Niezależni od Watykanu kanoniści przygotowują projekt zmian w Kodeksie Prawa Kanonicznego. Jeśli ich propozycja reformy zostanie przyjęta, pojawi się nowa przyczyna utraty urzędu papieskiego. Jak mówi pomysłodawczyni przedsięwzięcia, prof. Geraldina Boni, inicjatywa kanonistów ma wypełnić istniejące luki prawne, które mają być coraz większym zagrożeniem.
Z pomysłem zmian w Kodeksie Prawa Kanonicznego wyszła niezależna grupa badaczy pod przewodnictwem prof. Boni (konsultorki Papieskiej Radzi ds. Tekstów Prawnych) i innych uczonych Uniwersytetu Bolońskiego. Ich zdaniem wobec wyzwań współczesności konieczne są uściślenia kościelnego prawa w dwóch obszarach: papieskich rezygnacji i utracenia możliwości wypełniania posługi Piotrowej. W celu ustalenia konkretnego charakteru zmian prawnych akademicy założyli wielojęzyczną stronę internetową, na której każdy może podzielić się swoją opinią. Wyniki prac zostaną na koniec przedłożone Głowie Kościoła. Główne założenia koncepcji są już gotowe, uczeni wypracowali je już w ubiegłym roku.
„Wiadomym jest, że od czasów rezygnacji papieża Benedykta mamy do czynienia z niespotykaną wcześniej koegzystencją urzędującego i emerytowanego papieża. Co więcej, coraz wyraźniej widać, że mogą następować okoliczności, w których papież ze względu na podeszły wiek i problemy zdrowotne, nie będzie w stanie sprostać zadaniom Najwyższego Pasterza Kościoła, mimo pozostawania przy życiu (…)”. Jak pisze prof. Boni, celem inicjatywy i powołanej witryny internetowej jest wywołanie wśród kanonistów debaty poświęconej tym problemom.
Wesprzyj nas już teraz!
„Kodeks Prawa Kanonicznego wspomina o przeszkodzie w działaniu Stolicy Apostolskiej, ale nie reguluje jej w żaden sposób (…)”, pisze kanonistka. Jej zdaniem brak dokładnych instrukcji działania na wypadek, gdyby papież z powodu trwałych i nieodwracalnych ograniczeń nie był w stanie dłużej przewodzić wiernym, to poważne zagrożenie, z którym trzeba się uporać. Propozycją jej i jej środowiska jest uznanie „niezdolności do wywiązywania się z Posługi Piotrowej” za przesłankę do utraty urzędu papieskiego. Jeśli Wikariusz Chrystusa z powodu załamującego się zdrowia nie byłby w stanie dobrowolnie zrzec się swojej funkcji, przy jednoczesnej niemożności spełniania obowiązków, kolegium kardynalskie mogłoby orzec, że utracił on najwyższą władze w Kościele. Wymagałoby to zgody kwalifikowanej większości głosujących, jak i stosownego poświadczenia ze strony lekarza orzekającego o niezdolności do pełnienia obowiązków. W takim wypadku na rzymskiej katedrze następowałby wakans zmuszający do zwołania konklawe. „W ten sposób dotknięta zostanie zasada Prima Sedes a nemine judicatur” („Nikt nie może sądzić najwyższej władzy”), co unaocznia powagę proponowanych zmian”, zaznacza pomysłodawczyni projektu.
Na mniej radykalne posunięcia zdecydowano się w kwestii statusu papieża-emeryta. Ustalając konkretną tytulaturę, miejsce zamieszkania, obowiązki kościelne, charakter obrzędów pogrzebowych i relacje z jego następcą starano się „nie urazić godności osoby, która sprawowała Najwyższy Urząd Pasterski”. Dlatego tez konkretne zapisy w tej materii mają być bliższe są zaleceniom niż literze prawa.
Strona założona przez środowisko prof. Boni ma być platformą do dyskusji nad tym obszernym projektem. Ma ona także wybitnie otwarty charakter. Każdy gość witryny może bez jakichkolwiek ograniczeń podzielić się własnymi uwagami co do poruszanych kwestii . Również osoby nie posiadające wykształcenia prawniczego. „To przestrzeń akademickiego dialogu, którego społeczność znawców prawa kościelnego nigdy wcześniej nie doświadczyła. Tak, że debata może kwitnąć przy tym wirtualnym okrągłym stole”, twierdzi prof. Boni. Gdy proces dyskusji zostanie zakończony, z jej owocami zapozna się papież.
To właśnie poświęcony zamiarom reformy artykuł naukowy prof. Geraldiny Boni przyczynił się do rozpowszechnienia doniesień o planowanej rezygnacji Franciszka. Fakt, że uczona zasiada w Papieskiej Radzie ds. Tekstów Prawnych „wystarczył, aby zasugerować, że na życzenie samego papieża w Watykanie przygotowywana jest reforma, która zapewni precyzyjne ramy prawne dla jego nieodległej w czasie rezygnacji”, donosi na łamach bloga Settimo Cielo watykanista, Sandro Magister. „Tymczasem (…) w Watykanie nie ma śladu takich dążeń i nikt, a tym bardziej papież, nie wykonuje posunięć świadczących o podobnym zamiarze” – podkreśla.
Źródła: magister.blogautore.espresso.repubblica.it
FA
