Dziś w katedrze pelplińskiej odbyły się święcenia biskupie ks. Wiesława Śmigiela, którego Benedykt XVI mianował pomocniczym biskupem pelplińskim. Głównym konsekratorem był abp Sławoj Leszek Głódź, metropolita gdański. Współkonsekratorami byli prymas-senior abp Henryk Muszyński i biskup toruński Andrzej Suski.
W odczytanym w czasie uroczystości dekrecie nominacyjnym Ojciec Święty Benedykt XVI polecał ks. prał. Śmigielowi, „aby Biskupa Diecezji Pelplińskiej, wzbogaconej dziedzictwem Kościoła Chełmińskiego, w pasterskiej służbie dzielnie wspierał, a stawszy się wszystkim dla wszystkich ukazał apostolski zapał wobec wiernych tej umiłowanej wspólnoty, za przyczyną Najświętszej Maryi Panny”.
Wesprzyj nas już teraz!
W homilii abp Muszyński powiedział m.in.: – Przyjmujesz to nowe brzemię głoszenia Ewangelii z radością i zaufaniem. Nie lękaj się tego brzemienia, bo „gdzie się miłuje, trudu się nie czuje”, a miłość jest większa niż ludzka zawiść.
Prymas-senior przypomniał słowa Benedykta XVI, które papież skierował do kapłanów: „bądźcie heroicznymi świadkami głębokiej wiary”. – Tej wiary, której potrzebuje Europa, potrzebuje Polska, każdy z nas – mówił abp Muszyński.
Zwracając się do biskupa-nominata zaznaczył, że obrał sobie bardzo wymagające zawołanie – „Być wszystkim dla wszystkich”. – A jako że przyjąłeś postać sługi, będziesz doznawał wiele życzliwości, miłości i przyjaźni od wiecznego Boga, który stał się człowiekiem. Będziesz tego samego pragnął i to samo kochał, co kocha Chrystus i ci, do których zostałeś posłany – mówił prymas-senior.
Hierarcha podkreślił, że biskupstwo oznacza bardziej obowiązek niż zaszczyt, biskup ma bardziej pomagać niż panować, bo z nakazu Chrystusa ten, który jest większy, ma być mniejszy, a przełożony ma być jak sługa. Abp Muszyński mówił, że biskup Śmigiel ma głosić Ewangelię w porę i nie w porę. Nie może milczeć, bo nawet milczenie może być zdradą. – Idź więc i z radością pełnij tę posługę, która stała się dzisiaj twoim udziałem – zachęcał nowego biskupa.
Na zakończenie uroczystości biskup-nominat dziękował za udział w tym wyjątkowym wydarzeniu. – Za każdą obecność składam serdeczne „Bóg zapłać”. Dzisiejsza uroczystość jest dla mnie dowodem, że Boże drogi nie są drogami ludzkimi i przychodzi taki czas, kiedy całkowicie trzeba zaufać Bożej Opatrzności. Ufając w Boże miłosierdzie, w pokorze, chcę realizować swoje biskupie zawołanie Omnibus omnia factus – mówił bp. Śmigiel.
Dzisiejsze święcenia biskupie były pierwszymi w diecezji pelplińskiej od jej powstania w 1992 r.
Ojciec Święty Benedykt XVI mianował ks. prałata dr. hab. Wiesława Śmigla, profesora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, biskupem pomocniczym diecezji pelplińskiej ze stolicą tytularną Beatia. Jako dewizę biskupiego posługiwania nominat wybrał słowa „Omnibus omnia factus”. Nawiązuje ono do słów św. Pawła: „Stałem się wszystkim dla wszystkich, żeby uratować choć niektórych. Wszystko zaś czynię dla Ewangelii, by mieć w niej swój udział” (1 Kor 9, 22-23).
W herbie biskupim nominat umieścił na tarczy miecz, który symbolizuje słowo Boże, a jednocześnie męstwo i gotowość do obrony wiary. Mur jest nawiązaniem do Kościoła, który jest zbudowany z żywych kamieni. Wyraża również systematyczną i ofiarną pracę dla budowania Kościoła. Nad wszystkim góruje krzyż, który jest znakiem zbawienia i orientuje wszelkie inne działania.
Bp Wiesław Śmigiel urodził się 3 stycznia 1969 roku w Świeciu. Jak informuje Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski, święcenia prezbiteratu przyjął z rąk bp. Jana Szlagi w roku 1994. Był wikariuszem u Świętej Trójcy w Kościerzynie. W latach 1996-1998 pracował jako kapelan i sekretarz biskupa diecezjalnego. W kolejnych latach związał się z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Od 2001 roku był asystentem, a od 2006 adiunktem przy Katedrze Teologii Pastoralnej Ogólnej Instytutu Teologii Pastoralnej i Katechetyki. 1 stycznia 2011 roku ks. dr hab. Wiesław Śmigiel został kierownikiem Katedry Teologii Pastoralnej Szczegółowej KUL. Był konsultorem Komisji Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski. Jest członkiem Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Naukowego w Toruniu oraz Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów.
pam
