Pod przewodnictwem nuncjusza apostolskiego w Polsce abpa Celestino Migliore, 14 września w Parczewie w diecezji siedleckiej odbyły się uroczystości z racji 100. rocznicy konsekracji kościoła p.w. Św. Jana Chrzciciela oraz 450-lecia przyjęcia uchwał Soboru Trydenckiego przez Sejm Koronny Rzeczpospolitej. To drugie wydarzenie miało miejsce w Parczewie, w tamtych czasach – ważnym mieście znajdującym się na pograniczu Polski i Litwy.
Homilię podczas uroczystej Eucharystii wygłosił, wiceprzewodniczący Episkopatu Polski, metropolita łódzki abp Marek Jędraszewski. Nawiązując do obchodzonego 14 września Święta Podwyższenia Krzyża Świętego, przypomniał, że Krzyż Pana naszego Jezusa Chrystusa, jaśnieje na polskiej ziemi prawie od 1050 lat, dzięki wiekopomnej decyzji Mieszka I i niestrudzonej pracy pierwszego w Polsce biskupa o imieniu Jordan.
Wesprzyj nas już teraz!
– Ten sam krzyż w sposób czysty i niezafałszowany jaśnieje na polskiej ziemi dzięki decyzji, jaką 450 lat temu podjął król Zygmunt II August i dzięki staraniom Nuncjusza Commendoniego. – podkreślił abp Jędraszewski.
Zwracając się następnie do przewodniczącego uroczystościom Nuncjusza Apostolskiego powiedział, że obecnie to On poprzez swoją pracę przedłuża troskę kolejnych Papieży, o to aby Kościół katolicki w Polsce mógł działać w pokoju dla dobra Ojczyzny.
W uroczystościach wzięli udział także biskup siedlecki Kazimierz Gurda i bp pomocniczy diecezji siedleckiej Piotr Sawczuk oraz biskup drohiczyński, Tadeusz Pikus, bp senior Ryszard Karpiński i pochodzący z diecezji siedleckiej biskup radomski Henryk Tomasik. Przybyły tysiące wiernych z diecezji siedleckiej i sąsiednich diecezji, kapłani i m.in. przedstawiciele bractwa Św. Judy Tadeusza.
Uroczystości były także związane z jubileuszem 100-lecia zakończenia budowy i oddania dla kultu religijnego kościoła pw. św. Jana Chrzciciela w Parczewie, wybudowanego w latach 1906-1913. Tytuł Bazyliki Mniejszej został mu nadany dnia 24 kwietnia 1989 roku przez papieża św. Jana Pawła II.
Przed 450. laty w Parczewie obradował Sejm Koronny pod przewodnictwem króla Zygmunta Augusta, ostatniego z dynastii Jagiellonów. Decyzja podjęta w Parczewie przez Króla i Sejm poprzedziła przyjęcie i wprowadzenie w życie uchwał Soboru Trydenckiego przez Episkopat Polski na synodzie w Piotrkowie Trybunalskim, dnia 19 maja 1577 roku. Polska była pierwszym krajem, który przyjął te uchwały. Przyjęcie postanowień trydenckich przez biskupów Polski dało trwałe podstawy pod reformę Kościoła w Polsce. Nastąpiło umocnienie społeczne i doktrynalne Kościoła w naszym kraju.
W zbiorach Muzeum Diecezjalnego w Siedlcach znajduje się dobrze zachowana, wydana w 1564 roku w Rzymie, księga zawierająca uchwały Soboru Trydenckiego. Na ostatniej stronie księgi swój podpis potwierdzający zgodność z oryginałami złożył Angelo Massarelli – sekretarz Soboru Trydenckiego oraz Marco Antonio Pellegrini i Cintio Panfilo – dwaj notariusze soboru.
Źródło: KAI
luk
