Biskup Franz-Josef Bode, wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Niemiec, odwiedził w ubiegłym tygodniu Watykan, żeby rozmawiać o Drodze Synodalnej i sytuacji Kościoła w Niemczech. Ordynariusz Osnabrück podał teraz więcej szczegółów z odbytych spotkań.
– Z Rzymem można rozmawiać. Musimy w przyszłości prowadzić więcej rozmów – powiedział biskup kościelnej gazecie diecezjalnej z Osnabrück, Kirchenbote.
W Watykanie bp Franz-Josef Bode spotkał się z samym papieżem Franciszkiem oraz z szeregiem urzędników Kurii Rzymskiej. Jak powiedział, Stolica Apostolska nie udzieliła „żadnej blokady, żadnych wytycznych, żadnych potępień czy gróźb” w związku z Drogą Synodalną. Przyznał jednak, ż „nie jest tajemnicą”, że wielu urzędników Kurii Rzymskiej uważa Drogę Synodalną za problematyczną. – W Rzymie wiele można osiągnąć poprzez kontakty osobiste – stwierdził jednak biskup.
Wesprzyj nas już teraz!
Podczas półtoragodzinnej rozmowy biskupa z papieżem omówione zostały takie tematy, jak święcenia kobiet, przyszłość kapłańswa, stosunek do homoseksualizmu i rosnącą liczbę apostazji. Według bp. Bodego papież Franciszek nie odniósł się do tych kwestii bezpośrednio, ale stwierdził jedynie, iż jest ważne, by Kościół pozostał blisko człowieka. – Dopiero później przychodzi prawo. To pasterz na papieskim tronie i otwiera przestrzeń do rozmów – powiedział bp Bode oFranciszku.
Bp Bode rozmawiał także z kardynałem Luisem Ladarią Ferrerem, prefektem Kongregacji Nauki Wiary; kardynałem Kevinem Farrellem, prefektem Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia; kardynałem Kurtem Kochem, prefektem Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan (czyli watykańskim ministrem ds. ekumenizmu).
Według bp. Bodego o postulowanych przez Drogę Synodalną reformach można było mówić otwarcie, co jeszcze kilka lat temu byłoby w Watykanie niemożliwe. Hierarcha stwierdził, że papież Franciszek i kardynałowie zachęcali go do włączenia tematyki Drogi Synodalnej w globalny proces synodalny.
Ocena wizyty bp. Bodego w Watykanie może być interpretowana na trzy sposoby. Pierwsza interpretacja zakłada przychylność Franciszka wobec Drogi Synodalnej, druga brak tej przychylności, trzecia wreszcie postawę mieszaną.
Według pierwszej teorii otwartość papieża i Kurii Rzymskiej ma prowadzić do tego, by Niemcy mogli w spokoju pracować nad Drogą Synodalną i wytworzyć szereg reformistycznych dokumentów; następnie wnieść je na globalny proces synodalny i w ten sposób wpłynąć na przebudowę całego Kościoła. Druga teoria oznaczałaby, że papieski brak krytyki wobec Drogi Synodalnej to jedynie dyplomacja; Rzym nie chciałby zrażać Niemców, ale w istocie z góry odrzuca większość ich pomysłów. Wtedy globalny proces synodalny mógłby służyć do swoistego „roztopienia” liberalnej niemieckiej agendy.
Pierwszą teorię wzmacnia wiele dotychczasowych działań Franciszka, takich jak dopuszczenie do Komunii świętej rozwodników, zgoda na częściową Komunię dla protestantów w Niemczech, synod Pachamamy, deklaracja z Abu Zhabi, sygnały wysyłane przez Watykan pod adresem czy wreszcie powierzenie nadzoru nad przebiegiem procesu synodalnego kardynałowi Jean-Claude Hollerichowi, przyjacielowi niemieckiej Drogi Synodalnej.
Drugą teorię wzmacnia wiele ruchów Watykanu wymierzonych w bezpośrednie cele Drogi Synodalnej. To na przykład zakaz błogosławienia związków homoseksualnych z marca 2021 roku czy wcześniejszy zakaz wprowadzenia pełnej interkomunii.
Być może kompromisowa byłaby trzecia teoria, zgodnie z którą duża część Kurii Rzymskiej, w tym sam papież, jest ideowo bliska myśleniu Niemców, ale uważa, że rozsądnie będzie iść im na rękę jedynie w tych aspektach, które nie wywołują zbyt dużych kontrowersji w skali Kościoła powszechnego. Dlatego Stolica Apostolska wprowadza w życie te aspekty liberalnej agendy, które da się wprowadzić niskim kosztem, nie ryzykując jednak czołowego starcia ze środowiskami bardziej konserwatywnymi. To tłumaczyłoby na przykład wycofanie się z projektu otwarcia kapłaństwa dla żonatych mężczyzn po Synodzie Amazońskim.
Źródła: PCh24.pl, Katholisch.de
Pach
