Grupa polskich katolików wystosowała list do Ojca Świętego. Jego sygnatariusze proszą o wyjaśnienie niejasnych punktów soborowego nauczania.
W ubiegłym roku szerokim echem odbiła się petycja włoskiej inteligencji katolickiej, w której duchowni i naukowcy prosili o rozpoczęcie uważnej, naukowej analizy dokumentów soborowych. Włoscy wierni prosili o rozwinięcie „hermeneutyki ciągłości” proponowanej przez Benedykta XVI w zakresie ekumenizmu, społecznej nauki Kościoła czy rozumienia tradycji.
Wesprzyj nas już teraz!
Podobny list powstał w Polsce. Pod petycją gromadzone są aktualnie podpisy a projektowi udzielili już poparcia profesor Jacek Bartyzel, profesor Piotr Tryjanowski, doktor Krzysztof Kawęcki, Artur Zawisza, Stanisław Michalkiewicz i inni przedstawiciele polskich mediów, nauki i polityki. Wierni proszą w nim o wyjaśnienie niektórych punktów nauczania, przedstawionego w dokumentach Drugiego Soboru Watykańskiego. Oto fragment listu:
Ojcze Święty, zarysowane powyżej problemy składają się na bardziej ogólną refleksję na temat pewnej charakterystycznej właściwości soborowego i posoborowego Magisterium. Według często przytaczanych słów Waszej Świątobliwości, właściwe odczytanie i przyjęcie ostatniego Soboru może się dokonać tylko w świetle prawidłowej hermeneutyki reformy . W istocie, w ostatnim czasie mówi się ciągle o prawidłowej interpretacji Soboru, z jednoczesnym wyeliminowaniem złej interpretacji. Czy fakt, że 50 lat po zwołaniu Vaticanum II jego nauczanie jest stale przedmiotem kontrowersji, przez co wymaga nieustannych wyjaśnień, doprecyzowań i sprostowań nie oznacza, że dzięki Soborowi dzisiejsze Magisterium jest wciąż pochłonięte samym sobą, zamiast wyjaśniania depozytu wiary? Czy taki stan rzeczy pokazuje, że Sobór przekazał „naukę czystą i nieskażoną, bez zabarwień i przeinaczeń” , jak sobie tego życzył bł. Jan XXIII? Czy w świetle przedstawionych powyżej wątpliwości zasadnym jest niedawne stwierdzenie, jakoby nie tylko trzeba było „interpretować Vaticanum II w świetle poprzednich dokumentów Magisterium, ale też niektóre z tych dokumentów są bardziej zrozumiałe w świetle II Soboru Watykańskiego”?
W naszym przekonaniu najlepszym komentarzem dla takiego postawienia sprawy, przynajmniej w odniesieniu do punktów, które poddaliśmy osądowi Waszej Świątobliwości w niniejszym liście, są następujące słowa Waszego Poprzednika, Piusa XII: „Skoro zaś Kościół, jak to przez wieki nieraz miewało miejsce, ową funkcję wyjaśniania depozytu, już to drogą zwyczajnego nauczania, już to z osobliwą uroczystością sprawuje, najoczywiściej fałszywą jest metoda, która rzeczy jasne usiłuje przez rzeczy niejasne tłumaczyć. Wszyscy powinni trzymać się w tej sprawie odwrotnego porządku, tzn. to co ciemne, przez to co jasne oświetlać”.
Umiłowany Ojcze Święty, zwracamy się z pokorną prośbą o ponowne przeanalizowanie powyższych problemów, które zresztą były już przedstawiane Waszej Świątobliwości przy różnych okazjach. Żywimy głębokie przekonanie, że tego rodzaju refleksja w Roku Wiary zgodnie ze słowami Waszej Świątobliwości rozbudzi „w każdym wierzącym aspirację do wyznawania wiary w pełni i z odnowionym przekonaniem, z ufnością i nadzieją”.
Źródło: wieden1683.pl
mat
