„Co roku dochodzi w Polsce do blisko 40 tys. poronień i prawie 2 tys. martwych urodzeń. Tymczasem, z zebranych przez naszych ekspertów danych wynika, że spośród 29 zapytanych gmin i dzielnic Warszawy, jedynie 9 sporadycznie organizuje pochówki dzieci zmarłych na prenatalnym etapie rozwoju. Natomiast aż 17 przyznaje, że w badanym okresie (lata 2017 2018) nie pochowały ani jednego dziecka utraconego. To świadczy o jednym – tysiące polskich dzieci jest traktowanych w szpitalach jako odpad medyczny, czego efektem są tragedie rodziców, przeżywających żałobę po śmierci upragnionego dziecka. Sprzeciwiając się tej niesprawiedliwości, pomagamy każdemu zgłaszającemu się do nas rodzicowi dziecka utraconego – pisze w najnowszym Newsletterze mec. Jerzy Kwaśniewski
Prezes Ordo Iuris przywołuje przypadek Pani Ewy (imiona osób zostały zmienione), która napisała do Ordo Iuris w kilka dni po tym gdy poroniła. „Pragnęła pochować dziecko i miała nadzieję, że godne pożegnanie pomoże jej pogodzić się ze stratą. Po urodzeniu martwego dziecka, trzymała je na dłoniach i oddała położnej, aby można było przeprowadzić niezbędne do przygotowania aktu zgonu badania genetyczne. Gdy pojechała z mężem do szpitalnego prosektorium, aby odebrać dziecko i złożyć je w przygotowanej trumience z własnoręcznie uszytym becikiem, okazało się, że zamiast ciała przekazano jej odrobinę zakrwawionych tkanek” – relacjonuje.
Chciałam wierzyć, że ten materiał w ogóle miał styczność z moim dzieckiem. (…) Obawiam się, że zaszła jakaś pomyłka – pomylono pojemniki w kostnicy lub w szpitalu? Ale boję się też tego, że ktoś zgubił ciałko mojego dziecka lub je wyrzucił jak odpad medyczny – napisała kobieta.
Wesprzyj nas już teraz!
Jak wskazuje mec. Kwaśniewski, prawnicy Ordo Iuris od lat wspierają rodziców dzieci utraconych, którzy oprócz żałoby, związanej z ogromną tragedią śmierci upragnionego dziecka, muszą się dodatkowo mierzyć z brakiem wrażliwości pracowników szpitali i trudnościami z organizacją pogrzebu swoich dzieci. W sprawie Pani Ewy prawnicy Instytutu na razie wzywają władze szpitala do wprowadzenia stosownych procedur postępowania. Niestety, nie jest to jedyny taki przypadek.
Mankamenty in vitro
Jak opisuje mec. Kwaśniewski, Ordo Iuris broniąc godności każdego dziecka poczętego, zaangażował się w precedensową sprawę, która pokazuje nieetyczność sztucznego zapłodnienia.
„Zgłosiła się do nas pani Agnieszka, która po latach od skorzystania z metody in vitro zrozumiała, że strasznym efektem procedury jest zamrożenie jednego z jej dzieci w ciekłym azocie. Przeżywając nawrócenie przyrzekła sobie, że urodzi poczęte i oczekujące na nią dziecko. Na przeszkodzie stoją jednak wadliwe przepisy ustawy. W tych trudnych okolicznościach, kierując się prawem każdego już poczętego dziecka do narodzin i życia, prawnicy Instytutu Ordo Iuris wspierają prawnie kobietę w kierunku zapewnienia jej dziecku możliwości przyjścia na świat” – wskazuje.
Dziecko to nie odpad
Działania Instytutu przynoszą efekty. Jeszcze bowiem kilka lat temu, gdy prawnicy podejmowali pierwsze interwencje w imieniu rodziców dzieci utraconych, świadomość Polaków w tym obszarze była niewielka.
