Apel wysokiej komisarz ONZ ds. Praw Człowieka, Michelle Bachelet o uwolnienie skazanych w celu uniknięcia – z racji konowirusa – „dewastacji” w więzieniach, usłyszały rządy krajów Afryki Północnej. Do dzisiaj wypuściły na wolność ponad 15 tys. skazanych.
Podobną decyzją podjął francuski minister sprawiedliwości Michèle Belloube. Zapowiedział wypuszczenie na wolność 130 islamistów skazanych za terroryzm. Problemowi przyjrzał siẹ włoski dziennikarz Alessandro Scipione. Jego wnioski są alarmujące: imigracyjna bomba zegarowa zagraża Europie.
Wesprzyj nas już teraz!
„Co najmniej 15 000 więźniów, z racji epidemii, wypuszczono na wolnoṡć w Maroku, Algierii, Tunezji i Libii ” – wyjaśnia publicysta w artykule zamieszczonym w Inside Over.
Większość z nich to przestępcy skazani za drobne wykroczenia lub którzy odbyli już większość swojej kary. Nie należy jednak lekceważyć ryzyka związanego z bezpieczeństwem i przestępczością w tamtych krajach, które kryzys gospodarczy może dotknąć mocniej i spowodować nową falę migracji, zwłaszcza w perspektywie długoterminowej.
W Tunezji ludność nie jest w stanie znieść ostrych restrykcji (całkowita kwarantanna i godzina policyjna) nałożonych przez władze i zdarzają się przypadki konfrontacji z żołnierzami na ulicach.
Algieria – największy kraj na kontynencie afrykańskim – jest państwem, które może ponieść największe straty z powodu spadku cen ropy. 90 proc. jego gospodarki opiera się na sprzedaży węglowodorów.
W przypadku przymusowego zatrzymania lotów, żyjące głównie z turystyki Maroko będzie miało trudności ze znalezieniem alternatywnych źródeł napływu gotówki, przywożonej zazwyczaj przez turystów i wysyłanej do kraju przez emigrantów. Jednak, jak podkreśla agencja Nova, z pewnością najbardziej przeraża Libia, gdzie codziennością jest terroryzm, przestępczość, handel ludźmi, wojna, a teraz także i koronawirus.
Marokański król Mohammed VI udzielił królewskiego ułaskawienia 5654 więźniom na początku kwietnia.
5037 innych zatrzymanych zostało ułaskawionych przez prezydenta Algierii Abdelmadjida Tebboune’a, również na podstawie przepisów przeciw rozprzestrzenianiu się koronawirusa. Ponadto głowa państwa zarządziła także częściowe obniżenie kary dla osób uwiẹzionych, którzy popełnili lekkie przestẹptwa i które mają wiẹcej niż 60 lat.
Artykuł w Inside Over ujawnia taki sam scenariusz w Tunezji, gdzie wypuszczono z wiẹzień 3276 kryminalistów. Przypomina siẹ w nim, że to właṡnie z Tunnezji napłynẹło najwiẹcej imigrantów w 2019 r. (co najmniej 2654 osób według danych rządowych) na włoską Sardyniẹ. Scipione wskazuje na ponowny wzrost aktywnoṡci przemytników ludzi, która zmniejszyła siẹ w marcu ze wzglẹdu na nadzwyczajną sytuacje spowodowaną przez Covid-19.
W gwałtowne „ułaskawianie” włączyła się także Turcja. Przyjęta w poniedziałek ustawa umożliwia tymczasowe zwolnienie ponad 45 tys. więźniów, głównie przeciwników politycznych obecnej władzy. Turecki system więziennictwa jest jednym z najbardziej przeciążonych na świecie. Liczba osadzonych wynosi ponad 300 tys. osób.
Największe zagrożenie płynie jednak z Libii.
„To co dzieje siẹ w Libii stanowi prawdziwy koszmar dla włoskich władz” – wyjaśnia Scipione. Sytuacja tam panująca jest mieszanką handlu ludźmi, wojny, terroryzmu, przestępczości, a teraz także koronawirusa (19 przypadków zarejestrowanych w Tripolitanii, w tym jeden ṡmiertelny). Dziennikarz twierdzi, że porowatoṡć granic z Europą i obecnoṡć handlarzy ludżmi wywoła reakcję łańcuchową po drugiej stronie Morza Śródziemnego.
Uznane przez ONZ władze w zachodniej Libii ogłosiły do tej pory zwolnienie około 500 więźniów. Według rzecznika policji rządu Cyrenajki, nieuznawanego przez społeczność międzynarodową, porucznika Asadiqa Al Zawi, są to ludzie zamieszani w „okropne zbrodnie”, którzy w niektórych przypadkach już opuścili stolicẹ. Rzecznik wschodniej Libii oskarżył również rząd Trypolisu o rozmieszczenie więźniów na froncie przeciwko libijskiej armii narodowej generała Khalifa Haftara na południu od Trypolisu.
–Kryzys koronawirusa móże wyzwolić nową dużą falẹ imigracji z Afryki Północnej na Stary Kontynent, z premią w postaci kryminalistów – konkluduje Inside Over.
Franciszek L. Ćwik
