Potępienie przez prezydenta Francji Francois Hollande serii profanacji, mających miejsce w ostatnim czasie na Sekwaną, spotkało się z gwałtowną reakcją feministek. Lewacy z zadowoleniem przyjęli za to zapowiedź proeutanazyjnych posunięć rządu.
Prezydent Francji Francois Hollande zorganizował 14 stycznia konferencję prasową z udziałem 600 dziennikarzy. Jej głównym celem było przedstawienie planu polityki gospodarczej jaką zamierza prowadzić Pałac Elizejski i rząd Francji. Hollande zabrał także głos w innych bardzo ważnych kwestiach. Potępił antysemityzm, islamofobię, ale też i profanację kościołów.
Wesprzyj nas już teraz!
Nie podobało się to feministycznemu stowarzyszeniu „Osez Femniste”. Już na drugi dzień po konferencji organizacja ta wydała komunikat broniący Femenu, których akcję – wtargnięcie do kościoła podczas Mszy, rozbieranie się w świątyniach – bulwersowały opinię publiczną nad Sekwaną. Feministki zażądały, by prezydent wytłumaczył co miał na myśli zrównując antysemickie i antymuzułmańskie akty z… działaniami antykatolickimi prowadzonymi także przez Femen.
Lewacy przyklasnęli natomiast prezydenckim zapowiedziom wprowadzenia zmian zmierzających do legalizacji eutanazji. Na co szybko zareagowała Stała Komisja Episkopatu Francji wydając oświadczenie. Projekt o eutanazji może być przedstawiony w parlamencie pod koniec bieżącego roku.
Z upublicznionych raportów i opinii wynika potrzeba ulepszenia tzw. prawa Leonettiego. Ale poprawa legislacji nie oznacza fundamentalnej zmiany. Problem jest zbyt ważny, by nie reagować z ostrożnością – piszą francuscy biskupi. „Pomóc choremu, by sam położył kres swoich dni lub świadomie spowodować śmierć pacjenta na jego prośbę, nazywa się po prostu eutanazją i nie jest to akceptowalne” – czytamy w dokumencie francuskich biskupów.
Zdaniem hierarchów, „nikt nie może świadomie doprowadzać do śmierci na prośbę osoby poważnie chorej, bez przekroczenia fundamentalnego zakazu. Nie zabijaj jest głównym wymogiem moralnym każdego społeczeństwa, i dla wierzących, przykazaniem Boskim. Jest to fundament całego życia socjalnego respektującego każdego człowieka, zwłaszcza najsłabszego”. W opinii biskupów, „Ci, którzy zaczynają wątpić w sens ich życia, mają potrzebę towarzyszenia im, solidarności i wsparcia w tym doświadczeniu. Czy nie będziemy im nic innego proponować niż położenie kresu ich egzystencji?”.
„Jesteśmy głęboko przekonani, że zmiana legislacyjna może mieć na celu tylko okazanie większego szacunku dla każdej osoby w końcowej fazie życia. Odbywa się to poprzez odmowę aktu zabójstwa; jak również poprzez rozwój opieki paliatywnej i wzmocnienie solidarności rodzinnej i socjalnej” – deklaruje Komisja Stała Episkopatu Francji.
Franciszek L. Ćwik
