28 maja po raz szósty odbył się w Berlinie szczyt, którego tematem przewodnim była integracja imigrantów i „nowych” Niemców na rynku pracy. Szczególną uwagę poświęcono zatrudnieniu „nowych” Niemców w mediach i służbie cywilnej. W rozmowie udział wzięli przedstawiciele środowisk i organizacji imigranckich, w tym Przewodniczący Gminy Tureckiej w Niemczech, Kenan Kolat.
Niemiecka kanclerz naciskała na podejmowanie małych kroków w celu rozwiązania istniejących problemów. Państwo niemieckie chce się przekształcać w państwo imigracyjne ponieważ – jak twierdziła Merkel – integracja to wzbogacenie. – Niemcy potrzebują prawdziwej kultury przyjmowania – potwierdziła pełnomocnik rządu RFN ds. integracji cudzoziemców Maria Böhmer.
Wesprzyj nas już teraz!
Pełnomocnik podkreśliła także, że prezentowany co roku tzw. Narodowy Plan Integracyjny ma celu zwiększanie szans na równe uczestnictwo w społeczeństwie niemieckim. Plan ten zakłada m.in. nacisk na naukę języka niemieckiego od najmłodszych lat, wyznaczając szkole zasadniczą rolę w integracji imigrantów.
Kłopotów dostarcza jednak rosnąca fala imigrantów, w szczególności z europejskich krajów dotkniętych kryzysem gospodarczym. Szczególnie duże grupy stanowią imigranci z Hiszpanii, Portugalii i Grecji. Najliczniejsi są dziś Polacy – jak podaje Rzeczpospolita, w ubiegłym roku na zachód od Odry osiedliło się ok. 176 tys. osób z polskim obywatelstwem.
Sytuację tę pozytywnie oceniają politycy, wskazując na zapotrzebowanie niemieckiego rynku pracy. Minister pracy Ursula von der Leyen w rozmowie z „die Welt” podkreśliła, że napływ kolejnych imigrantów jest korzystny dla wszystkich. W tym także dla społeczeństwa niemieckiego, którego liczebność zmniejszy się najprawdopodobniejo jedną piątą do roku 2060. To prognozowany skutek ujemnego przyrostu demograficznego.
Równocześnie temat integracji w Niemczech był zaniedbywany przez wiele ostatnich lat. Potwierdzają to przeprowadzane niedawno badania, według których to imigranci i ich dzieci stanowią najbardziej liczną kategorię bezrobotnych.
Źródło: Frankfurter Allgemeine Zeitung, die Welt, Rzeczpospolita
Klaud
