Instytut Ordo Iuris przekazał europosłom memorandum w sprawie rzekomo istniejących w Polsce „Stref wolnych od LGBT”. Dokument to odpowiedź zespołu prawników na spot Parlamentu Europejskiego, opublikowany z okazji „Dnia przeciw homofobii, bifobii, interfobii i transfobii”. W nagraniach wyemitowanych przez PE powielano nieprawdziwe zarzuty przeciwko Polsce.
Instytut przypomniał w piśmie, że żaden polski samorząd nie ogłosił się strefą „wolną od LGBT”, a mit o ich istnieniu jest efektem happeningów aktywisty Bartosza Staszewskiego. Ordo Iuris przywołało także wyniki badań, wskazujące że poziom dyskryminacji osób identyfikujących się z ruchem LGBT jest nad Wisłą niższy niż w wielu krajach Europy Zachodniej.
– Mit o istnieniu rzekomych „stref wolnych” w Polsce bardzo rozpowszechnił się na Zachodzie. Jednocześnie stał się wygodnym powodem do uderzania w Polskę, którą przedstawia się jako państwo dyskryminujące określone grupy zarówno systemowo jak i społecznie. Tymczasem polskie prawo chroni wszystkich przed dyskryminacją w takim samym stopniu, a Konstytucja gwarantuje wszystkim równość. Właśnie ta prawdziwa równość jest solą w oku lewicowych aktywistów, którzy w swoich postulatach de facto żądają przywilejów dyskryminujących resztę społeczeństwa – zaznaczyła Anna Kubacka z Centrum Prawa Międzynarodowego Ordo Iuris.
Wesprzyj nas już teraz!
Uderzające w Polskę nagrania zostały opublikowane przez Parlament Europejski 17 maja. Deputowani tacy jak Roberta Metsola z Malty, Terry Reintke z Niemiec czy Marc Angel z Luksemburga przedstawili w nich Polskę jako „jeden z najgorszych przykładów” państw rzekomo dyskryminujących osoby opisujące się jako „LGBT”. Miałyby o tym świadczyć domniemane „strefy wolne od LGBT” i „prawo anty-LGBT”.
Jak zaznaczyło Ordo Iuris, żadna jednostka samorządu terytorialnego w Polsce nie ogłosiła się „strefą wolną od LGBT”. Niektóre gminy, powiaty i województwa realizowały niewiążące prawnie stanowiska, w których wyrażały sprzeciw wobec promowania ideologicznych postulatów tęczowego lobby. Samorządy jednoznacznie podkreślały, że ich akty nie dotyczą osób o określonych skłonnościach, ale ruchów politycznych. Ponadto, uchwały te były odpowiedzią na tzw. deklarację LGBT opublikowaną w 2019 r. przez warszawski ratusz. Dokument wprowadzał przywileje dla określonych grup mniejszościowych, wbrew zasadzie równego traktowania.
Instytut wskazał również w memorandum na badania Agencji Praw Podstawowych dotyczące sytuacji osób identyfikujących się jako „LGBT”. Potwierdziły one względnie niski poziom dyskryminacji takich ludzi w Polsce, w porównaniu z sytuacją w innych krajach Unii Europejskiej. Przykładowo, w naszym kraju 6 proc. z nich doświadczało negatywnych zachowań w szkole zawsze, a 25 proc. często. Średnia unijna wynosi, odpowiednio, 10 i 28 proc. Zestawienie z wynikami badań w innych krajach wskazuje, że Polska plasuje się na ostatnim miejscu w Europie pod względem zarejestrowanych przez respondentów przejawów nietolerancji.
Co więcej, w Unii Europejskiej średnio 46 proc. osób utożsamiających się z grupami LGBT doświadczało drwin czy gróźb. W Irlandii czy Belgii wskaźnik ten sięgnął 50 proc. W Polsce wyniósł natomiast 39 proc. Osoby takie rzadziej niż wynosi średnia unijna doświadczały także problemów ze znalezieniem pracy, trudności z dostępem do usług medycznych czy niestosownych zachowań personelu medycznego.
W memorandum Instytut wspomniał również o Samorządowej Karcie Praw Rodzin przygotowanej w 2019 r. przez szereg organizacji prorodzinnych. Ordo Iuris zauważyło że w rezolucji Parlamentu Europejskiego z marca 2021 r. pojawiło się wiele nieprawdziwych sformułowań na temat tego dokumentu. Karta została uznana przez europosłów za akt rzekomo dyskryminujący osoby określające się jako LGBT. W rzeczywistości ten skrót ani razu nie pojawił się w dokumencie.
Uchwały miały za to na celu wzmocnienie rodziny jako podstawowej wspólnoty społecznej i zagwarantowanie jej ochrony przed wpływem ideologii negujących jej autonomię i tożsamość. Służyły także wsparciu rodziców w realizacji ich konstytucyjnego prawa do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami.
Źródła: Ordo Iuris
FA
