Ekologizm, tak jak każda totalitarna ideologia, bierze na celownik rodzinę. Chce wmówić dzieciom, że ich rodzice i dziadkowie to głupcy, których nie warto słuchać. Stosując komunistyczne i sekciarskie metody ekologiści głoszą rychły koniec świata, by ubezwłasnowolnić współczesne społeczeństwa.
W Niemczech trwa ostry spór o granice satyry. Publiczny kanał telewizyjny WDR wyemitował nagranie utworu o „nieekologicznej babci” w wykonaniu chóru dziecięcego. Dzieci wielokrotnie nazywają w nim babcię „środowiskową świnią”, między innymi dlatego, że dla oszczędności często kupuje tanie mięso w supermarkecie. Na koniec nagrania pojawia się cytat z Grety Thunberg, która grozi pokoleniu dziadków, że młodzież im tego „nie daruje”. Pod wpływem krytyki stacja usunęła film ze swoich stron internetowych, ale brnąc w zaparte zapewnia, że nie chciała nikogo urazić. Niemała część niemieckiej lewicy krytykuje usunięcie filmu przekonując, że prawica robi problem z niczego.
Wesprzyj nas już teraz!
Choć rzecz jest komentowana w każdym niemal tytule prasowym, większość mediów traktuje sprawę pobieżnie. Mainstream nie dostrzega istoty problemu. Niezwykle ciekawy komentarz pojawił się tymczasem na łamach konserwatywno-liberalnego magazynu internetowego „Tichy’s Einblick”, jednego z nielicznych tytułów w niemieckiej przestrzeni medialnej, w którym przeczytać można teksty autentycznie niezależne i wolne od ukąszenia neomarksistowską poprawnością polityczną. Autorem tekstu krytycznego wobec źródeł polityki WDR jest czesko-niemiecki filozof i publicysta, Dushan Wegner. Wegner przekonuje, że z pozoru po prostu głupia i ordynarna piosenka wyemitowana przez WDR jest w istocie ważnym elementem kulturowej rewolucji jako żywo przypominającej o XX-wiecznych systemach totalitarnych.
„Pośród kultów i ideologii, które ogarniały ludzkość, komunizm i jego odmiany są jak dotąd najbardziej śmiercionośne, bardziej śmiercionośne od narodowego socjalizmu. Co ciekawe komunizm rozwija swą niszczycielską działalność bynajmniej nie dopiero wtedy, gdy człowiek trafia do Gułagu czy więzienia Stasi; wszystko zaczyna się szybciej, o wiele szybciej” – pisze Wegner.
Filozof przypomina, że Marx i jego zwolennicy wiedzieli doskonale, iż ich największym wrogiem jest rodzina, stąd dążyli na wszelkie dostępne im sposoby do jej zniszczenia. To pragnienie komunizm dzieli zresztą z wieloma innymi złośliwymi ideologiami, sprytnymi na tyle by wiedzieć, że dla osiągnięcia sukcesu muszą doprowadzić do jak największych napięć w tej najmniejszej komórce społecznej, w rodzinie.
„Błąd myślowy komunizmu jest prosty: nie wychodzi od człowieka takim, jakim on jest, ale takim, jakim być powinien – i uznaje człowieka za materiał. Celem ideologii jest jej własna władza, a człowiek to tylko przeszkoda. Znakiem szczególnym totalitarnych ideologii jest wychowywanie dzieci od samego początku ich życia. Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci? […] Dla totalitarnej ideologii rodzina nie jest świętą komórką społeczeństwa, ale raczej mniej lub bardziej trwałą przeszkodą na jej drodze do władzy; władzy, której ostatecznym celem jest sama władza” – wskazuje Wegner.
„Kto próbując ulepszyć świat zaczyna od niszczenia rodziny, temu krótkoterminowo uda się tylko niszczenie – a długoterminowo, mamy nadzieję, nie uda się nawet to” – dodaje.
Filozof zwraca uwagę, że radykalni ekologiści działają dziś niczym sekta millenarystyczna; głoszą rychły koniec świata i przekonują, że pozostało nam już niewiele czasu; tak jak sekty próbują rozgrywać dzieci przeciwko rodzicom, by pozyskać je dla swojej złowrogiej ideologii.
„Ideolodzy ci wychowują całe pokolenie dzieci w głębokiej pogardzie wobec ich rodziców” – wskazuje.
Według Wegnera totalitarna ideologia chce przekonać młodzież, że rodzina nie ma dużej wartości – i samą siebie proponuje postawić na miejscu rodziny.
Tak naprawdę w ekologizmie nie chodzi jednak zdaniem filozofa o nic innego, jak tylko o ubezwłasnowolnienie szerokich mas, tak, by za sprawą ideologii i władzy dokonać potężnego transferu pieniędzy od obywateli do wpływowych grup spekulantów – i, jak zwykle, by podnosić podatki.
Pach
Źródło: tichyseinblick.de
