Stolica Apostolska nie zgodziła się na objęcie funkcji dziekana Wyższej Szkoły Filozoficzno-Teologicznej w Brixen przez ks. prof. Martina Lintnera, niemieckojęzycznego teologa z Tyrolu Południowego. Lintner jest „ekspertem” w dziedzinie teologii moralnej; od lata działa na obszarze Austrii i Niemiec.
Brixen, gdzie miał objąć nową funkcję, znajduje się na terytorium Włoch i nosi włoską nazwę Bresannone, jest jednak zaludnione głównie przez Niemców. Do Włoch Brixen zostało przyłączone dopiero w 1920 roku.
Martin Lintner w dziedzinie teologii moralnej głosi poglądy całkowicie niekatolickie. Jest autorem całego szeregu publikacji; jedne z bardziej znanych to: „Von Humanae vitae bis Amoris laetitia. Die Geschichte einer umstrittenen Lehre” (Od Humane vitae do Amoris laetitia. Historia kontrowersyjnego nauczania); „Eine Ethik des Schenkens. Von einer anthropologischen zu einer theologisch-ethischen Deutung der Gabe und ihrer Aporien” (Etyka daru. Od antropologicznego do teologiczno-etycznego znaczenia daru i jego aporii); „Den Eros entgiften. Plädoyer für eine tragfähige Sexualmoral und Beziehunsethik” (Odtruć Erosa. W obronie akceptowalnej moralności seksualnej i etyki relacyjnej).
Wesprzyj nas już teraz!
Jak Czytelnik może wnieść choćby z tytułów, Lintner rozwija tak zwaną etykę relacyjną; zgodnie z tym ujęciem w akcie seksualnym najważniejsze miejsce przypada budowaniu relacji między partnerami. W konsekwencji teologia moralna Lintnera dąży do akceptacji antykoncepcji czy aktów homoseksualnych.
Etyka relacyjna była do niedawna rozwijana na gruncie niemieckojęzycznym również przez innego „wybitnego eksperta” w tej dziedzinie, ks. prof. Eberhardta Schockenhoffa, który jednak zmarł tragicznie w 2020 roku.
Ujęcie Lintera/Schockenhoffa jest podstawą niemieckiej Drogi Synodalnej; cieszy się też rosnąca popularnością w środowiskach teologów w całej Europie oraz obu Amerykach. Dlatego nihil obstat dla Lintnera wywołało duży sprzeciw.
Decyzję w tej sprawie podjęła Dykasteria ds. Kultury i Kształcenia; watykański urząd poinformował o swoim sprzeciwie biskupa miejsca Ivo Musera, który z kolei przekazał informację Wyższej Szkole Filozoficzno-Teologicznej.
Dykasteria jako powód sprzeciwu wskazała wprost publikacje ks. prof. Martina Lintnera na temat moralności seksualnej. Podkreślono, że fakt odmowy udzielania nihil obstat nie jest równoznaczny z wycofaniem misji kanonicznej do nauczania teologii. Lintner może dalej prowadzić wykłady i publikować, nie może tylko zostać dziekanem.
Biskup Muser, który jest zarazem wielkim kanclerzem uczelni, w porozumieniu z Lintnerem zrezygnował z kroków prawnych przeciwko decyzji Dykasterii.
Przeciwko decyzji dykasterii zaprotestowała między innymi organizacja zrzeszająca niemieckojęzyczne wydziały teologiczne, Katholish-Theologischer Fakultätentag. Sprzeciwiło się jej również kilka stowarzyszeń i grup roboczych zrzeszających teologów moralnych.
Co ciekawe, krytycy decyzji Dykasterii powoływali się na fakt, że ks. prof. Martin Lintner… wyciąga w swojej teologii moralnej konsekwencje z adhortacji apostolskiej Amoris laetitia; twierdzą, że w związku z tym fundamenty jego teologii znajdują się już dziś w nauczycielskim piśmie Kościoła, jakim miałaby być ta adhortcja Franciszka z 2016 roku.
Solidarność z ks. prof. Martinem Lintnerem zadeklarował też prof. Andrea Grillo, włoski liturgista z Papieskiego Uniwersytetu św. Anzelma w Rzymie, architekt motu proprio Traditionis custodes. Grillo wskazywał, że tak jak w ostatnich dziesięcioleciach doszło do głębokich zmian w liturgii, tak teraz konieczne są zmiany w teologii moralnej.
W 2018 roku do podobnej sytuacji doszło we Frankfurcie. Wówczas Stolica Apostolska odmówiła nihil obstat ks. prof. Ansgarowi Wucherpfennigowi, jezuicie, który miał rozpocząć trzecią kadencję w funkcji rektora Wyższej Szkoły Filozoficzno-Teologicznej Sankt Georgen. Ks. prof. Wucherpfennig publicznie odpowiadał się za błogosławieniem par homoseksualnych. Po protestach wpływowych ludzi Kościoła z Niemców, najprawdopodobniej wspieranych przez kierownictwo Towarzystwa Jezusowego, Watykan zmienił decyzję i zgodził się na rektorat Wucherpfenniga.
Źródła: PCh24.pl, Katholisch.de
Pach
