Według informacji Sandro Magistra papież Franciszek zamierza mianować kardynała Raymonda Burke’a na stanowisko protektora Zakonu Maltańskiego. To „degradacja”, „wygnanie” i „kara” – twierdzą komentatorzy, zauważając przy tym, że taka decyzja nabiera szczególnego znaczenia w kontekście zbliżającego się synodu biskupów.
Prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej – kard. Raymund Leo Burke – zostanie odsunięty od wpływu na sprawy Kościoła powszechnego, sugeruje włoski watykanista Sandro Magister. Hierarcha miałby zostać pro-patronem Suwerennego Zakonu Maltańskiego, zastępując na tym stanowisku 80-letniego kard. Paolo Sardiego. Do tej pory stanowisko pro-patrona zajmowali duchowni posiadający faktyczny wpływ na sprawy Kościoła Powszechnego. Tak było w przypadku kardynała Mariano Rampolla del Tindaro, kard. Gaetano Bisleti (który równocześnie kierował kongregacją ds. wychowania), kard. Nicola Canali (równocześnie będącego gubernatorem państwa watykańskiego) i wielu innych.
Wesprzyj nas już teraz!
Doniesienia Magistra potwierdzają źródła portalu LifeSiteNews. „Czas decyzji posiada w tej sytuacji kluczowe znaczenie, bowiem kard. Burke znajduje się obecnie na liście uczestników nadzwyczajnej sesji synodu biskupów poświęconego rodzinie. A znajduje się na niej jako szef jednej z dykasterii kurii rzymskiej. Jeśli zostanie usunięty ze stanowiska przed rozpoczęciem synodu nie będzie mógł w nim brać udziału. Burke był w trakcie przygotowań do synodu jednym z kluczowych obrońców tradycyjnej praktyki Kościoła: odmawiania Komunii katolikom, którzy po rozwodzie zawarli kolejny związek, już cywilny” – pisze John-Henry Western.
Prałat ze Stanów Zjednoczonych jest też silnie zaangażowany w obronę życia, zalecał odmawianie udzielania Komunii świętej politykom, którzy deklarując katolicyzm służą interesom aborcyjnego lobby. Jeszcze jako metropolita St. Louis uprzedzał Johna Kerry’ego, że ze względu na aborcyjne postulaty nie będzie mógł przystępować do sakramentu ołtarza. Oficjalnie potwierdził ekskomunikę zaciągniętą przez dwie kobiety z jego ówczesnej diecezji, które symulowały przyjęcie święceń kapłańskich. Za swój „konserwatyzm” był wielokrotnie atakowany, zwłaszcza przez liberalnych „katolików”. Jego zdecydowana postawa w kwestii obowiązków moralnych katolików w życiu publicznym przyniosła mu wielu wrogów.
Ks. John Zuhlsdorf zauważa, że stanowisko kardynała-protektora Maltańczyków zajmowali zazwyczaj starsi hierarchowie, tymczasem Burke ma dopiero 66 lat. Wskazuje także na pojawiające się od dawna pogłoski, według których – w ramach reformy kurii – Penitencjaria Apostolska, Rota Rzymska i Sygnatura Apostolska miałyby być połączone w jeden urząd. Wskazywał na to prof. Roberto de Mattei oceniając, że miałoby to daleko posunięte negatywne konsekwencje dla Kościoła.
Równocześnie, ks. Zuhlsdorf twierdzi, że realizowany obecnie program zmian w Watykanie zakłada zmniejszenie liczby kardynałów kurialnych. Zmiany miały by dotknąć Kongregację Spraw Kanonizacyjnych, która zostałaby połączona z Kongregacją ds. Kultu Bożego, a także rad i komisji o mniejszym znaczeniu, których zadania przejęłaby Kongregacja ds. Świeckich. Usunięcie kard. Burke’a oznaczałoby także, że żadną spośród dykasterii nie kieruje Amerykanin, co także budziłoby pytania biorąc pod uwagę liczebność i pozycję Kościoła w Stanach Zjednoczonych. Odpowiedzi może udzielić nominacja nowego prefekta Trybunału Sygnatury Apostolskiej – o ile doniesienia zazwyczaj dobrze poinformowanego Magistra okażą się prawdą.
Ks. Zuhlsdorf przyznaje, że dotychczasowe decyzje personalne mogą być oceniane jako ograniczanie wpływu osób związanych z „poprzednikami” papieża Franciszka. „Rorate Caeli” zauważa, że od wpływu na Kościół odsuwani się współpracownicy Benedykta XVI. Z zajmowanymi poprzednio zadaniami kurialnymi pożegnał się kard. Antonio Canizares Llovera (kierujący Kongregacją ds. Kultu Bożego), kard. Mauro Piacenza (usunięty ze stanowiska prefekta kongregacji ds. duchowieństwa), arcybiskup Guido Pozzo (który wrócił do zajmowanego poprzednio stanowiska sekretarza komisji Ecclesia Dei), biskup Giuseppe Sciacca (poprzednio sekretarz generalny Gubernator Państwa Watykańskiego, dziś sekretarz pomocniczy Sygnatury Apostolskiej) oraz arcybiskup Augustine Di Noia OP (poprzednio wiceprzewodniczący komisji Ecclesia Dei, dziś sekretarz pomocniczy Kongregacji Doktryny Wiary). Ponadto przewiduje się odwołanie arcybiskupa Celso Morgi, pełniącego funkcje sekretarza Kongregacji ds. Duchowieństwa. Stanowisko przewodniczącego Konferencji Episkopatu Włoch stracił kard. Angelo Bagnasco – także kojarzony z konserwatywnymi kręgami w Kościele.
Źródło: catholicculture.org, „L’Espresso”, LifeSiteNews
mat
