Duchowieństwo Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK) wezwało swych wiernych do uczczenia pamięci ofiar tzw. Wielkiego Głodu, który panował na ówczesnej sowieckiej Ukrainie w latach 1932-33. W dniach 21-23 listopada odbędą się w Kijowie i w innych miastach w całym kraju główne obchody 80. rocznicy tamtych wydarzeń.
Duchowni zaapelowali do wiernych, aby m.in. uporządkowali groby ofiar i wzięli udział w nabożeństwach, jakie z tej okazji zostaną odprawione w kościołach. Szczegóły samego oświadczenia i programu uroczystości rocznicowych przedstawili na konferencji prasowej w stolicy przedstawiciele obu grekokatolików oraz cerkwi.
Wesprzyj nas już teraz!
„Chcemy, aby był to dzień pamięci i modlitwy” – powiedział arcybiskup czernihowski i niżyński UKP PK Eustratiusz (Zoria). Przypomniał, że gdy 80 lat temu ludzie masowo umierali z głodu, „bardzo rzadko udawało się towarzyszyć im w ich ostatniej drodze i godnie ich pochować”, dlatego „naszym obowiązkiem jest nie tylko pamiętać, ale także modlić się za nich”.
Hierarcha oznajmił, że we wspólnym dokumencie kapłani proszą wiernych o uporządkowanie grobów i mogił oraz o uczestnictwo w nabożeństwach żałobnych 23 listopada. „Podczas nich będziemy wymieniać po imieniu wszystkie ofiary Wielkiego Głodu, zapisane w Księdze Pamięci” – zapowiedział arcybiskup. Dodał, że podobny dokument przygotowuje dla swych wiernych również Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego.
Według abp. Eustratiusza, najważniejszy w tym wszystkim jest osobisty udział w uroczystościach. „Wzywamy naszych wiernych, zwłaszcza z tych wsi i rejonów, które najbardziej ucierpiały w czasie tamtej klęski, aby wysłali swych przedstawicieli na ogólnokrajowe obchody żałobne, które odbędą się przed Memoriałem Ofiar Wielkiego Głodu 23 listopada” – zaapelował hierarcha UKP PK.
Również kierownik Wydziału Kontaktów Zewnętrznych UKGK ks. Ołeksa Petriw zwrócił uwagę, że obecne oświadczenie jest szczególne, gdyż jest ono skierowane przede wszystkim do wspólnot religijnych. Zauważył, że tragedia sprzed ponad 80 lat jako akt ludobójstwa miała na celu m.in. zniszczenie świadomości społecznej.
Inny uczestnik konferencji prasowej – Jewhen Swerstiuk, znany dysydent i filozof, członek Społecznego Komitetu ds. Uczczenia Pamięci Ofiar Wielkiego Głodu, podkreślił doniosłość godnego uczczenia ofiar i zachowania pamięci historycznej o nich. „Musimy naszym ludziom wyjaśniać, że bez pamięci nie ma człowieka. Dlatego bardzo ważne jest odnowienie w narodzie wartości życia ludzkiego jako daru Bożego oraz wartości człowieka jako takiego” – stwierdził mówca. Przestrzegł, że „jeśli nie będziemy wspominać, stoczymy się do poziomu stworzenia, które żyje wrażeniami i potrzebami dnia dzisiejszego”.
Swerstiuk oświadczył, że Komitet, którego jest członkiem, rozpoczął cały ciąg obchodów. Między innymi w dniach 21-22 listopada w Kijowie odbędzie się międzynarodowe sympozjum naukowe nt. „Naród mój jest, naród mój zawsze będzie”. 21 tegoż miesiąca stołeczny Teatr Wielki wystąpi z premierą opery „Czerwona ziemia” o tematyce Wielkiego Głodu, a na 23. zaplanowano w Kijowie główne uroczystości rocznicowe przed pomnikiem-Memoriałem Ofiar tej tragedii. Wspomniany Społeczny Komitet ds. Uczczenia Pamięci Ofiar Wielkiego Głodu z lat 1932-33 powstał w 2010 i skupia 46 osób, w tym osoby duchowne, naukowców oraz przedstawicieli świata kultury i sztuki.
Mianem Wielkiego Głodu (po ukr. Hołodomor) określa się klęskę głodu, jaka na początku lat trzydziestych ogarnęła niemal cały ówczesny ZSRR, ale która największe spustoszenie wywołała na obszarze sowieckiej Ukrainy. Była ona skutkiem przymusowej kolektywizacji rolnictwa, narzucanej przez kierownictwo partii komunistycznej i władze państwowe, a następnie bezwzględnego ściągania przez rząd narzuconych chłopom obowiązkowych, nieodpłatnych kontyngentów dostaw artykułów rolnych ponad możliwości produkcyjne wsi.
Według różnych ocen głód z lat 1932-33 spowodował śmierć od co najmniej 3,3 do 6-7 mln ludzi, a jeśli dodać do tego podobne, choć nie tak wielkie, klęski głodu z 1921-23 i 1946–1947, to życie straciło wówczas około 10 mln mieszkańców Ukrainy. Tam też Wielki Głód uważany jest obecnie za ludobójstwo.
Tragedia ta, wywołana każdorazowo przez kolektywizację, dotknęła również wiele innych rejonów ZSRR, np. Kubań, Powołże, Zachodnią Syberię i Kazachstanie. Największe jednak rozmiary osiągnęła na Ukrainie, którą władze sowieckie uważały za najbardziej „nieposłuszną” i oporną wobec władz komunistycznych i prowadzonej przez nie polityki przymusowej kolektywizacji i indoktrynacji bolszewickiej.
KAI
mat
