W marcu 2010 roku rząd Donalda Tuska przygotowywał projekt polsko-rosyjskiego porozumienia wojskowego – pisze „Gazeta Polska”, powołując się na ustalenia podkomisji smoleńskiej. Na mocy tego dokumentu oba państwa miały prowadzić współpracę w zakresie kluczowych dziedzin militarnych, a nawet podejmować wspólne operacje wojskowe. Prace nad kooperacją Warszawy i Moskwy prowadzono zaledwie 1,5 roku po rosyjskim ataku na Gruzję.
Jak ujawniła podkomisja smoleńska pod przewodnictwem Antoniego Macierewicza, w 2010 roku gabinet premiera Donalda Tuska przygotowywał się do nawiązania szeroko zakrojonej współpracy wojskowej z Rosją. Wszystko zaczęło się od spotkania ówczesnego szefa rządu z Władimirem Putinem na sopockim molo w 2009r. W czasie, kiedy politycy prowadzili rozmowy o nieujawnionej do dziś treści, w niedalekim „Sheratonie” zebrały się przedstawicielstwa polskich i rosyjskich władz. Już wtedy miano konsultować projekt porozumienia wojskowego. Sprawę opisuje „Gazeta Polska”.
Po tym wydarzeniu nastąpił szereg spotkań członków polskiego sztabu z rosyjską generalicją. Ostatecznie konsultacje zaowocowały powstaniem „Komunikatu dotyczącego współpracy między Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej a Siłami Zbrojnymi Federacji Rosyjskiej”, stworzonym pomiędzy 22 a 24 marca 2010. W tych dniach w Moskwie przebywała polska delegacja, złożona z admirała floty Tomasza Mathei, komandora Jacka Ochmana, gen. brygady Grzegorza Wiśniewskiego i pułkownika Mirosława Czarnoty.
Wesprzyj nas już teraz!
W treści dokumentu stanowiącego – według doniesień „GP” – propozycję Warszawy dla rosyjskich władz, postulowano, by oba państwa: „Wymieniały doświadczenia w zakresie transformacji sił zbrojnych i zarządzania zasobami ludzkimi” i nawiązały „kontakty robocze między jednostkami wojskowymi Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych i Marynarki Wojennej, stacjonującymi w strefie przygranicznej”. Kolejne obszary potencjalnego współdziałania, jakie wymienia Komunikat, to: „zasady działania i funkcjonowania Żandarmerii Wojskowej”, „planowanie, prowadzenie i obserwacja ćwiczeń oraz szkoleń wojskowych i dowództw”, „planowanie oraz prowadzenie operacji wspierania pokoju i reagowania kryzysowego, w tym wsparcie inżynieryjne w operacjach reagowania kryzysowego”, „wymiana doświadczeń w zakresie zadań administracji wojskowej w reagowaniu na niemilitarne zagrożenia kryzysowe w strefie przygranicznej”.
Jak podkreśliła „GP”, w tym samym czasie, gdy kluczowi urzędnicy wojskowi oraz członkowie rządów obu państw ustalali zasady daleko idącej współpracy wojskowej, Rosja torpedowała próby ulokowania w Polsce amerykańskiej tarczy rakietowej i krytykowała nasze państwo za umacnianie obronności w ramach NATO.
Źródło: Gazeta Polska
FA