Czy tzw. osoba transseksualna może przyjąć chrzest? Wydaje się, że tak – ale konieczne jest, by odrzuciła fałsz, który niesie ze sobą ideologia LGBTQ. Pisze o tym amerykański jezuita Anthony Lusvardi, który wykłada na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.
O. Anthony R. Lusvardi SJ przypomina, że w 2023 roku odpowiedzi w tej sprawie starał się udzielić prefekt Dykasterii Nauki Wiary, kardynał Victor Manuel Fernández. Napisał do brazylijskiego biskupa, który nie był przekonany co do możliwości udzielenia chrztu tzw. osobie transseksualnej.
W swojej odpowiedzi kardynał stwierdził, że udzielanie tzw. osobom transseksualnym sakramentów na tej samej zasadzie, jak innym katolikom, jest możliwe; należy jedynie unikać powstania publicznego skandalu. Jezuita uważa, że odpowiedź watykańskiego purpurata rodzi szereg poważnych problemów duszpasterskich. Autor stwierdził, że formuła chrzcielna jest sama w sobie niezależna od płci osoby przyjmującej chrzest. Istotna jest materia (woda), formuła oraz intencja. Ostatecznie w sytuacji wyjątkowej nawet niechrześcijanin może udzielić chrztu, o ile tylko ma intencję czynienia tego, co czyni Kościół, przypomina. Skupianie się na minimach i przypadkach granicznych nie jest jednak dobrym wskazaniem duszpasterskim, zaznacza. Można sobie wyobrazić głęboko zepsutego księdza, który dokonuje konsekracji hostii po to, by sprzedać ją na czarnym rynku osobom chcącym popełnić świętokradztwo.
Wesprzyj nas już teraz!
Nie chodzi o to, by uznać, że tzw. osoby transseksualne są na zawsze wykluczone z Kościoła – bynajmniej. Chrystus Pan chce zbawić wszystkich ludzi, również tych, którzy w przeszłości poddali się chirurgicznym czy chemicznym zabiegom mającym zniekształcić ich płeć. Chodzi zatem o postawę człowieka, który przyjmuje sakrament. Czy jest przygotowany i chętny do tego, by żyć zgodnie z Ewangelią? Istnieje ryzyko, że udzielanie sakramentu chrztu tzw. osobie transseksualnej, która nie ma zamiaru porzucić ideologicznej narracji uzasadniającej jej przeszłe czyny, stanowiłoby swoiste kontr-świadectwo wobec Ewangelii. Ważnie udzielony sakrament chrztu zobowiązuje – dotyczy to nie tylko tzw. osób transseksualnych, ale oczywiście wszystkich ludzi.
W przypadku ideologii LGBTQ mamy do czynienia ze swoistą paralelną religią, z ruchem, który niejako rywalizuje z chrześcijaństwem. W ten sposób, uważa jezuita, staje się przeszkodą na drodze do bycia szczerym uczniem Jezusa Chrystusa. Ruch LGBTQ ma swoje własne symbole, święta, rytuały inicjacyjne, nauki społeczne, kodeks postępowania, sposób walki z przeciwnikami. Idzie jeszcze dalej. Procedura tzw. zmiany płci obiecuje ludziom nową tożsamość – zupełnie tak, jak chrzest, który przemienia pogan w dzieci Boże. Jeżeli zwolennik ruchu LGBTQ miałby przyjąć chrzest po to, by nadal tkwić w tym środowisku i używać jego symboliki, doszłoby do wypaczenia. To trochę tak, pisze jezuita, jakby muzułmanin nawrócił się na chrześcijaństwo – ale robiąc znak krzyża wypowiadał dodatkowo imię Mahometa.
Mówi się, że chrzest jest bramą do innych sakramentów, podkreśla kapłan. To prawda, ale chrzest jest zarazem czymś więcej. Chrzest daje nowe życie – jasno mówią o tym obrazy biblijne. Jak powiada Apostoł w Liście do Rzymian (6, 3-5), chrzest zanurza nas w śmierci samego Jezusa Chrystusa. „Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca” – głosi św. Paweł.
Skoro zatem chrzest daje człowiekowi nową tożsamość, dalece głębszą niż używanie LGBT-owskich zaimków, dla autentycznego skorzystania z mocy tego sakramentu konieczne jest odrzucenie kłamstwa, jaką niesie ruch LGBTQ.
Źródło: firstthings.com
Pach
