Kościół katolicki czci jako świętych nie tylko wielkich nauczycieli czy założycieli zakonów, ale również dzieci i młodzież. Czyni tak dlatego, że miarą dojrzałości ludzkiej nie jest wiek, ale mądrość. Jezus Chrystus udzielił nam najważniejszej lekcji, stawiając pośród swoich uczniów właśnie dziecko. Mówił o tym kard. Gerhard Müller.
Kard. Gerhard Müller wygłosił homilię 21 stycznia w kościele św. Agnieszki w Rzymie, który jest jego kościołem tytularnym. Purpurat mówił o męczeństwie św. Agnieszki, wskazując na chrześcijańską konieczność przyjmowania krzyża w naszym życiu. Zwracał uwagę na kontekst sytuacji społecznej.
– Chrześcijańskość naszego życia jest poddawana próbie: czy naśladujemy Chrystusa tylko wtedy, kiedy Kościół cieszy się społecznym uznaniem, a my możemy czerpać korzyści z bycia chrześcijanami? A może podążamy za Chrystusem Jego drogą cierpienia, która idzie ku Golgocie? – wskazywał.
Wesprzyj nas już teraz!
Jak mówił kardynał, przez wiele wieków wydawało się, że na Zachodzie chrześcijaństwo jest zgodne z kulturą i polityką. Okazało się jednak, że nie jest to wcale tak pewne. Rewolucja Francuska z jej krwawymi prześladowaniami, później antyklerykalne wojny kulturowe liberałów, wreszcie męczeństwo epoki narodowego socjalizmu niemieckiego i sowieckiego komunizmu. Także dziś chrześcijaństwo jest najbardziej prześladowaną religią świata, podkreślił, wskazując, że dotyczy to bynajmniej nie tylko krajów globalnego Południa.
– Na rzekomo wolnym Zachodzie antychrześcijańska propaganda nieustannie wmawia dzieciom i młodzieży, że wiara w Chrystusa jest jakoby przestarzała z perspektywy naukowej, że ma stać w sprzeczności ze swobodą samostanowienia właściwą dla współczesnych oświeconych ludzi – mówił.
Niemiecki hierarcha wskazał, że wiara w Chrystusa nie zależy jednak od technicznych i politycznych warunków życia ludzkiego; widzą to dziś zwłaszcza młodzi ludzie, których rozum nie jest skażony ludzkimi ideologiami. Purpurat przypomniał, że najważniejsze osoby historii zbawienia były przecież młodymi ludźmi: Maryja w dniu zwiastowania nie miała jeszcze 20 lat, a Jezus był dopiero po trzydziestce, kiedy przyniósł ludziom Zbawienie na krzyżu.
Następnie kardynał odniósł się do postaci bł. Carlo Acutisa, który w kwietniu tego roku zostanie kanonizowany. Zmarły w 2006 roku w wieku zaledwie 15 lat, jest nazywany patronem cyberapostolatu; pokazywał, że najnowsze środki przekazu mogą być wykorzystywane nie tylko do antychrześcijańskiej propagandy, ale również do głoszenia dobrej nowiny o Chrystusie.
– To nie wiek decyduje o dojrzałości człowieka, ale mądrość – podkreślił kardynał.
Jak powiedział, na tak elementarne pytania, jak: skąd przychodzimy, dokąd zmierzamy, po co jesteśmy na ziemi?, nawet profesor filozofii nie potrafi odpowiedzieć lepiej, niż znana mu osobiście 16-latka, która w chwili śmierci wołała: „Jezu, miłuję Cię”. – Jezus daje nam dzieci i młodzież jako wzorce do naśladowania. Mają głęboki wgląd w to, co istotne. Dzięki nim możemy wśród trosk dnia codziennego nie utracić z pola widzenia Bożej prawdy – zaznaczył.
Kościół katolicki czci jako świętych nie tylko wielkich nauczycieli Kościoła, założycieli zakonów czy wpływowych papieży. Czci również dzieci i młodzież, jak św. Agnieszkę czy bł. Karola Acutisa. Czyni tak dlatego, powiedział, że „przed Bogiem znaczenie człowieka nie zależy od talentów i zasług, ale od łaski”.
– Jezus zakończył odwieczny spór o kompetencję pomiędzy starymi a młodymi, kastą intelektualistów a prostymi ludźmi, miliarderami a tymi o niskich dochodach. Postawił pośród swoich uczniów dziecko i dał nam najważniejszą lekcję naszego życia: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje» (Mt 18, 3-5) – powiedział kardynał.
– Wołamy do naszych młodych przyjaciół w niebie: Wy dwoje, drodzy Agnieszko i Karolu, módlcie się za nami, abyśmy i my, podobnie jak wy, wytrwali w życiu i śmierci we wierności wobec Chrystusa; abyśmy mogli razem z wami być z Nim przez całą wieczność – zakończył.
Źródło: Kath.net
Pach
