Bycie chrześcijaninem to wezwanie miłości, wezwanie, by stać się dzieckiem Bożym – stwierdził papież Franciszek podczas porannej Eucharystii w Domu Świętej Marty w Watykanie. Kaznodzieja podkreślił również chrześcijanin może być pewien, że Bóg nigdy nie zostawia nas samymi i wzywa nas, byśmy szli do przodu, także pośród problemów. We Mszy św., którą koncelebrowali kard. Robert Sarah, kard. Camillo Ruini i bp Ignacio Carrasco de Paula, wzięli udział pracownicy Papieskiej Rady „Cor Unum”, Papieskiej Akademii „Pro Vita” oraz Obserwatorium Watykańskiego.
Papież Franciszek skoncentrował się w swojej homilii na pierwszym dzisiejszym czytaniu (Rdz 13,2.5-18), gdzie mowa o dyskusji między Abramem a jego kuzynem Lotem o podziale ziemi. „Kiedy o tym czytam – wyznał papież – myślę o Bliskim Wschodzie i bardzo proszę Pana, aby dał wszystkim nam mądrość, tę mądrość – abyśmy nie spierali się ze sobą o pokój, ja z tej a ty z tamtej strony”. Zauważył, że Abram idzie dalej. Opuścił swoją ziemię, aby pójść, choć nie wiedział dokąd, to jednak – tam gdzie wskaże Pan. Idzie dalej, ponieważ wierzy w Słowo Boga, który „zachęcił go, aby wyszedł ze swej ziemi.”Ten człowiek, być może dziewięćdziesięcioletni spojrzał na ziemię, jaką wskazał mu Pan i wierzył:
Wesprzyj nas już teraz!
„Abram wyszedł ze swej ziemi z obietnicą: cała jego droga jest zmierzaniem ku tej obietnicy. A jego zmierzanie jest również wzorem naszej drogi. Bóg powołał Abrama, pewną osobą i czyni z niego lud. Jeśli spojrzymy do Księgi Rodzaju, jej początku, opisu stworzenia, to możemy się tam dowiedzieć, że Bóg stworzył gwiazdy, rośliny, zwierzęta, stwarzał, stwarzał … Ale stworzył człowieka, w liczbie pojedynczej, jednego. Bóg zawsze mówi do nas w liczbie pojedynczej, bo stworzył nas na swój obraz i podobieństwo. I Bóg mówi do nas w liczbie pojedynczej. Mówił do Abrama i dał mu obietnicę, wezwał go do wyjścia ze swej ziemi. My chrześcijanie zostaliśmy wezwani w liczbie pojedynczej: nikt z nas nie jest chrześcijaninem przez czysty przypadek! Nikt!” – stwierdził papież.
Ojciec Święty podkreślił, że chodzi tutaj o wezwanie po imieniu i z obietnicą: „Idź dalej, Ja jestem z tobą! Idę u twego boku”. Zaznaczył, że Jezus o tym wiedział, zwracając się do Ojca nawet w najtrudniejszych chwilach:
„Bóg nam towarzyszy, wzywa nas po imieniu, Bóg obiecuje nam potomstwo. Jest to poniekąd zabezpieczenie chrześcijanina. To nie jest zbieg okoliczności, ale powołanie! Powołanie, które każe nam iść naprzód. Bycie chrześcijaninem to wezwanie miłości, przyjaźni, wezwanie, aby stać się dzieckiem Bożym, bratem Jezusa, by stać się owocnym w przekazywaniu tego wezwania innym; by stać się narzędziami tego wezwania. Jest tak wiele problemów, są trudne chwile: Jezus przeżył tak wiele z nich! Zawsze jednak z tą pewnością. „Pan mnie wezwał. Pan jest ze mną. Pan mi obiecał” – wyjaśnił Ojciec Święty.
Papież podkreślił, że Pan jest wierny, bo nigdy nie może zaprzeć się samego siebie: On jest wiernością. Zachęcił, by myśląc o tym fragmencie, gdzie Abram „jest po raz pierwszy namaszczonym przez Ojca, jest ojcem narodów pomyśleć także o sobie, którzy zostaliśmy namaszczeni w chrzcie oraz naszym życiu chrześcijańskim.
„Ktoś powie: «Ojcze, jestem grzesznikiem»… Ależ wszyscy nimi jesteśmy. To wiemy. Problem polega na tym, że jako grzesznicy mamy iść naprzód z Panem, z tą obietnicą, jaką nam uczynił, obietnicą płodności i mówienia innym, że Pan jest z nami, że Pan nas wybrał i nigdy, przenigdy nie zostawia nas samych! Dobrze nam zrobi ta pewność chrześcijanina. Niech Pan nas wszystkich obdarzy, owym pragnieniem, aby iść naprzód, jakie obecne było w Abramie, pośród problemów. Chodzi o to, aby iść naprzód z tą ufnością, że to On mnie wezwał, obiecał tak wiele pięknych rzeczy, jest ze mną” – zakończył swoją homilię papież Franciszek.
KAI
mat
