Dawno, dawno temu, w czasach, gdy Kościół mocno wierzył w działanie Bożej Opatrzności, gdy na podobieństwo strwożonych burzą na Jeziorze Galilejskim uczniów, o ratunek zwracał się w chwili trwogi do śpiącego Mistrza, list Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski odczytywany we wszystkich parafiach w Polsce na okoliczność groźby zagrożenia epidemiologicznego brzmiałby mniej więcej tak:
„Prosimy naszych braci w biskupstwie o zorganizowanie w swoich diecezjach w najbliższą niedzielę piętnastominutowej adoracji Najświętszego Sakramentu po każdej Mszy Świętej w intencji o oddalenie od naszej Ojczyzny zagrożenia epidemią i o uwolnienie wszystkich ludzi na całym świecie chorych od skutków zakażenia. Jednocześnie zalecamy, by w tych intencjach odbywać wielkopostne nabożeństwa Drogi Krzyżowej oraz Gorzkich Żali. Prosimy, by po każdej Mszy Świętej – zwłaszcza w czasie trwającego Wielkiego Postu – zwracać się do Miłosiernego i Wszechmocnego Ojca słowami suplikacji, by wybawił nas od „powietrza”. Prosimy wszystkich kapłanów, by w wygłaszanych kazaniach (w tym kazaniach pasyjnych) przypominali wiernym, że to Bóg jest Panem historii i Panem stworzenia. I tak jak Chrystus uciszył wzburzone fale Jeziora Galilejskiego, tak i dzisiaj – gdy z ufnością zwrócimy się do Niego – jest On w stanie oddalić zagrożenie epidemiologiczne. Trzeba jednocześnie zwrócić uwagę Dzieciom Bożym, że nie zwalnia to nas od roztropności i zwykłego zdrowego rozsądku, który nakazuje zachowywać podstawowe zasady higieny i unikania zbytecznych kontaktów z osobami zarażonymi. Uczniowie obudzili Mistrza, ale nie zaniechali wybierani wody z zagrożonej zatonięciem łodzi”.
Wesprzyj nas już teraz!
To tylko marzenie, albo jak kto woli, projekt fejkowego listu. Rzeczywistość bowiem, jak wiemy, jest zupełnie inna. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski zdaje się widzieć ratunek w unikaniu wody święconej i upowszechnianiu skandalicznej praktyki przyjmowania Komunii Świętej na rękę. Swoją drogą, wynika z tego, że teraz wierni będą mogli sami wyciągać sobie hostie z kielicha, bo przecież utrzymanie dotychczasowego sposobu udzielania Komunii na rękę i tak zakłada kontakt „osoby trzeciej” (tj. kapłana kładącego komunikant na rękę). Gdzieś pod koniec listu, półgębkiem i ogólnikowo wtrącono uwagę o znaczeniu „pobożności eucharystycznej”.
Gdyby tak akcenty w swoim liście rozłożył minister zdrowia albo generalny inspektor sanitarny – specjalnie bym się nie dziwił, ale jeśli czyni to Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski – zdziwienie jest ogromne. Powtarzam: nie chodzi o zaniechanie zdroworozsądkowego (co zakłada również unikanie paniki) zabezpieczania się przed zachorowaniem, ale o to, co św. Ignacy Loyola (wierzący jezuita) określił słowami: „należy tak modlić się, jakby wszystko zależało od Boga, i tak pracować – jakby wszystko zależało od nas”.
Uczniowie na zalewanej falami łodzi też wpadli w panikę, ale wiedzieli do kogo się zwrócić. Dzisiaj część pasterzy Kościoła też wpada w panikę i – tak jak we Włoszech w Środę Popielcową – zamiast zwrócić się do Mistrza odwracają się od Niego i nawet (zakazując odprawiania Mszy) odmawiają innym tego prawa.
Słuchając list Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski i obserwując zachowania innych biskupów na obszarach dotkniętym koronawirusem przypominają się słowa kardynała Roberta Saraha o kryzysie Kościoła z jego książki „Wieczór się zbliża i dzień już się chyli”: ”Utrata tego spojrzenia wiary na Kościół stanowi źródło wszystkich objawów sekularyzacji. Modlitwę zżera aktywizm, prawdziwa miłość miłosierna przeobraża się w humanistyczną solidarność, liturgia zostaje wydana na pastwę desakralizacji, teologia przemienia się w politykę, a sama idea kapłaństwa wchodzi w kryzys. […] Niektórzy chrześcijanie postanawiają już więcej nie oświecać się światłem wiary. Postanawiają wyjąć spod tego światła jakąś część rzeczywistości, potem kolejną. Postanawiają żyć w ciemnościach. Oto choroba, która toczy Kościół. Postanawiamy, że w praktyce, a nawet w teorii będziemy się obchodzić bez światła wiary”.
Grzegorz Kucharczyk
P.S. Czy ktoś widział w naszych kościołach w Środę Popielcową świeckich szafarzy sypiących wiernym popiół na głowy?
Polecamy również nasz e-tygodnik. Aby go pobrać wystarczy kliknąć TUTAJ.
