W Jarosławiu odbyły się uroczystości związane z Dniem Patrona Miasta dominikaninem bł. Michałem Czartoryskim. Rozpoczęła je Msza św. w bazylice Matki Bożej Bolesnej, której opiekunami są ojcowie dominikanie.
W homilii przeor jarosławskiego klasztoru o. Józef Zborzil zachęcał, aby tak jak bł. Michał nie bać się wyboru miłości Bożej. – Koniec jego życia był objawieniem nie tragedii, nie bestialstwa, ale objawieniem miłości człowieka, który do końca towarzyszył tym, którzy byli ranni, którzy mieli przed oczyma śmierć – mówił. Kaznodzieja zwrócił uwagę, że bł. Michał w codziennym życiu nie czynił rzeczy nadzwyczajnych, ale w tym wszystkim, co robił dojrzewał do świadomości, że Bóg go ukochał.
Wesprzyj nas już teraz!
Po Mszy św. w Miejskim Ośrodku Kultury został wręczony akt przyznania honorowego obywatelstwa miasta profesor Elżbiecie Starosławskiej, dyrektor Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli w uznaniu dla jej znaczących osiągnięć na polu nauki oraz za ofiarną, niezwykle życzliwą pomoc udzielaną pacjentom. Podczas uroczystości młodzież Zespołu Szkół Ogólnokształcących im. Książąt Czartoryskich w Jarosławiu wykonała program artystyczny pt. „Błogosławiony Michał Czartoryski jako wzór gotowości ofiary i męstwa”.
O. Michał Czartoryski urodził się 19 lutego 1897 roku w Pełkiniach koło Jarosławia. Na chrzcie nadano mu imiona Jan Franciszek. Był szóstym z jedenaściorga dzieci Witolda i Jadwigi z domu Dzieduszyckiej. W 1926 roku wstąpił do seminarium duchownego obrządku łacińskiego we Lwowie. Po krótkim pobycie w nim, opuścił je, a rok później rozpoczął nowicjat u dominikanów w Jarosławiu. W zakonie otrzymał imię Michał. W 1931 roku przyjął święcenia kapłańskie. Pełnił funkcję wychowawcy braci nowicjuszy oraz studentów.
Wiosną 1944 roku o. Czartoryski został skierowany do klasztoru na Służewie w Warszawie. W czasie Powstania Warszawskiego pełnił funkcję kapelana. Większość czasu spędzał w szpitalu zorganizowanym w piwnicach jednego z budynków. W nocy z 5 na 6 września odziały Armii Krajowej wycofały się z Powiśla do Śródmieścia. W szpitalu pozostali ciężko ranni żołnierze, kilka osób z personelu medycznego, cywile i o. Michał.
Niemcy wyprowadzili cywilów i sanitariuszki, pozwalając im opuścić miasto. O. Czartoryski, mimo zachęt, aby w cywilnym przebraniu również wyszedł ze szpitala, postanowił zostać. Miał powiedzieć, że „szkaplerza nie zdejmie i rannych, którzy są zupełnie bezradni i unieruchomieni w łóżkach nie opuści”. Tego samego dnia około godziny 14 w szpitalnym pomieszczeniu został rozstrzelany wraz z ciężko rannymi powstańcami. Później ciała zabitych spalono na barykadzie. O. Michał Czartoryski znalazł się w gronie 108 męczenników II wojny światowej, których Jan Paweł II ogłosił błogosławionymi 13 czerwca 1999 roku w Warszawie.
11 czerwca 2005 roku rada miasta ustanowiła bł. Michała Czartoryskiego patronem Jarosławia, „uznając odwagę, gotowość niesienia pomocy, bohaterstwo i męczeńską śmierć podczas Powstania Warszawskiego”.
KAI
mat
