2 października 1944 roku przedstawiciele Komendy Głównej Armii Krajowej podpisali w kwaterze SS-Obergruppenfuehrera Ericha von dem Bacha w Ożarowie układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie.
Powstańcy walczyli heroicznie przez dwa miesiące, od 1 sierpnia 1944 roku. Przy olbrzymiej dysproporcji sił i nieporównanie silniejszej armii niemieckiej, trudno było zakładać, że walki będą mogły trwać dłużej niż kilka dni.
Wesprzyj nas już teraz!
Do walki z siłami niemieckimi przystąpiło 40-50 tys. warszawiaków. W wyniku walk i działań pacyfikacyjnych niemieckiej armii w sumie ok. 180 tys. ludzi. Wśród samych powstańców w czasie walk w Warszawie zginęło ok. 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Poległo również ok. 3,5 tys. żołnierzy z Dywizji Kościuszkowskiej.
Po zakończeniu powstania dowódcy AK trafili do niewoli (w rękach niemieckich znaleźli się: gen. Tadeusz Komorowski „Bór”, gen. Tadeusz Pełczyński i gen. Antoni Chruściel). Pozostałych przy życiu ok. 500 tys. mieszkańców Warszawy wypędzono z miasta. Stolica Polski po powstaniu została niemal całkowicie zburzona.
ged
