Mój apel o zaprzestanie prześladowań Kościoła katolickiego w Nikaragui
Chciałabym zwrócić się apelem do wszystkich ludzi dobrej woli, by powstali w wyrazie poparcia dla uciskanego narodu Nikaragui, kraju, w którym się urodziłam i gdzie Kościół katolicki jest prześladowany.
Wesprzyj nas już teraz!
Mam nadzieję, że papież i przywódcy katoliccy potępią dyktatora Daniela Ortegę i jego wspólniczkę i żonę Rosario Murillo za ich bezlitosne i nieustępliwe prześladowanie Kościoła katolickiego. Obserwowałam z wielkim zaniepokojeniem eskalację nieświętej wojny reżimu przeciwko Kościołowi, biskupom, księżom, klerykom, członkom zakonów religijnych i wiernym.
Wierzę, że ważne jest powstanie w wyrazie poparcia dla biskupa Rolando José Álvareza z Matagalpy, jawnego krytyka łamania praw człowieka przez reżim i człowieka ludu, który jest powszechnie podziwiany, a teraz jest ofiarą Ortegi i Murillo.
Byłam głęboko zaniepokojona i zrozpaczona, kiedy dowiedziałam się, że o 3.30 rano w piątek 19 sierpnia mocno uzbrojona policja wyłamała drzwi plebani, by porwać biskupa Álvareza wraz z jego towarzyszami. Wśród nich znaleźli się czterej księża: Ramiro Reynaldo Tijerino Chávez, rektor Uniwersytetu Jana Pawła II; José Luis Díaz Cruz i Sadiel Antonio Eugarrios Cano, pierwszy i drugi wikariusz Katedry pw. św. Piotra w Matagalpie; oraz Raúl Antonio Vega González.
Dwaj klerycy: Darvin Esteylin Leiva Mendoza oraz Melkin Antonio Centeno Sequeira zostali także aresztowani wraz z fotografem Sergio José Cárdenasem Floresem. Ich porwanie było eskalacją reżimowego polowania na czarownice wymierzonego w biskupa Álvareza, które zaczęło się 4 sierpnia, kiedy stali się oni zakładnikami na plebani.
Reżim Ortega-Murillo nie dopuścił do odprawienia Mszy w katedrze przez biskupa Álvareza. Siły bezpieczeństwa także zabroniły członkom grupy opuszczania domu, jednocześnie uniemożliwiając komukolwiek wejście na teren nieruchomości, by przynieść jedzenie, napoje i niezbędne leki. Policja otoczyła i zablokowała dom do chwili siłowego wejścia i zabrania większości grupy do cieszącego się złą sławą więzienia, a biskupa Álvareza do nieujawnionej lokalizacji.
Przez dwa miesiące monsignor Álvarez był przetrzymywany w niewoli i w odosobnieniu, podczas gdy księża, klerycy i fotograf wciąż marnieją w więzieniu. Wyszło teraz na jaw, że czterej księża są oskarżeni pod zmyślonymi i niezwykle poważnymi zarzutami konspiracji dla „zorganizowania agresywnych ugrupowań w celu destabilizacji państwa Nikaragui i ataku na władze konstytucyjne”. Stoją w obliczu procesu i jest wysoce nieprawdopodobne, by doczekali się sprawiedliwości.
Policja po raz pierwszy zjawiła się na plebani 1 sierpnia z zamiarem konfiskaty sprzętu nadawczego, którego właścicielem są stacje radiowe należące do Diecezji Matagalpa i parafii rejonu Sébaco.
Reżimowa agencja telekomunikacyjna fałszywie twierdzi, że stacje radiowe nie spełniały wymogów technicznych nadawania programów, ale nie określiły, jakie są te wymogi. W wyniku konfiskaty i zamknięcia stacji radiowych i telewizyjnych biskup Álvarez, będąc koordynatorem radiowym, został zmuszony ogłosić zamknięcie kościelnych radiostacji i sieci telewizyjnych. Reżim szczególnie obrał sobie za cel biskupa Álvareza, ponieważ ma on potężny i prorocki głos i jest odważny w potępianiu systematycznego i poważnego naruszania praw człowieka przez Ortegę. To reżim, który nie będzie tolerował żadnej opozycji politycznej czy głosów sprzeciwu, niezależnie od tego, jak bardzo mogłyby te głosy być umiarkowane i łagodne.
Tego samego dnia, kilka kilometrów od Matagalpy, policja przybyła, by skonfiskować sprzęt radiowy, będący własnością parafii. Wierni zapobiegli zajęciu sprzętu radiowego przez policję, a wielu zwykłych katolików pobito, zraniono i zatrzymano w pobliżu kościoła i domu księdza. Ksiądz Uriel Vallejo był uwięziony w zamknięciu na plebani w gminie Sébaco, gdzie został zatrzymany i otoczony przez znaczną liczbę policjantów. Wołanie o pomoc ks. Vallejo odcisnęło mi się w pamięci.
„Nie zostawiajcie mnie samego” – prosił na swoim koncie na Twitterze.
