Grupa niemieckich księży określająca się mianem Communio Veritatis (Jedność z Prawdą) wydała oświadczenie, w którym jednoznacznie potępiają zapoczątkowaną w styczniu 2020 r. Drogę Synodalną. Zdaniem kapłanów, zakrojony na szeroką skalę projekt reformy niemieckiego Kościoła jest pragnieniem stworzenia „innego Kościoła niż założył Chrystus”.
Reformy Kościoła na Renem dotyczą czterech głównych obszarów: sprawowania władzy w kościele, moralności seksualnej, roli kobiet oraz kapłańskiego celibatu. Jak podkreśla wielu komentatorów, pierwszy tydzień rozpoczętych w zeszłym tygodniu obrad wskazał na duże prawdopodobieństwo dopuszczenia w Niemczech kobiet do święceń diakonatu.
Wesprzyj nas już teraz!
Drodze Synodalnej zdecydowanie sprzeciwia się grupa kapłanów. W swoim oświadczeniu określili reformy jako „pseudo-teologiczną katastrofę pełną fałszerstw i przekłamań”, a jej inicjatorów jako osoby pragnące stworzyć Kościół „inny niż założył Chrystus”. Kapłani sprzeciwiają się wielu pomysłom uwzględnionym w dokumencie przygotowawczym obrad; zniesieniu obowiązkowego celibatu, wyświęcaniu kobiet czy błogosławieństwu par homoseksualnych. W ostrych słowach zwracają się wprost do odpowiedzialnych za przygotowanie reform.
„Przez to, że w sposób oczywisty nie dostrzegacie znaczenia Naśladownictwa Chrystusa i perspektywy wieczności, nie rozumiecie też znaczenia znaku niezbędnego do całkowitego podporządkowania się Bogu. Jak można się spodziewać, według waszej wizji Amazonka ma teraz wpłynąć do Niemiec. Dlatego też pytacie: czy celibat jest jedyną formą życia zgodną z kapłańską naturą?” – piszą.
W kwestii wprowadzenia święceń diakonatu – będącego pierwszym stopniem święceń kapłańskich – dla kobiet, księża przypominają słowa Jana Pawła II, który mocą swojego urzędu ogłosił, iż Kościół nie posiada autorytetu pozwalającego na ich wyświęcanie. Kapłani wskazali także demokratyzację i dopuszczenie do urzędów osób świeckich jako niebezpieczeństwo uderzające w hierarchiczną strukturę Kościoła. Przypomnieli przepisy Magisterium mówiące, że posługi polegające na nauczaniu, zarządzaniu i uświęcaniu (prowadzeniu do Zbawienia) wymagają święceń.
Wskazali na istotną różnicę pomiędzy kapłaństwem powszechnym, a obowiązkami wynikającymi ze święceń kapłańskich. „Kapłaństwo urzędowe różni się istotowo od wspólnego kapłaństwa wiernych, ponieważ udziela świętej władzy w służbie wiernym. Pełniący urząd święceń wykonują swoją posługę wobec Ludu Bożego przez nauczanie (munus docendi), kult Boży (munus liturgicum) i rządy pasterskie (munus regendi)” (KKK, 1592).
W kwestii błogosławieństwa par homoseksualnych i zmiany katolickiej etyki seksualnej, niemieccy kapłani określili synodalne propozycje jako „postulaty siejące spustoszenie” stanowiące „rażące” przeciwieństwo wobec Pisma Świętego i Magisterium. Przypomnieli, że akty homoseksualne jako „wewnętrznie nieuporządkowane” traktowane są „jako poważne zepsucie” (KKK, 2357), grzechy w tej materii stanowią poważną obrazę wobec czystości (KKK, 2392, a Pismo Święte wielokrotnie odrzuca je jako dopuszczalną formę współżycia (Rdz 19,1-29; Rz 1, 24-27; I Kor 6, 9;1 Tm 1, 10).
Podsumowując i wykazując błędy autorów Drogi Synodalnej, kapłani otwarcie potępili ścieżkę reform obraną przez Kościół w Niemczech. „Nie jesteście sługami prawdy, lecz moderatorami podziału! Waszej agendy nie determinuje światło Chrystusa i jego Kościoła, ale ołtarz ducha tego świata! Waszą aspiracją nie jest poświęcenie dla chwały Królestwa Bożego, ale budowa horyzontalnego ludzkiego kościoła”.
Swoje słowa kapłani motywują troską o Kościół i pozostaniem w jedności z jego nauczaniem. Oświadczenie konkludują zwrotem do Matki Bożej; „jeszcze bardziej pragniemy być wierni Chrystusowi Panu, służyć Niezmiennemu Magisterium Kościoła Katolickiego oraz zawierzyć prowadzeniu przez Błogosławioną Dziewicę, Matkę Boga, Maryję”.
Źródło: lifesitenews.com / communioveritatis.de
PR
