„Miłosierdzie Boże zdolne jest przebaczyć najcięższe nawet grzechy, ale czyniąc to skłania wiernych do wzbudzenia w sobie nadprzyrodzonego żalu za własne grzechy, tak że podejmują oni – również z pomocą łaski Bożej – mocne postanowienie, by już więcej nie grzeszyć. Takie duchowe usposobienie pozwala rzeczywiście uzyskać wybaczenie grzechów śmiertelnych” – ogłosiła w 2002 roku Penitencjaria Apostolska, wprowadzając odpust zupełny pod zwykłymi warunkami w drugą niedzielę Wielkanocy.
Uzyskiwanie odpustów jest wielowiekową tradycją, służącą wzrostowi wiary. „Cel, jaki sobie stawia władza kościelna w udzielaniu odpustów, tkwi nie tylko w tym, aby wspomóc wiernych w usunięciu należnych kar, lecz także w tym, aby wiernych skłonić do wykonywania uczynków pobożności, pokuty i miłości – zwłaszcza takich, które przyczyniają się do wzrostu wiary i dobra wspólnego”. Jeśli wierni ofiarują odpusty za zmarłych, praktykują w szczególniejszy sposób miłość, a gdy myślą o sprawach niebieskich (nadprzyrodzonych) – lepiej układają sprawy doczesne” – tłumaczył Paweł VI.
Wesprzyj nas już teraz!
Odpust zupełny jest dziełem nawrócenia, postępowania w uświęceniu. „Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych” – czytamy w Katechizmie.
Warunkiem uzyskania odpustu zupełnego jest
1) brak przywiązania do grzechu, także powszedniego,
2) bycie w stanie łaski uświęcającej,
3) przyjęcie Komunii świętej,
4) odmówienie modlitw „Ojcze nasz” oraz „Zdrowaś Mario” w intencjach Ojca świętego (w kwietniu te intencje to „Aby publiczne wyznawanie wiary i modlitwa były dla wiernych źródłem życia” oraz „Aby Kościoły misyjne były znakami i instrumentami nadziei i zmartwychwstania”.
Jeśli brak dyspozycji wykluczenia jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, wypełniając te warunki można otrzymać odpust cząstkowy. W Niedzielę Miłosierdzia Bożego dodatkowym warunkiem jest jeszcze, by wziąć udział w „pobożnych praktykach ku czci Bożego Miłosierdzia” albo odmówić „przed Najświętszym Sakramentem publicznie wystawionym, lub przechowywanym w tabernakulum, w jakimkolwiek kościele lub kaplicy, modlitwę „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego, np. „Miłosierny Jezu, ufam Tobie”. Odpust cząstkowy mogą w tym dniu uzyskać także osoby, które z „sercem skruszonym” odmówią któreś z zatwierdzonych wezwań do Jezusa Miłosiernego.
mat
