Zgromadzenie Plenarne niemieckiej drogi synodalnej postanowiło nie głosować w drugim czytaniu nad tekstem roboczym zatytułowanym „Konsultować i wspólnie decydować” w sprawie wprowadzenia Rad Synodalnych w diecezjach i parafiach, lecz przekazać to zadanie Komisji Synodalnej. Jest ona etapem pośrednim na drodze do ogólnoniemieckiej Rady Synodalnej, która ma zinstytucjonalizować drogę synodalną. Przed ustanowieniem tego organu przestrzegła niemiecki Kościół Stolica Apostolska.
Podczas debaty kilku biskupów wyraźnie krytykowało zarówno obecny tekst, jak i ewentualne poprawki do niego. Opinie różniły się zwłaszcza w kwestii koncepcji samozobowiązania się biskupów do respektowania decyzji diecezjalnej Rady Synodalnej.
Biskup pomocniczy Kolonii, Dominikus Schwaderlapp, powiedział jasno: „Czuję się związany poleceniem papieża i dlatego nie mogę zgodzić się na ten projekt”. Miał na myśli list trzech wysokich rangą kardynałów Kurii, potwierdzony przez papieża, zgodnie z którym „ani droga synodalna, ani żaden organ przez nią wyznaczony, ani żadna konferencja biskupów nie ma kompetencji do ustanowienia Rady Synodalnej na poziomie krajowym, diecezjalnym czy parafialnym”.
Wesprzyj nas już teraz!
List został wysłany do biskupa Georga Bätzinga, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Niemiec (DBK), w styczniu przez sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolina oraz prefektów dykasterii ds. Nauki Wiary i ds. Biskupów. Oświadczyli oni, że niemieccy biskupi nie są zobowiązani do udziału w pracach „komisji synodalnej”, która sama tworzyłaby nową strukturę zarządzającą Kościołem w Niemczech, a która „wydaje się stawać ponad autorytetem Konferencji Episkopatu Niemiec i de facto ją zastępować”.
Na wiosennym zgromadzeniu plenarnym biskupów niemieckich w Dreźnie w ubiegłym tygodniu dyskutowano również nad tekstem skierowanym teraz do komisji synodalnej. Aby uzyskać aprobatę dwóch trzecich biskupów, wynegocjowano poprawkę, którą w piątek przedstawił biskup Karl-Heinz Wiesemann ze Spiry. Na przykład termin „Rada Synodalna” miał zostać zastąpiony przez „Organ Synodalny”. Biskup pomocniczy Matthias Heinrich z Berlina podkreślił jednak, że w dokumencie tym dostrzec zagrożenie dla kompetencji decyzyjnej biskupa, „jego władza przewodzenia, jest zagrożona i dlatego się nie zgodzę” – stwierdził.
Krytycznie wobec tekstu odnieśli się także biskupi Stefan Oster SDB, Bertram Meier, Heiner Koch i Ansgar Puff. Na koniec bp Franz-Josef Overbeck, który wraz z Claudią Lücking-Michel jest jednym z dwóch przewodniczących Forum Synodalnego odpowiedzialnego za tekst, poruszył kwestię odłożenia decyzji w sprawie tekstu akcji i przekazania jej do Komisji Synodalnej.
We wrześniu 2022 roku niemiecka droga synodalna podjęła decyzję o przygotowaniu Rady Synodalnej poprzez etap pośredni w postaci Komisji Synodalnej. Ówczesna decyzja mówiła, że Komisja synodalna ukonstytuuje się po Zgromadzeniu Synodalnym w marcu 2023 r. i przyjmie konstytucję tego organu. Możliwe, że jedna trzecia biskupów nie będzie już stanowiła mniejszości blokującej, ale że wszystkie dokumenty na forum Rady Synodalnej będą mogły być przyjęte zwykłą większością głosów lub większością dwóch trzecich głosów wszystkich 74 członków.
Źródło: KAI
TK
Włoski profesor prawa kościelnego: Pięć głównych zagrożeń związanych z synodalnością Franciszka
