Z pozoru, można by rzec z materialnego punktu widzenia, odzież służy człowiekowi jedynie do okrycia ciała. Patrząc na jej rolę w ten sposób, możemy także dojść do wniosku, że pełni także funkcję pewnego „ochraniacza skromności” wyrastającą z głębi ludzkiego instynktu. Jednak wszyscy ci, którzy pamiętają, że człowiek nie jest jedynie materią wiedzą również, że ubranie to nie tylko przykrycie. Zgodnie z naturalnym porządkiem rzeczy, odzież powinna również służyć ludzkiej duchowości.
W jaki sposób ubranie może służyć duszy? Wiemy wszak, że niektóre formy, kolory, kształty a także jakość i wszystkie inne cechy materialne wywołują określone wrażenie, mniej więcej takie samo dla wszystkich ludzi. Nie chodzi tu tylko o standardowe wrażenia wynikające z obdarzenia nas wyobraźnią, ale także o wrażenia odczuwane przez ludzi dlatego, że są głęboko zakorzenione w samej istocie rzeczywistości – są to więc wrażenia ale i stany duszy czy postawy psychiczne, a więc wszelkie poczucia kształtujące osobowość. Świadomość tego faktu pozostaje jednym z głównych fundamentów sztuki. Dzięki tym poczuciom człowiek może również poprzez swój strój do pewnego stopnia starać się wyrażać swą osobowość moralną. Jest to szczególnie łatwo dostrzegalne w odzieży kobiecej, tak trafnie oddającej ich aktualny psychiczny makijaż.
Każdy rodzaj stroju niesie za sobą nie tylko wspomniane wrażenia, ale także chociażby skojarzenia naprowadzające nas na pewność – jak na przykład skojarzenie odzieży z danym zawodem czy stanem. Może być to ubiór skromny jak sutanna, dostojny jak akademicka toga profesora, albo okazały jak szaty króla. W epoce charakteryzującej się chęcią podkreślenia godności człowieka, jego wielkości i powagi, odzież, zarówno powszednia jak i zawodowa, wyraźnie uwypukla w każdej osobie wymienione wartości. Ubrania noszone przez wszystkich ludzi takiej epoki zawsze wydają się być szlachetne i godne, począwszy od strojów władcy do najniższego plebejusza. Dostrzegamy to doskonale na zdjęciach z dawnych czasów.
Wesprzyj nas już teraz!
Oto zdjęcie portiera Banku Anglii w tradycyjnym stroju. Widząc go nie sposób nie odnieść wrażenia, że jest to osoba skromna, ale jednocześnie posiadająca odpowiedzialność i władzę, świadoma tego, ale również pokorna i uczciwa.
Na kolejnych zdjęciach widzimy współczesnych mężczyzn, tak jak zazwyczaj ubierali się na plaży czy na wsi. To kategoria ludzi nagradzających samych siebie za pokonanie każdego stopnia na drodze ku postępowi. Stroje takie są już jednak dziś typowe również wśród mężczyzn w wielkich miastach…
Jaką mentalność ujawnia ten rodzaj ubioru? Taką, którą można tolerować jedynie u dziecka i u nikogo poza tym. Niezależnie bowiem od klasy społecznej strój powinien odzwierciedlać powagę, poczucie odpowiedzialności i wywyższenie ducha. Jaką okazję ku temu dają mężczyźni zakładający tego typu ubrania?
„Pokaż mi jak się ubierasz a powiem ci kim jesteś” – maksyma ta wielokrotnie jest używana błędnie w odniesieniu do pojedynczych osób. Jednak jeśli mówimy o epokach historycznych, powiedzenie to niesie za sobą tylko prawdę.
Dwa rodzaje ubiorów, dwie mentalności, dwa style życia. A jaka ogromna różnica! I kto śmie powiedzieć, że świat się zmienia na lepsze?
Plinio Corrêa De Oliveira
