– Nie można skazywać na śmierć dzieci z zaburzeniami chromosomowymi – zaznaczył abp Henryk Hoser, przewodniczący Zespół Ekspertów ds. Bioetycznych KEP. Jak dodał, „potrzebne są ośrodki dobrej diagnozy w kierunku utrzymania życia i leczenia chorób, a nie w kierunku aborcji”. Pewnym i koniecznym rozwiązaniem są tu hospicja perinatalne zapewniające pomoc zarówno przed, jak i po urodzeniu chorego dziecka.
Abp Hoser w rozmowie z KAI podkreślił, że nie można skazywać na śmierć dzieci z zaburzeniami chromosomowymi. Tak niestety dzieje się w wielu krajach Europy Zachodnie, gdzie dzieci u których stwierdza się zaburzenia chromosomowe już łonie matek są skazywane na śmierć, podczas gdy nie są to zespoły letalne. – Można doskonale zabezpieczyć ich zdrowie i życie, czego przykładem jest chociażby Zespół Downa – powiedział ekspert.
Wesprzyj nas już teraz!
Przewodniczący Zespołu Ekspertów ds. Bioetycznych KEP zaznaczył, że istnieją już w Polsce ośrodki bardzo precyzyjnej diagnozy chorób wewnątrz-łonowych płodu, co pozwala na leczenie śródmaciczne różnych przypadków i przygotowanie leczenia po urodzeniu. Ogromną rolę odgrywa w tym rozwój kardiochirurgii powikłań rozwoju układu krążenia sercowo-naczyniowego.
Jako przykład placówek niosących pomoc w trudnych przypadkach wskazał hospicja perinatalne, gdzie oferowana jest pomoc holistyczna, a więc nie tylko medyczna, czy psychologiczna ale również pomoc duchowa.
Zespół Ekspertów ds. Bioetycznych KEP podsumował też prace dotykające bioetyki początków życia ludzkiego, a więc kwestii zapłodnienia, problemów wynikających z ciąży i jej przerwania oraz genetyki klinicznej. – Zastanawialiśmy się nad diagnostyką i leczeniem pierwotnych oraz wtórnych przyczyn niepłodności, a w związku z tym przywracaniem zdolności prokreacyjnej poszczególnych małżeństw bez uciekania się do „technologii pomostowej”, do których należy między innymi zapłodnienie in vitro – wyjaśnił abp Hoser.
Eksperci zwrócili uwagę na niską skuteczność zapłodnienia pozaustrojowego i problemy związane z tym sposobem „protezowania” niepłodności. – W wielu publikacjach dotyczących żywych urodzeń dzieci pochodzących z metody in vitro pojawiają się jedynie dane dotyczące liczby osób zachodzących w ciążę ale nie zawsze żywych urodzeń, podczas gdy brakuje badań dotyczących zdrowia poczętych tą metodą dzieci – zauważył abp Hoser.
Zauważono też problem nierzetelności niektórych badań naukowych i publikowania danych, które nie są potwierdzone i nie są sprawdzalne przez inne ośrodki i laboratoria. – Niektóre wyniki badań z zakresu genetyki klinicznej i medycyny rozwoju nie odpowiadają rzeczywistości – są więc rodzajem badań czy publikacji koniunkturalnych – zauważyli eksperci.
Źródło: KAI
MA
