Współczesny Kościół może odczuwać presję, aby oferować młodym „łagodne wejście” w wiarę. Jednak pokolenie Z przez całe życie otrzymywało wyłącznie niewymagające oferty. Doskonale rozumieją, że to, co dla łatwiejszego przyswojenia zostaje uproszczone, rzadko przynosi prawdziwe spełnienie – pisze Georgina Mumford na łamach Catholic Herald.
Na Zachodzie od kilku lat widoczny jest fenomen fascynacji młodego pokolenia tradycyjną duchowością. Brytyjskie Towarzystwo Biblijne w 2025 r. wykazało, że chrześcijaństwo zdobywa popularność wśród młodzieży, z dominującą liczbą konwersji na katolicyzm. Z kolei w Stanach Zjednoczonych, frekwencja na mszach tradycyjnych w latach 2019–2021 wzrosła aż o 71 proc. Dane z 2024 r. wskazują, że na czele tego odrodzenia stoją osoby w wieku od 22 do 39 lat.
Mumford w swoim artykule zastanawia się nad źródłami fascynacji Mszą łacińską. Jak zauważa, tradycyjna liturgia przyciąga ludzi wychowanych już w nowej, cyfrowej rzeczywistości. Wielu z nich pierwszy kontakt z taką formą duchowości zawdzięcza mediom społecznościowym. W ocenie publicystki, tradycyjna liturgia przyciąga początkowo za sprawą swojej audio-wizualnej estetyki.
Wesprzyj nas już teraz!
„W cyfrowym świecie zdominowanym przez estetyczne aspiracje (…) , unoszące się kadzidło, olśniewające ołtarze i hipnotyzujące śpiewy mszy łacińskiej przebijają się, oferując coś całkowicie bezkompromisowego w swojej wielkości” – przekonuje. „To, co najpierw zachwyca oko, z czasem może obudzić życie wewnętrzne” – dodaje Mumford.
Publicystka zauważa, że pokolenie Z jest szczególnie wyczulone na logikę transakcyjno-reklamową, która nakazuje dzisiaj postrzegać każdą ideę jako przedmiot sprzedaży. W związku z tym coraz rzadziej daje się nabrać na łatwe i atrakcyjne, ale jednocześnie puste oferty.
„Współczesne liturgie mogą czasami wydawać się nadmiernie nastawione na zaangażowanie i dostępność. Kościoły mogą odczuwać presję, aby oferować młodym poszukiwaczom „łagodne wejście” w wiarę. Jednak pokolenie Z przez całe życie otrzymywało wyłącznie niewymagające oferty. Doskonale rozumieją, że to, co dla łatwiejszego przyswojenia zostaje uproszczone, rzadko przynosi prawdziwe spełnienie” – ocenia Mumford.
„Zaproszenie do bycia świadkiem, a nie konsumentem, nie tylko nie zraża młodych ludzi, ale wręcz przynosi im głęboką ulgę” – podkreśla. W jej ocenie młodzi ludzie nie postrzegają również Mszy łacińskiej w kategoriach historycznych czy politycznych. Pokolenie Z nie słyszało od swoich rodziców, że msza „po łacinie” może być wymagająca i niezrozumiała, przez co większość konwertytów spotyka się z nią bez wcześniejszych uprzedzeń.
Tym co przyciąga młodych ludzi do Kościoła, jest również poczucie sensu i celu w świecie zdominowanym przez chaos, nieokreślenie i płynność. Młodzi Brytyjczycy, rozczarowani systemem edukacji, obniżeniem wymagań i rozmyciem tożsamości, pragną zakorzenienia. „Msza łacińska, z jej wielowiekowym rytmem, stałymi modlitwami i kanonem eucharystycznym, który pozostał zasadniczo niezmieniony od ponad 1400 lat, jest lekarstwem na te rany” – przyznaje Mumford. Jak podkreśla, stałość Kościoła jest dla pokolenia przyzwyczajonego do ciągłych zmian „rzadkim darem”.
„Z mojego doświadczenia wynika, że większość z nas, młodych konwertytów, których pociąga obrządek łaciński, nie ucieka od nowoczesności, ale pragnie treści. Pokolenie Z tak długo głodowało, żywiąc się duchową papką, że nie zadowala się już byle czym. Chcemy konkretu. Czegoś, w czym nadal jest treść. Znajdujemy to w mszy łacińskiej” – konkluduje autorka.
Źródło: catholicherald.co.uk
PR
