W związku z różnorodnymi reakcjami na motu proprio „Traditionis custodes” papieża Franciszka Inés San Martín z portalu Crux dotarła do dziewięciu pytań, skierowanych w ubiegłym roku do biskupów przez Kongregację Nauki Wiary w sprawie tzw. Mszy trydenckiej.
Autorka przypomina, że Franciszek argumentował swą decyzję o ograniczeniu Mszy łacińskiej tym, że reforma Benedykta XVI stała się źródłem podziałów i została wykorzystana przez katolików, którzy kwestionują Sobór Watykański II. Ponadto Ojciec Święty powołał się także na szerokie konsultacje z biskupami całego świata.
Portal Crux uzyskał kopię kwestionariusza Kongregacji Nauki Wiary, zatytułowanego „Konsultacje z biskupami na temat stosowania motu proprio Summorum Pontificum”.
Kwestionariusz zawierał dziewięć pytań:
Wesprzyj nas już teraz!
1. Jaka jest sytuacja w diecezji Księdza Biskupa w odniesieniu do nadzwyczajnej formy Rytu Rzymskiego?
2. Jeśli jest tam praktykowana forma nadzwyczajna, czy odpowiada ona na prawdziwą potrzebę duszpasterską, czy też jest promowana przez jednego kapłana?
3. Czy, zdaniem Księdza Biskupa, istnieją pozytywne czy negatywne aspekty stosowania formy nadzwyczajnej?
4. Czy respektowane są normy i warunki ustanowione przez „Summorum Pontificum”?
5. Czy nie wydaje się Księdzu Biskupowi, że w diecezji Księdza Biskupa forma zwyczajna przyjęła elementy formy nadzwyczajnej?
6. Czy do sprawowania Mszy św. używa Ksiądz Biskup Mszału promulgowanego przez papieża Jana XXIII w 1962 roku?
7. Czy oprócz celebracji Mszy św. w formie nadzwyczajnej, istnieją inne celebracje (np. chrzest, bierzmowanie, małżeństwo, pokuta, namaszczenie chorych, święcenia, Boskie Oficjum, Triduum Paschalne, obrzędy pogrzebu) według ksiąg liturgicznych sprzed Soboru Watykańskiego II?
8. Czy motu proprio „Summorum Pontificum” wywarło wpływ na życie seminariów duchownych (seminarium diecezji) i innych domów formacyjnych?
9. Trzynaście lat po motu proprio „Summorum Pontificum”, jaka jest opinia Księdza Biskupa odnośnie do nadzwyczajnej formy Rytu Rzymskiego?
Po konsultacji z około 20 biskupami z pięciu kontynentów, Crux ustalił, że każda konferencja biskupów otrzymała kwestionariusz i sama zdecydowała, w jaki sposób go wdrożyć. W niektórych krajach, takich jak Chile, otrzymali go arcybiskupi, a nie wszyscy biskupi. W sąsiedniej Argentynie każdy biskup otrzymał kwestionariusz, ale wielu nie odpowiedziało, ponieważ na ich terenie nie ma znaczącej liczby księży i wiernych, którzy opowiadają się za Mszą trydencką.
W Stanach Zjednoczonych kwestionariusz został podobno wysłany do każdego biskupa, ale przynajmniej jeden „nie przypomina sobie”, aby go otrzymał, a jeśli otrzymał, to nań nie odpowiedział. W Australii otrzymała go każda diecezja, ale w Europie i Afryce dystrybucja wydaje się być bardziej nierównomierna.
Do tej pory Watykan nie ujawnił dokładnie, ilu biskupów na całym świecie rzeczywiście otrzymało kwestionariusz i ilu z tej liczby zdecydowało się na nań odpowiedzieć.
KAI
