. Aleksandra Lasika, historyka i socjologa z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. To jego w 2014 r. krakowski IPN powołał na biegłego historyka w śledztwie dotyczącym zbrodni popełnionych w KL Auschwitz-Birkenau.
Ostatecznie, po weryfikacji, w bazie prof. Lasika znalazły się nazwiska 8502 esesmanów – spośród nich żyje kilkudziesięciu. W 1947 r. Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze uznał SS za organizację zbrodniczą. Na tej podstawie, za przynależność do SS, jej funkcjonariusze byli skazywani przez sądy. W przypadku KL Auschwitz osądzonych zostało jedynie ok. 12 proc. Funkcjonariuszy SS.
Źródło: Dzieje.pl
Adam Białous