„Przy wejściu do niektórych miejsc sakralnych umieszczone są tablice z informacją o stosownym stroju. Różnie te wskazania są przestrzegane. A my, księża, rzadko o tym mówimy, z obawy, aby kogoś nie urazić i nie być podejrzanymi o pruderię”, pisze na łamach tygodnika „Niedziela” ks. Janusz Chyła.
Wykładowca teologii dogmatycznej zwraca uwagę, że prawie zawsze mężczyźni odwiedzający synagogi lub idący w Jerozolimie pod Ścianę Płaczu nakrywają głowy. Z kolei przed wejściem do meczetu natychmiast zdejmują buty. „Każdy, kto chce do tych miejsc wejść, bezdyskusyjnie stosuje się do wymogów, niezależnie od wyznawanej religii lub bycia niewierzącym”, podkreśla.
Niestety w przypadku świątyń katolickich, mimo że bardzo często widnieje informacja, że można do nich wejść w spodniach, odpowiednio długiej spódnicy, z zakrytymi ramionami i niezbyt dużym dekoltem, wiele osób lekceważy to. „W jednej z katedr podczas oprowadzania wycieczki przewodnik poprosił turystę o zdjęcie nakrycia głowy. Odpowiedział on, że tego nie zrobi, bo jest niewierzący. Przewodnik na to odparł, że miał nadzieję spotkania z osobą kulturalną, a o wierze w tym momencie nie rozmawia”, relacjonuje kapłan.
Wesprzyj nas już teraz!
„Ktoś może powiedzieć, że Pan Bóg nie patrzy na nasz ubiór, przecież nie szata zdobi człowieka, a najważniejsze jest dla Niego ludzkie serce. Owszem, jednak z naszej strony również strojem wyrażamy szacunek do Tego, z którym się spotykamy. Chyba wszyscy się zgodzą, że nie wypada, aby chłopak na pierwsze spotkanie z rodzicami swojej dziewczyny ubrał się tak, jakby szedł na plażę”, zauważa publicysta „Niedzieli”.
„Ubiór w kościele świadczy o wierze, a także o miłości do Boga i wspólnoty oraz odpowiedzialności za wyobraźnię bliźnich. (…) Tym bardziej powinien być on wyrazem szacunku do Boga i ludzi, z którymi się modlimy”, podsumowuje ks. Janusz Chyła.
Źródło: tygodnik „Niedziela”
TK
8 rzeczy, w które NIE WOLNO się ubrać do Kościoła. Nawet gorącym latem
