Liturgiczne święto Świętych Młodzianków Męczenników stanowi doskonałą okazją do rozpoczęcia modlitwy w intencji dzieci poczętych, których życie jest zagrożone. Przykład takiej modlitwy stanowi Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą.
Dzieło duchowej adopcji powstało po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy. W roku 1987 roku została przeniesiona do Polski. Tekst codziennej modlitwy oraz opracowane przez siebie zasady ideowe inicjatywy opublikował dr Paweł Milcarek w styczniowym numerze „Rycerza Niepokalanej”. Pomysłem zainteresowali się Paulini z kościoła św. Ducha w Warszawie, opracowali tekst liturgii przyrzeczenia adopcyjnego kandydatów i wdrożyli je w praktyce obrzędowej. Obecnie Centralny Ośrodek Krzewienia Duchowej Adopcji znajduje się na Jasne Górze.
Wesprzyj nas już teraz!
Czym jest Duchowa Adopcja?
Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej oraz krótkiej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców:
„Panie Jezu za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi,
która urodziła Cię z miłością
oraz za wstawiennictwem świętego Józefa,
“Człowieka Zawierzenia”,
który opiekował się Tobą,
proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka
które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady
i które duchowo adoptowałem.
Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę,
aby zachowali je przy życiu,
które Ty sam mu przeznaczyłeś.
Amen”.
Do modlitw można dołączyć dowolnie wybrane dobre postanowienia. Duchową adopcję w sposób uroczysty można przyjąć w kościele podczas Mszy Świętej lub dokonać jej indywidulanie. Szczególnymi dniami podejmowania adopcji są Dzień Świętości Życia, oraz przypadające
28 grudnia Święto Młodzianków Męczenników.
Krew twego brata głośno woła do Mnie z ziemi…
Dane statystyczne dotyczące dokonywanych aborcji są przerażające. Jak podkreślił Joseph Meaney, dyrektor ds. koordynacji międzynarodowej Human Life International, w ciągu ostatnich 50 lat wymordowano 2 miliardy nienarodzonych dzieci, czyli jedną trzecią ludzkości.
Dzisiejsi propagatorzy zabijania nienarodzonych są wiernymi uczniami i spadkobiercami krwawego dziedzictwa aborcyjnego pozostawionego przez totalitaryzmy komunistyczny i hitlerowski. Dokonująca się aborcyjna rzeź niewinnych, często chorych dzieci stanowi jedną z najbardziej hańbiących kart we współczesnej historii.
Wydobywający się z aborcyjnych fabryk śmierci „niemy krzyk” jest starannie zagłuszany. Hańba, którą okrywają się rządy i parlamenty wprowadzające tzw. liberalizację ustaw aborcyjnych – co przekłada się na wzrost liczby zabijanych nienarodzonych dzieci – woła o pomstę do nieba. Bez wątpienia krzyk zabijanych dzieci dociera także przed Tron Boży. Całkowity brak poszanowania dla życia od momentu poczęcia do jego naturalnego końca jest nade wszystko obrazą dla Tego, który je stworzył.
Łukasz Karpiel