Dwa fundamentalne filary demokracji w Nikaragui – Kościół katolicki i niezależne media – zostały praktycznie zmiażdżone przez reżim Ortega-Murillo. Ortega oskarżył ich o współudział w rzekomym zamachu stanu w 2018 r., co jest fałszywym twierdzeniem, które nigdy nie zostało dowiedzione. Aby uciszyć i zastraszyć obywateli, Ortega i Murillo zainicjowali bezprecedensową rozprawę z wolnością prasy poprzez zamknięcie i konfiskatę niektórych z najważniejszych niezależnych mediów w Nikaragui, takich jak dziennik „La Prensa”, „Confidencial”, kanał „100 por Ciento Noticias” i Radio Darío.
W 2018 r. dziennikarz Ángel Gahona został zastrzelony, gdy na żywo relacjonował protest przeciwko Ortedze. Jedenastu pracowników i dyrektorów mediów zostało aresztowanych w ciągu ostatnich czterech lat (ośmiu z nich pozostaje w więzieniu). Ponad 140 dziennikarzy zostało zmuszonych na wygnanie, a kanał telewizji o zasięgu ogólnokrajowym – Canal 12 – został objęty embargiem i zmuszony do wycofania się ze swojej zwykłej ramówki.
Wojna Ortegi i Murillo przeciwko społeczeństwu obywatelskiemu doprowadziła ich do arbitralnego anulowania prawnego statusu ponad 2.250 organizacji pozarządowych w gruntownej czystce społeczeństwa obywatelskiego, praw człowieka i organizacji humanitarnych, w tym kilku organizacji religijnych, które dostarczały wsparcia najbardziej zubożałym sektorom ludności.
Ponad 200 więźniów politycznych pozostaje uwięzionych i są to ofiary tortur, a począwszy od dnia 6 lipca w sumie 18 Misjonarek Miłości, zakonu założonego przez s. Teresę z Kalkuty, zostało wydalonych z kraju po prostu dlatego, że potępiały brutalny reżim Ortegi i opowiadały się za wolnością i demokracją.
W wyniku prześladowania Kościoła jeden z najbardziej ukochanych i szanowanych duszpasterzy, biskup pomocniczy Silvio José Báez z Managui został zmuszony do opuszczenia kraju, a ks. Edwin Román musiał uciec, by żyć na wygnaniu w Stanach Zjednoczonych, gdzie obecnie obaj przebywają. W sumie siedmiu księży znajduje się w więzieniu. Niezliczeni pozostali księża musieli uciec z Nikaragui i nie wiemy, jak wielu innych zostanie do tego zmuszonych.
W następstwie pokojowego i powszechnego protestu antyrządowego w kwietniu 2018 r. Ortega zainicjował atak na wszystkie głosu sprzeciwu i jego reżim stał się coraz brutalniejszy. Od protestu niemal 400 Nikaraguańczyków straciło życie w wyniku przemocy państwa, jak poświadczyły szanowane międzynarodowe organizacje praw człowieka, które stwierdziły, że zbrodnie przeciwko ludzkości zostały popełnione przez reżim Ortregi.
Chciałabym zaapelować do liderów Kościoła na całym świecie, by dali usłyszeć swój głos i wsparli solidarnie wszystkich uciskanych ludzi Nikaragui.
Popełniane są niewysłowione zbrodnie. Nie możemy pozwolić na to, by umierało więcej niewinnych osób. Bezkarność panuje w kraju, a reżim zamienił Nikaraguę w państwo policyjne. Prześladowanie Kościoła katolickiego i nienawiść do niego reżimu jest nieuzasadniona i moralnie naganna.
Rozumiem odpowiedzialność, jaka spoczywa na barkach każdego ważnego przywódcy katolickiego w tych trudnych i złożonych czasach. Nikaragua jest małym i zubożałym państwem, ale my jesteśmy narodem, który po prostu aspiruje do życia w demokracji, w której panuje sprawiedliwość i rządy prawa. Skierowałam publiczny apel do papieża Franciszka, prosząc Ojca Świętego o zabranie głosu w poparciu Kościoła katolickiego w Nikaragui i potępieniu brutalnego prześladowanie Ortegi.
Także z szacunkiem wzywam wszystkich kardynałów, biskupów, księży i wiernych do wsparcia Kościoła katolickiego w Nikaragui, a w szczególności biskupa Álvareza, uwięzionych księży i niewinnych więźniów politycznych. Wierzę, że społeczność katolicka może zrobić więcej. Chciałbym prosić o modlitwy, a także by została ofiarowana w tej intencji ofiara Mszy św.
Powinniśmy dać usłyszeć nasz głos i zrobić wszystko, co po ludzku możliwe, by doprowadzić do zakończenia tego prześladowania.
Bianca Jagger
(Bianca Jagger jest założycielką, przewodniczącą i dyrektorem naczelnym Bianca Jagger Human Rights Foundation; ambasadorem dobrej woli Rady Europy na rzecz zniesienia kary śmierci i członkiem egzekutywy kierowniczej rady Amnesty International USA)
Źródło: catholicherald.co.uk
Tłum. Jan J. Franczak
