Kolejne rekordy aborcji w Wielkiej Brytanii. W ubiegłym roku uśmiercono w Anglii i Walii 210 tys. 860 dzieci. Są to oficjalne statystyki Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej.
Dla porównania w 2019 r. w wyniku aborcji zabito w Wielkiej Brytanii 209 tys. 519 dzieci, z czego aż 207 tys. 384 przypadało na mieszkanki Anglii i Walii.
88 proc. aborcji przeprowadza się do 10 tygodnia ciąży (to wzrost o 6 proc. w porównaniu z 2019 r.). Spadł wskaźnik aborcji dla kobiet poniżej 18 roku życia. Najczęściej dzieci poczęte uśmiercają kobiety w wieku od 30 do 34 lat.
Wesprzyj nas już teraz!
W okresie od kwietnia do grudnia 2020 r. departament zdrowia upowszechnił przepisywanie pigułek aborcyjnych za pośrednictwem telemedycyny. W ten sposób dokonano 47 proc. wszystkich aborcji w tym okresie.
88 proc. wszystkich aborcji stanowiły aborcje farmakologiczne (pigułki poronne). W pozostałych przypadkach uśmiercano dzieci w wyniku aborcji chirurgicznej.
W Irlandii Północnej swoje dzieci uśmierciło 371 kobiet – o 643 mniej niż w 2019 r.
Dr Jonathan Lord, dyrektor medyczny MSI Reproductive Choices, która świadczy „usługi aborcyjne i antykoncepcyjne” stwierdził, że „te liczby nie są zaskoczeniem.” Medyk podkreślił, że bardzo często w ośrodkach aborcyjnych spotykali się z twierdzeniem, że w obecnej sytuacji „pandemii” „zajście w ciążę jest ostatnią rzeczą, jakiej wiele kobiet pragnie.”
Dr Lord chwalił „pozytywne zmiany, jakie przyniosła telemedycyna”, mówiąc, że pacjentkom znacznie łatwiej jest przeprowadzić tzw. aborcję farmakologiczną w zaciszu domowym. Dodał, że obecnie rząd rozważa, czy pozostawić taką „tymczasową” opcję aborcji także „po pandemii.”
– Ostateczne badania wykazały, że telemedycyna poprawiła dostęp do opieki aborcyjnej i jest bezpieczna, skuteczna, a także preferowana przez pacjentki. Czas oczekiwania i stres spowodowany niechcianą ciążą znacznie się skróciły – dodał.
W Wielkiej Brytanii w październiku 1967 r. przyjęto projekt ustawy Davida Steela, legalizującej haniebny proceder uśmiercania dzieci poczętych. Rok później podstawy prawne legalizujące praktyki aborcyjne w Anglii, Walii i Szkocji weszły w życie.
W listopadzie 1990 r. ustawa o ludzkim zapłodnieniu i embriologii skróciła okres dopuszczalnej aborcji z 28 do 24 tygodni ciąży. Ustawa weszła w życie 1 kwietnia 1991 r.
W czerwcu 2017 r. wprowadzono program finansowania aborcji w Anglii i Walii dla mieszkanek Irlandii Północnej. Finansowanie zapewnia Rządowe Biuro ds. Równości i Ministerstwo Skarbu.
Od czerwca 2018 r. kobiety w Walii, a od 28 grudnia 2018 roku kobiety w Anglii mogą dokonywać tzw. aborcji farmakologicznej w domu, biorąc drugą z dwóch pigułek aborcyjnych: misoprostol. W Szkocji ten proceder jest dostępny od 2017 r.
W grudniu 2018 r. aborcja została zalegalizowana z pewnych powodów w Republice Irlandzkiej do 12 tygodnia ciąży i później, jeśli życie lub zdrowie kobiety jest zagrożone.
W październiku 2019 r. zdekryminalizowano aborcję w Irlandii Północnej po głosowaniu Westminsteru w lipcu 2019 r.
Od marca 2020 r. kobiety w Anglii i Walii mogą przyjmować w domu obie pigułko aborcyjne: mifepriston, jak i misoprostol bez konieczności wcześniejszej wizyty w szpitalu lub ośrodku aborcyjnym. To rozporządzenie zostało tymczasowo zatwierdzone przez Sekretarza Stanu ds. Zdrowia i Opieki Społecznej pod pretekstem ograniczenia przenoszenia koronawirusa (COVID-19).
Departament Zdrowia zauważa, że standaryzowany wiekowo wskaźnik aborcji dla mieszkanek Wielkiej Brytanii wynosi 18,2 na 1000 kobiet i „jest to najwyższy wskaźnik od czasu wprowadzenia ustawy o aborcji.”
