Pielgrzymowanie Fatimskiej Pani

W lipcu 1972 roku świat obiegła wiadomość o płaczącej figurze Matki Bożej Fatimskiej w Nowym Orleanie… Figura ta została wykonana w 1947 roku, 30 lat po tym, jak Maryja ukazała się trójce pastuszków w Fatimie. O jej powstanie zabiegał u fatimskiego biskupa Amerykanin John Haffert, który będąc z pielgrzymką w Portugalii, dowiedział się o objawieniach i postanowił zapoznać z nimi swoich rodaków. Figurę wykonał portugalski rzemieślnik Jose Tedin według szczegółowych wskazówek najstarszego z dzieci, które widziały Matkę Bożą – siostry Łucji dos Santos. Powiedziała ona wówczas: – Ta figura najbardziej przypomina postać, w jakiej objawiła nam się Matka Boża. Można więc stwierdzić, że jest to najwierniejsza podobizna Matki Bożej Fatimskiej.

Ale jako że w swoich objawieniach Maryja mówiła o błędach Rosji, Haffert zlecił wykonanie także drugiej figury, której istnienie utrzymywane było w tajemnicy. Zamierzał zawieźć ją do Rosji, do Moskwy, wyrażając w ten sposób nadzieję, że Rosja się nawróci, jak to przepowiedziała w Fatimie Matka Boża.

W październiku 1947 roku w Fatimie podczas wielkich uroczystości biskup pobłogosławił cudowną figurę, po czym rozpoczęła pielgrzymowanie po USA i Kanadzie. W kanadyjskim Que­becu dokonano jej koronacji na ziemi amerykańskiej. 8 grudnia 1947 roku – w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w diecezji Buffalo, w pobliżu wodospadu Niagara przybyło ponad 200 000 ludzi, by zobaczyć wprowadzenie figury do katedry. To jedno z tych niezwykłych zjawisk, jakie od początku jej towarzyszą: ma ona szczególny dar przyciągania ludzi i inspirowania ich, zwłaszcza do pogłębiania wiary. – Największą łaską związaną z tą figurą jest fakt przywracania do Kościoła ludzi, którzy kiedyś go opuścili. Wielokrotnie byliśmy tego świadkami: figura przybywa do jakiegoś kościoła, a tamtejsi księża są zaskoczeni niespotykanymi wcześniej kolejkami do konfesjonałów. Na tym właśnie polega szczególna charyzma tej figury – mówi Thomas MacKenna, kustosz figury, jeden z dyrektorów Fundacji Pielgrzymującej Międzynarodowej Figury Matki Bożej, która opiekuje się figurą.

Nazywana jest Międzynarodową Figurą Pielgrzymującą, ponieważ od 1947 r., co miesiąc odwiedzając inną diecezję, była już w ponad 100 krajach – nawet w Chinach i Rosji. – Kiedy figura pielgrzymowała po Indiach, zdarzyło się, że pojawił się tak wielki tłum ludzi, iż trzeba było ją chronić specjalnym szklanym kloszem, ponieważ ludzie tak bardzo tłoczyli się wokół niej, pragnąc ją zobaczyć i dotknąć. Podobnie było na Filipinach – ponad milion ludzi przyszło zobaczyć figurę Matki Bożej. Robiło to ogromne wrażenie – wspomina Thomas MacKenna i potwierdza, że dla wielu wiernych figura jest pomocą w odnalezieniu drogi powrotu do wiary: – Wielokrotnie byłem świadkiem nawróceń pod wpływem spotkania z figurą. Niedawno odwiedziła moją diecezję San Diego, w Kalifornii. Księża byli bardzo poruszeni: ludzie nawracali się tam właśnie dzięki pielgrzymce figury Maryi, w konfesjonałach pojawiali się tacy, którzy nie byli tam od wielu lat, a zachęciła ich do tego Matka Najświętsza. Fakt ten dodał skrzydeł także samym kapłanom; byli bardzo zadowoleni z powrotu wiernych do wspólnoty Kościoła.

Figura zazwyczaj gości w jednym kościele dziennie, ale pojawia się także w szkołach, szpitalach. I tak samo jak niegdyś wielkie tłumy wiernych przybywają, by wysłuchać fatimskiego orędzia. Wielu wpada do kościoła tylko na chwilę, a zostaje na godzinę lub dwie. Program wizyty figury zależy wyłącznie od lokalnej wspólnoty. Zwykle sprawowana jest Msza Święta, wystawienie figury, procesja, wygłaszane są na jej temat prelekcje, rozdawane są broszury, szkaplerze, różańce i obrazki.

W lipcu 1972 roku po świecie rozeszła się wiadomość o cudownym płaczu figury Matki Bożej Fatimskiej w Nowym Orleanie. Jednak z relacji świadków wiadomo, że ów cud miał miejsce wielokrotnie, a ostatnie zdjęcia płaczącej statuy pochodzą z 24 lipca 1995 r. Pierwsze udokumentowane wydarzenie z 1972 r. przyciągnęło tłumy, a zdjęcia płaczącej figury obiegły cały świat.

Poddany analizie płyn okazał się ludzkimi łzami, a opisywane wydarzenie miało miejsce na krótko przed legalizacją w USA aborcji. Miasto, w którym Cudowna Figura wylała łzy, znane jest do dzisiaj z najbardziej niemoralnych publicznych imprez w całej Północnej Ameryce. W sierpniu 2005 roku nad Nowym Orleanem przeszedł huragan Katrina, w wyniku którego zalane zostało 80 procent miasta. Zginęło 1836 osób, 705 zostało uznanych za zaginione…

Michał Wikieł

Tekst ukazał sie w 75. numerze „Przymierza z Maryją„.