– Kiedyś prowadziłem procesję Bożego Ciała w Bukowinie. Tam oczywiście, górale ładnie się ubrali, procesja wyglądała bardzo uroczyście, oni śpiewali, modlili się, ale byli też turyści, którzy zachowywali się, jakby nie wiedzieli, gdzie są. W końcu proboszcz nie wytrzymał i powiedział: „Proszę państwa, my się modlimy. To nie jest zoo, żeby chodzić i fotografować. Jeżeli państwo nawet nie wierzycie, to uszanujcie naszą modlitwę…” – relacjonował w rozmowie z tygodnikiem „Niedziela” ks. dr Stanisław Mieszczak.
Kapłan zwrócił uwagę, że kult eucharystyczny rozwijał się pod wpływem doświadczenia wiary. – XIII, XIV, XV wiek to czasy, kiedy w Kościele coraz bardziej zwraca się uwagę na Zbawiciela Boga Człowieka. En kult w takiej zewnętrznej formie jest reakcją na pewne wątpliwości, jakie pojawiły się w gronie teologów co do prawdziwej obecności Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina – wyjaśnił.
– W jednym ze starych mszałów znajduje się przepiękna rycina przedstawiająca, jak z kościoła na górce wychodzi procesja z Najświętszym Sakramentem. A w górnej części tej ryciny jest ukazana Trójca Święta, jak błogosławi miejsca, gdzie ludzie w procesji wyznają wiarę. W ten sposób właśnie sprowadza się niejako błogosławieństwo, ponieważ zgodnie z zasadą wiary, tam gdzie wyznaję wiarę, tam również pojawia się łaska błogosławieństwa Bożego – mówił dalej sercanin.
Wesprzyj nas już teraz!
Ks. Mieszczak podkreślił również, że procesja Bożego Ciała nie jest jakimś festynem, czy inną manifestacją niekoniecznie wiary, a ta niestety podchodzi do niej część uczestników. – Taki obrazek. W procesji idzie dziecko, które sypie kwiatki. No, cudownie, ale obok idą rodzice, czasem babcia, dziadek i jeszcze ktoś. Rozmawiają na różne tematy, robią sobie zdjęcia. W ogóle Pan Jezus nie istnieje dla nich – ubolewał.
Źródło: tygodnik „Niedziela”
Boże Ciało – to Pan Jezus domagał się ustanowienia uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi
Procesja w Boże Ciało – remedium na lęk przed przyznaniem się do Chrystusa
