Dziś kończy 80 lat hiszpański kardynał kurialny Santos Abril y Castelló – były nuncjusz apostolski, przewodniczący Komisji Kardynałów ds. Instytutu Dzieł Religijnych (IOR), czyli Banku Watykańskiego. Tym samym liczba członków Kolegium Kardynalskiego, mogących wybierać papieża wynosi 118, a tych, którzy nie mają takiego prawa – 101.
Przyszły kardynał urodził się 21 września 1935 r. w mieście Alfambra w prowincji Teruel (Aragonia). Kształcił się w seminarium duchownym w Teruelu i na uczelniach papieskich w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął 19 marca 1960 r., po czym kontynuował studia, m.in. w Papieskiej Akademii Kościelnej, kształcącej dyplomatów watykańskich.
Wesprzyj nas już teraz!
W 1967 r. rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej; pracował w nuncjaturach w Pakistanie i Turcji. Po powrocie do Watykanu na początku lat osiemdziesiątych XX wieku kierował sekcją języka hiszpańskiego w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej; w tym czasie był też nauczycielem tego języka Jana Pawła II, towarzysząc mu w 7 podróżach do 21 krajów, głównie hiszpańskojęzycznych.
29 kwietnia 1985 r. papież mianował go nuncjuszem apostolskim w Boliwii, wynosząc go jednocześnie do godności arcybiskupa tytularnego; sakry udzie4lił nominatowi ówczesny sekretarz stanu kard. Agostino Casaroli 16 czerwca tegoż roku w katedrze w Teruel. Za swe motto biskupie nowych nuncjusz wybrał słowa „Pro Ecclesia cum Petro” (Dla Kościoła razem z Piotrem). 2 października 1989 r. Ojciec Święty przeniósł go na podobne stanowisko do Kamerunu, a zarazem do Gabonu i Gwinei Równikowej (jedna placówka), skąd 24 lutego 1996 r. wysłał go do ówczesnej Jugosławii. Była to wtedy trudna i odpowiedzialna praca, gdy toczyły się walki zbrojne i zabiegi dyplomatyczne w Kosowie, a NATO bombardowało w 1999 r. Belgrad i inne miasta tego kraju. Abp Abril był przez długi czas oficjalnym przedstawicielem korpusu dyplomatycznego w stolicy przed władzami. W uznaniu zasług dyplomatycznych otrzymał już po opuszczeniu placówki w Belgradzie najwyższe odznaczenie Jugosławii – Order z Gwiazdą.
4 marca 2000 r. hiszpański arcybiskup tytularny został nuncjuszem w Argentynie, ale już w 3 lata później – 9 kwietnia 2003 r. – wrócił na Półwysep Bałkański jako nuncjusz apostolski w Słowenii i Bośni i Hercegowinie, a w rok później również w Macedonii.
Po zakończeniu posługi dyplomatycznej Benedykt XVI mianował abp. Abrila y Castelló wicekamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego, a 21 listopada tegoż roku – archiprezbiterem bazyliki Matki Bożej Większej.
Otrzymał kilka najwyższych odznaczeń hiszpańskich oraz niemieckich, boliwijskich a także swej ojczystej prowincji Teruel, a w mieście rodzinnym ma ulicę swego imienia.
Na konsystorzu 18 lutego 2012 r. Ojciec Święty włączył go w skład Kolegium Kardynalskiego i mianował członkiem kilku urzędów kurialnych. We wrześniu tegoż roku kard. Abril był wysłannikiem papieża na obchody 950. rocznicy utworzenia albańskiej diecezji Sapë. W marcu 2013 r. wziął udział w konklawe, które wybrało kard. Jorge M. Bergoglio na papieża Franciszka. 15 stycznia 2014 r. nowy biskup Rzymu mianował hiszpańskiego purpurata na 5-letnią kadencję członkiem Komisji Kardynałów do kontroli Instytutu Dzieł Religijnych; 4 marca tegoż roku członkowie tego gremium wybrali kard. Abrila y Castelló swym przewodniczącym.
KAI
mat
