Kongregacja Kultu Bożego wydała oficjalny dokument, w którym wskazuje, że stosowany podczas sprawowania Eucharystii chleb, powinien być świeży, niekwaszony oraz w pełni pszenny. Watykan zwraca uwagę, że nie ma możliwości na żadne ustępstwa w tej sprawie. Jedynym wyjątkiem jest Kościół wschodni, gdzie dopuszczalne jest użycie chleba innego niż niekwaszony.
– Wydany ostatnio przez Kongregację Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów list o chlebie i winie do sprawowania Eucharystii wymaga od biskupów czuwania nad ich jakością – tłumaczy w wywiadzie dla Radia Watykańskiego konsultor tej dykasterii ks. Claudio Magnoli. – Istnieje bowiem ścisły związek między sakramentalną tajemnicą Ciała i Krwi Chrystusa a postrzegalnymi przez zmysły znakami, które je wyrażają – wskazał kapłan. Włoski liturgista zwrócił uwagę, że również w Kościołach wschodnich, choć nie wymagają one, tak jak zachodni, chleba niekwaszonego, musi to być zawsze autentyczny chleb pszenny.
Wesprzyj nas już teraz!
Ks. Magnoli zwrócił również uwagę, że w przypadku braku odpowiedniej jakości chleba lub wina, Eucharystia w rzeczywistości nie jest sprawowana. – Jeżeli brakuje tych elementów – chleb nie jest z pszenicy, a wino z winogron – na pewno nie sprawujemy rzeczywiście Eucharystii. Nie jest ona ważna, bo nie odpowiada temu, co ustanowił Chrystus – mówił przedstawiciel Kongregacji Kultu Bożego. Biskupi w opublikowanym niedawno liście w szczególny sposób podkreślają, że chleb powinien być w pełni pszenny. Nie może zostać wykonany z „innej substancji”, nawet zbożowej.
W rozmowie z Radiem Watykańskim, ks. Magnoli zwrócił również uwagę na to, że w ostatnim czasie dochodziło do pewnego rodzaju nadużyć, a niektórzy zaczęli interpretować kwestię jakości chleba i wina w błędny sposób. – Doszło do nadużyć spowodowanych przez swoistą „teologię inkulturacji”, według której Jezus miał wybrać chleb i wino po prostu jako elementy kultury basenu Morza Śródziemnego, do której sam należał. Dlatego pewni teolodzy, a później i pastoraliści proponowali, by np. w Japonii używać zamiast wina sake, a w Europie Północnej piwa, jak też w innych regionach manioku czy innych zbóż bardziej tam znanych niż pszenica. Chleb i wino można by zatem zastępować innymi elementami, właściwymi dla każdej kultury. Wychodząc poza refleksję teoretyczną niektórzy zaczęli to wprowadzać w praktykę, jednak wbrew regule Kościoła, który co do tego był zawsze mocno przekonany i niezmienny – wyjaśnił ks. Magnoli.
Źródło: KAI
WMa
