W trakcie czwartej edycji odbywającego się w Krakowie BNP Paribas Green Film Festival wyświetlony zostanie film dokumentalny „Birthstrike. Nie mieć dzieci by ratować planetę?” w reż. Eleny Horn, prezentujący historię osób decydujących się na nieposiadanie lub ograniczenie liczby dzieci ze względu na zagrożenie klimatyczne.
Nieco ponad półgodzinny dokument niemieckiej reżyserki z 2019 r. otrzymał nominację w kategorii „najlepszy krótki film dokumentalny” w ramach cyklicznego wydarzenia kulturalnego zogniskowanego tematycznie wokół zmian klimatycznych i promowania szeroko rozumianego ekologicznego stylu życia. Wśród dopuszczonych przez jury produkcji znajdują się filmy zwracające uwagę np. na kwestie dostępu do wody, ochrony naturalnych ekosystemów, konieczności redukcji emisji dwutlenku węgla czy promujące klimatyczny aktywizm.
I chociaż każda z produkcji w mniejszym lub większym stopniu uwrażliwia na potrzebę zmiany dotychczasowego stylu życia w związku z zagrożeniem klimatycznym, „Birthstrike” idzie dużo dalej. Niemiecko-brytyjska produkcja pokazuje życie osób przesiąkniętych ekologistyczną narracją do tego stopnia, że decydują się na nieposiadanie, lub ograniczenie liczby potomstwa przez wzgląd na dobro planety.
Wesprzyj nas już teraz!
Jedną z postaci zaprezentowanych w filmie jest 33-letnie Blythe, aktywistka radykalnego odłamu organizacji Extinction Rebellion (skrót XR), Birthstrike. XR to międzynarodowy ruch wykorzystujący akcje masowego obywatelskiego nieposłuszeństwa w celu wymuszenia na rządach działań zapobiegających zmianom klimatu, utracie bioróżnorodności, masowemu wymieraniu gatunków oraz zagrożeniu wyginięciem ludzkości. Aktywiści XR dali się poznać głównie w 2019 r., kiedy swoimi akcjami spowodowali częściowy paraliż Londynu. XR działa w wielu krajach na całym świecie, również w Polsce.
Natomiast grupa Birthstrike poprzez dobrowolną decyzję „przerwania naturalnego cyklu” prokreacji chce zwrócić uwagę na problem wpływu człowieka na zmiany klimatyczne. Zarazem jest to działanie dla dobra ewentualnych przyszłych dzieci, których płodzenie w obecnych czasach uznane jest za skazywanie na życie w czasach katastrofy. Dlatego Blythe wraz z partnerem Joshem zdecydują się na dziecko, dopiero kiedy wokół nastąpi nadzieja na realne zaradzenie globalnym zmianom.
Jeżeli jednak wyczekiwane zmiany nastąpią zbyt późno, by zegar biologiczny 33-latki pozwolił na poczęcie dziecka w sposób naturalny, kobieta zdecydowana jest na adopcję. Jednak jej kryminalna historia (została aresztowana w trakcie protestu na moście Westminster w Londynie) oraz sytuacja materialna (nie ma czasu na podjęcie odpowiednio płatnej pracy ze względu na zaangażowanie społeczne) może zamknąć jej drogę do „posiadania dziecka”.
Kolejnymi postaciami, za którymi podąża kamera Eleny Horn, to Gregory i Kate z Bristolu. Para dobrowolnie zdecydowała się jedynie na tylko jedno dziecko ze względu na ograniczenie własnego śladu węglowego. Aby zrekompensować planecie obciążenie własną egzystencją, jeżdżą „możliwie najbardziej ekologicznym samochodem” na jaki ich stać i nie jedzą mięsa.
Przekazany w formie klasycznego reportażu morał wybrzmiewa czysto i wyraźnie; posiadanie w obecnych czasach potomstwa, to niemoralny i nieetyczny wybór. Chyba, że jesteś w stanie zrekompensować ich ślad węglowy. Bohaterowie przedstawionych historii pokazują, że jest to możliwe, choć niezwykle trudne. Decyzje zarówno Blythe, jak i Gregory’ego i Kate wiążą się w ich życiu z wielkim cierpieniem, jednak względy planety odgrywają w tym przypadku decydującą rolę.
Co więcej, bohaterowie filmu kieruję się niemal „misyjnym” nastawieniem. „Jeżeli ludzie nadal będą się kierować dobrem swoich genów, to wiemy do czego to doprowadzi” – mówi w jednej scenie Gregory. Natomiast matka Blythe wskazuje, że dopiero gdy ludzie zmienią swoje codzienne życie na podobieństwo córki, świat odzyska nieco nadziei.
Z wypowiedzi bohaterów filmu wynika, że podporządkowali swoje życie klimatycznym dogmatom, przekazującym najczarniejsze scenariusze dotyczące przyszłości. Kate obawia się ulicznego chaosu i konieczności ochrony swoich upraw przed uchodźcami klimatycznymi, z kolei Gregory’ego przeraża myśl, że – zgodnie z przewidywaniami klimatystów – pozostało nam tylko 12 lat na zwalczenie zagrożenia. Blythe z kolei przekonuje, że „gdyby nie najnowsze raporty dotyczące zmian klimatycznych, dzisiaj na pewno byłaby już matką”.
***
Jak czytamy na stronie wydarzenia „BNP Paribas Green Film Festival to międzynarodowy festiwal filmów ekologicznych, to święto kina i ludzi, którym losy naszej planety nie są obojętne. Festiwal to także warsztaty ekologiczne, spotkania edukacyjne, wykłady i inne działania artystyczne ukierunkowane na doskonalenie kultury życia w zgodzie z „zielonymi” wartościami. Festiwal został stworzony w 2018 roku przez Piotra Biedronia i Grzegorza Dukielskiego – założycieli Fundacji Green Festival”. Tegoroczna edycja odbywa się w Krakowie od 15 do 22 sierpnia.
Sponsorem tytularnym festiwalu jest bank BNP Paribas, a wspierającym Canpack. Wydarzeniu patronuje Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Kulturowego, Polski Instytut Sztuki Filmowej czy Stowarzyszenie Filmowców Polskich. W tym roku twarzą festiwalu jest krakowski aktor i reżyser Paweł Deląg. W jury konkursu znajduje się też Kamil Wyszkowski, od 2004 roku Przedstawiciel Inicjatywy Sekretarza Generalnego ONZ Global Compact w Polsce (United Nations Global Compact – UNGC), koordynującej z ramienia ONZ współpracę z biznesem, miastami, uczelniami wyższymi oraz organizacjami pozarządowymi.
Źródło: greenfestival.pl
PR
Czytaj także:
Radykalna ekomiędzynarodówka dotarła do Polski! Co nam szykuje?
Ekologizm jest częścią większej rewolucji. Dr Aldona Ciborowska dla PCh24.pl [VIDEO]