Wskaźnik aborcji wśród kobiet w wieku poniżej 18 lat spadł w porównaniu z 2019 r. (z 8,1 do 6,9 na 1000 kobiet w latach 2019–2020), ale wzrósł w przypadku kobiet powyżej 35 roku życia (z 9,7 do 10,6 na 1000 kobiet w latach 2019–2020).
99 proc. aborcji w Anglii i Walii zostało sfinansowanych przez NHS w 2020 r.
Departament Zdrowia i Opieki Społecznej (DHSC) publikuje corocznie statystyki dotyczące aborcji od 2002 r. Statystyki za lata od 1974 do 2001 r. zostały opublikowane przez Urząd Statystyk Krajowych (ONS) w serii Abortion Statistics. Statystyki za lata od 1968 do 1973 zostały opublikowane w General Register.
Statystyki dotyczące aborcji obejmują okres od stycznia do grudnia i są publikowane corocznie.
Wskaźnik aborcji w 2020 r. był najwyższy wśród kobiet w wieku 21 lat (30,6 na 1000 kobiet). W 2019 r. najwyższy wskaźnik dotyczył kobiet w wieku 22 lata (31,6 na 1000 kobiet), a w 2010 r. najwyższy wśród kobiet w wieku 19 i 20 lat (w obu przypadkach 33 na 1000 kobiet).
Największy wzrost wskaźników aborcji według wieku dotyczy kobiet w od 30 do 34 lat, które skoczyły z 16,5 na 1000 w 2010 roku do 21,9 na 1000 w 2020 roku.
81 proc. aborcji w 2020 r. dokonały samotne kobiety i odsetek ten pozostaje mniej więcej stały od 10 lat. Swoje dzieci uśmierciło 77 proc. białych kobiet, 9 proc. Azjatek, 7 proc. czarnych, 4 proc. mieszanych i 2 proc. kobiet o innym pochodzeniu etnicznym.
Według regionu zamieszkania, wskaźniki aborcji są najwyższe na północnym zachodzie (21,0 na 1000 kobiet w wieku od 15 do 44 lat), a najniższe na południowym zachodzie (15,2 na 1000 kobiet w wieku od 15 do 44 lat).
Aborcji dokonuje się, jeśli „kontynuacja ciąży wiązałaby się z większym ryzykiem dla życia kobiety w ciąży, niż gdyby ciąża została przerwana,” albo gdy grozi ona „poważnym, trwałym uszczerbkiem na zdrowiu fizycznym lub psychicznym kobiety w ciąży.” Inna podstawa prawna stanowi, że aborcji można dokonać, o ile nie przekroczono 24. tygodnia ciąży i jej „kontynuacja wiązałaby się z ryzykiem, większym niż gdyby ciąża została przerwana, z uszczerbkiem na zdrowiu fizycznym lub psychicznym kobiety w ciąży.” Aborcja dopuszczona jest także w przypadku wady płodu, w celu ratowania życia ciężarnej itp.
Najczęstszą podstawą prawną do aborcji jest zagrożenie większymi szkodami dla zdrowia fizycznego i psychicznego kobiety, jakie rzekomo miałoby powodować kontynuowanie ciąży.
W przypadku aborcji w 22 tygodniu ciąży i starszych Royal College of Obstetricians and Gynaecologists zaleca, by przed „opróżnieniem macicy zatrzymać serce płodu.” W 2020 r. w ten sposób uśmiercono 1329 dzieci.
Podobnie jak w innych krajach, w których aborcja jest legalna, kobiety na Wyspach często uśmiercają więcej niż jedno dziecko. W 2020 r. 42 proc. kobiet poddających się aborcji miało wcześniej co najmniej jedną aborcję. Odsetek ten stale rośnie od 2010 r.
„Recydywistkami” są już młode kobiety w wieku poniżej 18 lat. W 2020 r. stanowiły one aż 7 proc. wśród abortujących. Odsetek kobiet w wieku 30 lat lub starszych, które wśród abortujących danego roku kobiet przeszły jedną lub więcej aborcji wzrósł z 44 proc. w 2010 r. do 50 proc. w 2020 r.
Odsetek kobiet, które dokonały powtórnej aborcji w 2020 r. z uwzględnieniem miast, wahał się od 19 proc. (City of London) do 51 proc. (Croydon).
W przypadku aborcji w 2020 r. zgłoszono poważne powikłania u 247 kobiet, co stanowi 1 na 850 aborcji (1,2 na 1000 aborcji). Wskaźnik powikłań chirurgicznych wzrósł z 1,7 w 2019 r. do 1,9 w 2020 r.
W 2020 r. zarejestrowano 943 aborcje kobiet mieszkających poza Anglią i Walią, co oznacza spadek z 2135 w 2019 r. Większość nierezydentów pochodziła z Irlandii Północnej (39,3 proc.) i Republiki Irlandii (20,6 proc.).
Źródło: cosmopolitan.com, www.gov.uk
AS