„Część szpitali nie traktowała ciał dzieci zmarłych przed narodzeniem jak ludzkich zwłok, w rezultacie czego niektóre z nich wbrew prawu kwalifikowano jako odpady medyczne i utylizowano. Rodzice, którzy doświadczali tragedii przedwczesnej śmierci dziecka, często pozostawali bez należytego wsparcia – nie tylko prawnego. Zdarzało się nawet, że podejmując decyzję o organizacji swojemu dziecku pogrzebu, byli poddawani przez rodzinę i personel szpitala presji, aby z tego zrezygnować. Dziś pragnienie godnego pożegnania dzieci utraconych coraz rzadziej jest traktowane jako „kaprys” czy „fanaberia” rodziców” – zauważa mec. Kwaśniewski.
„Nie mam wątpliwości, że mieliśmy kluczową rolę w tej zmianie. Przez lata, nie tylko interweniowaliśmy w konkretnych przypadkach, ale też przede wszystkim uświadomiliśmy rodziców, że mają prawo oczekiwać od szpitala czy ubezpieczycieli szacunku dla życia ich nienarodzonych dzieci. Wydaliśmy pierwszy poradnik dla rodziców dzieci utraconych, w którym wyjaśniamy, że dzieci zmarłe przed narodzeniem mają prawo do godnego pochówku, a szpital nie ma prawa uznać zwłok dziecka zmarłego przed narodzeniem za odpady medyczne” – podkreśla.
Szpital… zgubił ciało dziecka
Mec. Kwaśniewski opisuje też sprawę Pani Martę z Torunia, która poroniła w 12. tygodniu ciąży. Po tym, gdy w stanie zagrożenia ciąży trafiła do szpitala, poinformowała personel placówki, że w przypadku śmierci swojego dziecka pragnie zapewnić mu godny pochówek. Po poronieniu pogrążoną w rozpaczy matkę poinformowano, że ciało jej dziecka zostało wysłane do zewnętrznego laboratorium, w którym można je odebrać.
„Jak się później okazało, do laboratorium wysłano jedynie fragmenty tkanki z jamy macicy, natomiast ciało dziecka pozostało w szpitalnym prosektorium. Szpital na żądanie matki wysłał do laboratorium przesyłkę, jednak badania genetyczne wykazały, że… w przekazanym materiale nie było tkanek dziecka. Prawdopodobnie placówka zgubiła zwłoki, a personel szpitala próbował celowo ukryć ten fakt, licząc na to, że matka się nie zorientuje i pochowa przekazane jej tkanki” – podkreśla prezes Ordo Iuris.
„W imieniu rodziców, wzywamy teraz szpital do ugody, w ramach której placówka zobowiążę się do wprowadzenia procedur, które ochronią w przyszłości innych rodziców przed doświadczeniem podobnej traumy. W ten sposób tragiczna strata pani Marty i jej męża może stać się kolejnym krokiem na drodze ku zapewnieniu godnego traktowania innych zmarłych przedwcześnie dzieci” – dodaje mec. Kwaśniewski.
I zaznacza, że wsparcie prawników Ordo Iuris już kilkukrotnie doprowadziło do tego, że szpitale, które pierwotnie odmawiały rodzicom wydania ciała dziecka zmarłego na prenatalnym okresie życia, zmieniały swoje decyzje, co pozwalało na zorganizowanie godnego pochówku.
Znać swoje prawa
Ordo Iuris przygotował też nowy poradnik dla rodziców dzieci utraconych i angażuje się w proces legislacyjny ustawy, która może rozwiązać wiele z ich problemów, związanych z wadliwie skonstruowanym prawem.
W poradniku prawnicy odpowiadają na konkretne pytania nurtujące rodziców: czy rodzinie przysługuje zasiłek pogrzebowy, czy wymagana jest rejestracja zgonu w urzędzie stanu cywilnego, na kim spoczywa obowiązek sfinansowania badań genetycznych potrzebnych do ustalenia płci dziecka? Do publikacji dołączono sześć przykładowych formularzy wniosków, oświadczeń i pełnomocnictw, które mogą się przydać przy organizacji pogrzebu.
Więcej informacji znajdą Państwo w Newsletterze Instytutu Ordo Iuris
Źródło: Ordo Iuris
