Gerrit Hohendorf, wykładowca Uniwersytetu Technicznego w Monachium w debacie nad eutanazją przypomina masowe zbrodnie na „ludzkich istotach niegodnych życia“ w czasach narodowego socjalizmu. Hohendorf wezwał do większego „wyczucia” wynikającego „z odpowiedzialności historycznej”.
W odpowiedzi na toczącą się dyskusję wokół tego, „kto ma prawo decydować, czy jakieś życie jest godne czy nim nie jest” historyk Hohendorf odwołuje się do czasów III Rzeszy, kiedy mordowanie osób określanych jako „istoty niegodne życia” było na porządku dziennym. Historyk medycyny ostrzegł także przed „nadużyciami, jakie mogą przyczynić się do położenia kresu życiu ludzkiemu oraz przed możliwością daną lekarzom, którzy będą mogli decydować o wartości czy bezwartościowości życia ludzkiego”.
Wesprzyj nas już teraz!
Nie można zapominać, że w czasach narodowego socjalizmu w Niemczech chorych psychicznie, upośledzonych umysłowo, a także niepełnosprawnych fizycznie truto gazem, zabijano preparatami farmaceutycznymi, głodzono na śmierć. Osoby te traktowane były jako „obciążenie, którego należy się pozbyć” – podkreśla. Jak wyjaśnia wykładowca uniwersytetu w Monachium, „w ostatnich latach drugiej wojny światowej mordowano także kalekich robotników przymusowych, którzy – zdaniem hitlerowców – nie nadawali się już do żadnej pracy, a tym samym nie byli przystosowani społecznie”.
Zdaniem Hohendorfa, „masowe zbrodnie dokonywane przez niemieckich lekarzy na chorych psychicznie i niepełnosprawnych w czasach narodowego socjalizmu nakazują nam podchodzić dziś do tematu z większą odpowiedzialnością i wyczuciem”. Od strony ideologicznej grunt pod zbrodnie hitlerowskie przygotowała wydana w 1920 roku książka psychiatry Alfreda Hoche i prawnika Karla Bindinga na temat „Eliminacji istnienia niegodnego życia” („Vernichtung lebensunweriten Lebens“). W książce tej kwalifikowano do eutanazji osoby, które z własnej woli decydowały się na samobójstwo, albo które nie były w stanie… wyrazić swojej woli.
Gerrit Hohendorf jest autorem książki „Śmierć jako wyzwolenie od cierpienia. Historia i etyka eutanazji od końca XIX w. w Niemczech” („Der Tod als Erlösung vom Leiden. Geschichte und Ethik der Sterbehilfe seit dem Ende des 19. Jahrhunderts in Deutschland“).
Źródło: Deutsche Welle
Klaud