Papież Grzegorz III z pochodzenia był spadkobiercą bogatej kultury syryjskiej, z Syrii zaś wywędrował do Rzymu i tam przyjął święcenia kapłańskie. Po śmierci papieża św. Grzegorza II został przez aklamację wybrany jego następcą. Po swoim poprzedniku przejął nie tylko imię, lecz także politykę w stosunku do cesarstwa bizantyńskiego, kontynuowaną już od św. Grzegorza Wielkiego.
Grzegorz był człowiekiem wykształconym, władał oczywiście łaciną i syryjskim, ale także greką, słynął ze zdolności krasomówczych. Popierał wydatnie życie monastyczne, a także ewangelizacje ziem, do których nie dotarło jeszcze światło Wiary. Nadał godność legata papieskiego wsławionemu apostołowi Niemiec św. Bonifacemu-Winfrydowi. Posłał na misję św. Wilibolda i wysłał paliusze kardynalskie biskupowi podniesionej do rangi metropolii stolicy w Yorku, Egbertowi, oraz arcybiskupowi Canterbury Tatwinowi.
Święty władał Kościołem w latach zamętu zarówno religijnego, jak i politycznego. Położył wielkie zasługi dla zachowania porządku w Kościele i uchronienia Wiecznego Miasta przed zniszczeniami. Bizantyński basileus Leon III Izauryjczyk wznowił zgorszenie ikonoklazmu. Papież, gdy nie zdołał odwieść dumnego władcy od inspirowania obrazoburstwa, ekskomunikował tych, którzy w imię barbarzyńskiej ideologii niszczyli bezcenne zabytki sztuki chrześcijańskiej i sakramentalia.
Wesprzyj nas już teraz!
Wobec najazdów Longobardów na ziemie istniejącego wówczas egzarchatu Rawenny, w skład którego wchodził również Rzym, nakazał umocnić obwarowania Wiecznego Miasta. Odnowił też wiele kościołów i budował nowe. W roku 739 oddziały longobardzkie zbliżały się do Rzymu, lecz dzięki zabiegom dyplomatycznym namiestnika Chrystusa król Liutprand zdecydował się odstąpić od oblężenia. Grzegorz III zmarł po jedenastu latach pasterzowania Kościołowi Świętemu i został pochowany w zbudowanej przez siebie kaplicy Zbawiciela i Najświętszej Maryi Panny w Bazylice św. Piotra.
Kościół wspomina św. Grzegorza III papieża 10 grudnia.
FO
